เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 721

วันนี้เป็นวันส่งท้ายปีเก่า ทิฟฟานี่รู้สึกประหม่าเล็กน้อย โดยปกติพวกเขาจะหยุดเป็นเวลาสามวัน เธอควรจะกลับไปที่บ้านของตระกูลเวสต์กับแจ็คสัน แต่ดูเหมือนแจ็คสันจะค่อนข้างแน่วแน่ที่จะไม่กลับบ้านในช่วงวันส่งท้ายปีเก่าและอีสเตอร์

เมื่อเธอตื่นแต่เช้า เธอก็โทรหาแอเรียนเพื่อขอความช่วยเหลือ “ที่รัก ตอนนี้ฉันควรทำอย่างไรดี? ฉันต้องการกลับไปที่บ้านของตระกูลเวสต์ในวันส่งท้ายปีเก่า ฉันอยากกลับบ้านไปหาแม่เหมือนกัน แต่แจ็คสันแกล้งหลับตลอด

เขาไม่อยากจะตื่นจนถึงตอนนี้ ฉันเครียดมาก เขายังคงทะเลาะกับพ่อแม่ของเขา มันคงจะไม่เหมาะสมถ้าฉันไม่ไปเยี่ยมพวกเขาเลย แต่มันคงจะน่าอึดอัดใจถ้าฉันจะไปคนเดียว”

แอเรียนก็คิดไม่ออกเหมือนกัน “เธอสามารถสนับสนุนสามีของเธอหรือเพิกเฉยต่อความอึดอัดใจและกลับไปที่บ้านของตระกูลเวสต์เพียงลำพัง ฉันก็คิดไม่ออกแล้วเหมือนกัน ท้ายที่สุด เรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นกับฉัน

อย่างไรก็ตาม การโทรมาของเธอได้เตือนฉันว่าฉันต้องโทรหาคุณย่าและถามเกี่ยวกับเธอในภายหลัง เธอไปคุยกับแจ็คสันและหาทางแก้ไขเรื่องนี้เสียนะ”

ทิฟฟานี่หงุดหงิดเมื่อวางสาย เธอไปที่เตียงแล้วดึงผ้าห่มออก “แจ็คสัน ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้ วันนี้เป็นวันส่งท้ายปีเก่า เราต้องไปเยี่ยมแม่ของคุณและแม่ของฉัน”

แจ็คสันมองเธอนิ่ง ๆ “ผมไม่รังเกียจที่จะไปเยี่ยมแม่ของคุณ แต่เราจะไม่ไปเยี่ยมแม่ของผม”

เธอได้คาดคิดคำตอบนี้ไว้แล้ว เธอหยิกเอวเขาเบา ๆ “เขาเป็นแม่ของคุณนะ! แม่ผู้ให้กำเนิดของคุณ! คุณควรจะไปเยี่ยมเขาที่บ้าน คุณวางแผนที่จะไม่พบเจอเขาตลอดชีวิตที่เหลือของคุณเลยหรือไง?

คุณไม่อยากเจอพ่อของคุณ แล้วแม่ของคุณล่ะ? คุณเกลียดเธอด้วยเหรอ? แล้วในอนาคตที่เราจะแต่งงานกันล่ะ? พวกเขาต้องเข้าร่วมพิธีแต่งงานของเรานะ นี่คุณคิดอะไรอยู่? คุณควรลุกขึ้นเดี๋ยวนี้ เราจะไปรับประทานอาหารกลางวันที่บ้านของแม่คุณแล้วเราจะไปหาแม่ฉันตอนกลางคืน

คุณจะสามารถพักผ่อนได้อย่างเต็มที่สำหรับสองวันข้างหน้า ฉันรู้ว่าคุณยุ่งกับงานช่วงสิ้นปี แต่คำขอของฉันไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่อะไรขนาดนั้น ถ้าคุณยังไม่ยอม ฉันจะโกรธจริง ๆ แล้วนะ!”

แจ็คสันดูเหมือนจะไม่ยอมประนีประนอม “ผมบอกคุณไปแล้วว่าเราจะไม่ไปเยี่ยมแม่ของผม อย่าบังคับผมเถอะนะ คุณสามารถทำทุกอย่างที่คุณต้องการยกเว้นสิ่งนั้น”