เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 655

เสียงคำรามอย่างกะทันหันของแจ็คสันทำให้ทิฟฟานี่ตกใจจนเธอปล่อยทิชชู่ในมือหล่นลง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาตะโกนใส่เธอ เธอรู้สึกลำบากใจ

แอตติคัสพยุงตัวเองโดยจับโต๊ะแล้วฝืนยิ้ม “ฉันไม่เป็นไร ทิฟฟานี่ เขาไม่ผิด ฉันไม่สมควรได้รับมันจริง ๆ ฉันไม่ควรลากครอบครัวเวสต์เข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ มันปัญหาของฉัน แต่ฉันเป็นคนที่หนักแน่นพอ ฉันจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างถูกต้อง เพราะฉันไม่ได้ทำอะไรผิด...”

ทิฟฟานี่เชื่อว่าแอตติคัสพูดความจริง เธอไม่สามารถเชื่อมโยงชายตรงหน้าเธอด้วยคำว่า 'ทนไม่ได้' ได้ “ฉันเชื่อคุณ… เราไปโรงพยาบาลกันไหม? อย่าโกรธแจ็คสันเลย เขามักจะสูญเสียการควบคุมพลังของเขาเมื่อเขาโกรธ…”

แอตติคัสส่ายหัว “ฉันไม่เป็นไร เขาควบคุมความแรงของเขาแล้ว ฉันไม่เป็นไร ฉันจะไม่ตายหรอก เธออยู่กับแม่สามีของเธอเถอะ บอกหล่อนว่าฉันไม่เคยหักหลังหล่อน ความผิดพลาดเพียงอย่างเดียวของฉันคือการล้มเหลวในการจัดการกับเรื่องนี้และทำให้ทุกคนในเมืองรับรู้มัน”

พอเขาพูดเสร็จแจ็คสันก็พุ่งเข้าหาทิฟฟานี่และลากเธอออกไป “คุณกำลังทำอะไร? คุณสงสารเขาเหรอ? คุณไม่รู้จักที่ของคุณเหรอ? กลับไปที่สำนักงานเดี๋ยวนี้!”

ทิฟฟานี่ไม่เคยมีนิสัยอ่อนโยนมาก่อน ตอนนี้ เธอซึ่งเป็นผู้ยืนดูผู้บริสุทธิ์ ได้รับบาดเจ็บไปด้วย เธอโกรธจัดและตบหน้าแจ็คสันอย่างจัง

“เขาเป็นพ่อคุณนะ! ฉันเข้าใจความรู้สึกของคุณ ฉันแทบจะมั่นใจด้วยซ้ำว่าคุณไม่ได้ทำอะไรผิด แต่คุณไม่สามารถบังคับให้ฉันรู้สึกเหมือนคุณได้ ฉันเป็นคู่หมั้นของคุณ ฉันควรจะเรียกเขาว่า 'พ่อ' ฉันไม่ได้มีอะไรต่อเขา นี่คือความรับผิดชอบของฉัน! ฉันควรจะปล่อยให้คุณทุบตีเขาจนตายแทนที่จะทำให้ทุกอย่างราบรื่นงั้นหรือ? ใจเย็น ๆ ก่อน! ถ้าคุณตะโกนใส่ฉันอีก เราจะจบกัน!”

ซัมเมอร์ลากแจ็คสันลงไปข้างล่างด้วยกำลัง “ไอ้บ้า ลูกตะโกนใส่ใคร? ทิฟฟ์ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย ลูกต่างจากพ่อยังไงบ้าง? ความรุนแรงยังคงเป็นความรุนแรง ไม่ว่าจะระดับใดก็ตาม ผู้ชายในครอบครัวของเราไม่ควรตะโกนใส่ภรรยาของตน ถ้าตบครั้งเดียวยังไม่พอ ฉันจะตบซ้ำให้! ทำไมเราถึงคุยกันดี ๆ ไม่ได้? ให้โอกาสพ่อพูดหน่อยสิ!”

แจ็คสันขัดแย้งกับการกระทำของตัวเองเช่นกัน เขาไม่สามารถสงบสติอารมณ์ตัวเองได้