เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 746
สรุปบท บทที่ 747 เธอยังเป็นลูกสาวของฉันนะ: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
สรุปเนื้อหา บทที่ 747 เธอยังเป็นลูกสาวของฉันนะ – เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ โดย สาวน้อยสุดจี๊ด
บท บทที่ 747 เธอยังเป็นลูกสาวของฉันนะ ของ เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ ในหมวดนิยายโรแมนติก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย สาวน้อยสุดจี๊ด อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
คืนนั้นทิฟฟานี่นอนข้างแอเรียน ก่อนที่เธอจะผล็อยหลับไป เธอกระซิบว่า “ฉันยังคิดถึงเขามากอยู่เลย…”
ทิฟฟานี่ระบายความรู้สึกทั้งหมดของเธอในคืนนั้น บางที นั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมในวันรุ่งขึ้นเธอถึงดูเหมือนได้กลับไปเป็นทิฟฟานี่คนเดิมที่มีชีวิตชีวาและไร้กังวล ดูเหมือนว่าเธอได้ละทิ้งอดีตรวมทั้งแจ็คสันไปแล้วด้วย เธอได้ตัดสินใจที่จะเช่าบ้านอยู่กับธัญญ่าด้วยซ้ำ
ลิเลียนสนับสนุนทิฟฟานี่ในการตัดสินใจครั้งนี้อย่างเต็มที่เพราะเธอเองก็เสียใจที่ต้องเห็นลูกสาวตัวเองต้องตื่นตั้งแต่เช้าเพื่อที่จะได้ไปทำงานทันเวลา เธอได้เห็นลูกสาวตัวเองเหน็ดเหนื่อยทุกเช้า เธอจึงตั้งใจถอนเงินออมบางส่วนของตัวเองเพื่อช่วยลูกสาวของเธอเช่าอพาร์ทเมนต์ขนาดเล็กที่มีห้องนอนสองห้องที่ที่ลูกสาวของเธอและธัญญ่าจะหารค่าเช่ากัน
หลังจากที่ย้ายเข้าไปอยู่ในอพาร์ตเมนต์นั้น ทิฟฟานี่ก็รู้สึกว่าชีวิตของเธอง่ายขึ้นมาก ในที่สุดเธอก็สามารถนอนหลับได้อย่างเต็มอิ่มและสบายในตอนกลางคืนเพราะอพาร์ทเมนท์ที่เช่านั้นอยู่ตรงข้ามกับบริษัทที่ห่างออกไปเพียง 90 เมตร
วันแรกที่ทิฟฟานี่ย้ายเข้าไปในบ้านนั้น เธอก็อยู่ในอพาร์ตเมนต์ทั้งวันเลย
ธัญญ่าทำงานหนักอย่างกับผึ้งตัวหนึ่ง เธอทำความสะอาดทั้งอพาร์ตเมนต์และตกแต่งมันอย่างสวยงาม แม้กระทั่งยังสร้างบรรยากาศที่เงียบสงบให้กับมันอีกด้วย
ทั้งอพาร์ตเมนต์ถูกตกแต่งด้วยสีชมพู ทันทีที่พวกเขาเข้าไปในอพาร์ตเมนต์พวกเขาก็จะเห็นผนังสีชมพู ผ้าคลุมโซฟาสีชมพู ผ้าปูโต๊ะสีชมพู และพรมสีชมพู เพียงแค่นี้ ใคร ๆ ก็สามารถบอกได้ว่าอพาร์ตเมนต์นี้เป็นของผู้หญิง
ในอดีต ทิฟฟานี่เคยไม่ชอบสีชมพูมาก เธอยังล้อเลียนความชอบของธัญญ่าด้วยซ้ำและเธอยังได้บอกธัญญ่าว่าธัญญ่าแก่เกินไปที่จะชอบสีชวนชวนฝันนั้น อย่างไรก็ตาม เธอต้องยอมรับว่าวิธีการตกแต่งอพาร์ตเมนต์ของพวกเขานั้นค่อนข้างมีเสน่ห์และมีรสนิยม
ทันใดนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงเคาะที่ประตู ธัญญ่าเหนื่อยเกินกว่าจะลุกจากโซฟา เธอนอนอยู่ตรงนั่นแล้วพูดว่า “พี่ทิฟฟานี่ ไปเปิดประตูหน่อย คุณสั่งอาหารมาเหรอ?”
ทิฟฟานี่ลุกจากเตียงและเดินไปที่ประตูด้วยเท้าเปล่า “ฉันเปล่านะ...” เธอตะลึงทันทีที่เธอเปิดประตู "คุณเวสต์? คุณมาทำอะไรที่นี่?"
ซัมเมอร์ไม่ตอบคำถามของทิฟฟานี่ในทันที เธอเข้ามาในอพาร์ตเมนต์ก่อนจะก้าวออกไป จากนั้น ชายร่างกำยำสองสามคนก็เข้าไปในอพาร์ตเมนต์โดยยกตู้เย็นสองประตูและชุดเครื่องนอนสองสามชุดเข้าไปข้างใน
เมื่อเห็นสิ่งนี้ ทิฟฟานี่ก็ตกตะลึง "คุณกำลังทำอะไร? ฉันมีทุกอย่างที่ต้องการที่นี่แล้วนะคะ…”
แม้ว่าซัมเมอร์จะรู้ทันทิฟฟานี่แต่เธอก็ไม่ได้เปิดโปง เธอพูดเพียงว่า “เอาสิ พาเพื่อนเธอไปด้วย แต่ ฉันเป็นคนที่ค่อนข้างจู้จี้จุกจิกเรื่องอาหาร ฉันไม่สามารถไปทานอาหารที่ร้านอาหารธรรมดา ๆ ได้หรอกนะ ทำไมเราไม่ไปที่ไวท์ วอเตอร์ เบย์ คาเฟ่กันล่ะ?”
ทิฟฟานี่ลังเลสองวินาทีก่อนจะตอบว่า “ก็ได้ค่ะ”
ตั้งแต่ซัมเมอร์บอกว่าแจ็คสันยังอยู่ที่ออฟฟิศจึงไม่มีทางที่เขาจะอยู่ที่ไวท์ วอเตอร์ เบย์ คาเฟ่ ด้วยเหตุนี้ ทิฟฟานี่จึงไม่รังเกียจที่จะไปที่นั่น ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าเธอจะเจอเขาที่นั่นจริง ๆ เธอก็รู้สึกว่าเธอจะสามารถรับมือกับมันได้
ซัมเมอร์มาพร้อมกับคนขับ ดังนั้นทิฟฟานี่จึงไม่ขับรถที่น่าสมเพชของเธอและทำให้ตัวเองต้องอับอายต่อหน้าซัมเมอร์ เธอพาธัญญ่าไปด้วย พวกเขาจึงไปที่ไวท์ วอเตอร์ เบย์ คาเฟ่ด้วยกัน เพราะพวกเขาไม่ได้จองโต๊ะล่วงหน้า พวกเขาจึงไม่ได้ห้องส่วนตัว พวกเขานั่งได้เฉพาะในห้องโถงเท่านั้น
ซัมเมอร์เหมือนผู้หญิงที่สง่างามทุก ๆ ตอน แม้กระทั่งตอนที่เธอสั่งอาหารเธอก็ยังสั่งแต่ของที่หรูหรา
ทิฟฟานี่รู้ดีว่าเธอจะต้องจ่ายเงินจำนวนมากสำหรับมื้อนี้...
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...