เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 769

ทิฟฟานี่เปิดประตูพร้อมกับเครื่องประดับของซัมเมอร์ในมือ เมื่อเธอเห็นแจ็คสัน เธอก็จงใจดึงหน้า “คุณคงอารมณ์ดีสินะถึงได้มาทำธุระให้แม่แบบนี้”

เขายกคางขึ้นและจ้องมองไปที่เธอ “ผมบังเอิญมีเวลาว่าง คุณมีปัญหาเหรอ?"

เธอยื่นกล่องเครื่องประดับให้เขา “นี่ อันนี้แหละ”

เขาเลิกคิ้ว “จะไม่ชวนผมเข้าไปข้างในหน่อยเหรอ? กลัวว่าผมจะพบว่าคุณเปลี่ยนบ้านของคุณให้เป็นถ้ำสุนัขหรือไง?”

เขาประสบความสำเร็จในการดึงความโกรธแค้นของเธอออกมา “คุณอยากโดนตบไหมแจ็คสัน เวสต์? อยากเหรอ?"

ธัญญ่าได้ยินความโกลาหลและโผล่หัวออกมาจากห้องนอน “ใครเหรอพี่ทิฟฟ์?”

“แฟนเก่าของฉันเอง!” ทิฟฟานี่กัดฟันตอบ

ธัญญ่าอ้าปากค้าง "โอ้… โอเค พวกพี่คุยกันเลย ฉันจะกลับไปอ่านหนังสือต่อ ฉันไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น!”

แจ็คสันยังคงยั่วยุต่อไปหลังจากที่ธัญญ่าปิดประตูห้องนอน “อ้อ ใช่ ผมลืมไป คุณอยู่กับธัญญ่า คุณจึงทรมานเธอให้ทำความสะอาดที่นี่แทนคุณ คุณไม่ได้ตกลงที่จะออกไปพบอเลฮานโดรในสุดสัปดาห์นี้หรอกเหรอ? เกิดอะไรขึ้น? ยกเลิกแผนของคุณแล้วเหรอ?”

ทิฟฟานี่วางมือบนสะโพกของเธอขณะที่เธอตอบด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะว่า “นั่นเป็นเรื่องของคุณเหรอ? การนัดเดทควรเป็นตอนกลางคืน คุณเองควรรู้ดี ฉันกำลังจะแต่งหน้าและเตรียมตัวออกไป คุณรับเครื่องประดับไปแล้ว ก็ควรจะไปให้พ้นสายตาฉันได้แล้ว ถูกไหม?”

เขายิ้มอย่างชั่วร้าย “ถูกต้อง ผมยังไม่จบ เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ผมถูกทิ้ง ผมยังโกรธเรื่องนั้นอยู่”

เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ สองสามครั้งเพื่อห้ามตัวเองไม่ให้ตบหน้าหล่อ ๆ ของเขา “ถ้าอย่างนั้นฉันขอถามหน่อย… ฉันควรทำอย่างไรเพื่อให้คุณยอมรับความจริง?”

“ก็ ให้ผมทิ้งคุณครั้งหนึ่งหรือไม่เราก็จะรักษาสถานการณ์ปัจจุบันของเราจนกว่าผมจะพอใจ” เขาตอบโดยไม่เว้นจังหวะ “ผมไม่แน่ใจว่ามันจะจบลงเมื่อไหร่ ดังนั้นคุณควรจะพร้อมเสมอ…”

เขาเอาชนะเธอได้อย่างสมบูรณ์ เธอจึงแสร้งยิ้มกว้าง “ก็ได้ แจ็คสัน สมมุติว่าเรายังไม่เลิกกัน หรือว่าเรากลับมาคบกันแล้ว ฉันจะให้คุณทิ้งฉันครั้งหนึ่ง ตกลงไหม? คุณควรจะรู้สึกสบายใจขึ้นและหยุดรังควานฉันจากนี้ไป ตกลงไหม?"