ทิฟฟานี่ถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอกหลังจากที่เธอกลับออกมาจากคฤหาสน์เวสต์ เธอตระหนักว่ามันเป็นสถานการณ์แบบ “มีผู้ชนะก็ต้องมีผู้แพ้” จริง ๆ แล้วเธอได้บรรลุเป้าหมายแรกที่ยิ่งใหญ่ของเธอ แต่แจ็คสันนั้นกำลังตกอยู่ในหายนะ เมื่อเธอนึกถึงการสนทนาล่าสุดที่เธอคุยกับเขาหลังงานนั้นเธอก็รู้สึกได้ถึงความห่างเหินจากเขาที่ทำใหเธอกระวนกระวายและสิ้นหวังอย่างที่สุด
ที่บริษัท ไบร์ท จำกัด บริษัทของตระกูลเวสต์
แจ็คสันกำลังโกรธใส่นักออกแบบแฟชั่นคนหนึ่งในห้องทำงานของเขา “บอกมาสิ คุณไปเอาแบบนั้นมาจากไหน? คุณไม่รู้เลยเหรอว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากคุณลอกงานคนอื่น?”
คนที่ลอกงานทิฟฟานี่เป็นผู้ชายที่มีลักษณะอ่อนโยนและดูมีวิชาการ เขายังสวมแว่นสายตาคู่หนึ่งและดูไม่เหมือนผู้ร้ายเลย ชายคนนั้นจัดระเบียบแว่นตัวเองและพูดอย่างไม่รู้สึกอะไรว่า “ผมไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไร ผมไม่เคยลอกงานใคร”
แจ็คสันปัดที่ใส่เครื่องเขียนของเขาลงพื้นด้วยความโกรธ “เบคเค็ต ฮัชแมน! คุณยังกล้าเถียงผมอีกเหรอ? ผมสารภาพต่อที่สาธารณะไปแล้ว นี่คุณรู้บ้างไหมว่าคุณกำลังจะเจอกับอะไร?
คุณจะไม่มีวันได้ทำงานในวงการนี้อีกและคุณยังดึงบริษัทให้ตกต่ำไปกับคุณด้วย เราถูกแบนจากการเข้าแข่งขันเป็นระยะเวลาห้าฤดูกาล นั่นมันเท่ากับสิบห้าปีเลยนะ! งานอื่นที่เข้าร่วมของเราก็ถูกตัดสิทธิ์ไปด้วย!”
เบคเค็ตขมวดคิ้วพลางจ้องแจ็คสันโดยไม่แสดงความสำนึกผิดแม้แต่น้อย
“ผมรู้ว่าคุณเป็นเพื่อนสนิทกับคุณเอริก นาธาเนียล แต่คุณไม่เห็นจำเป็นต้องรับผิดแทนนักออกแบบในบริษัทเขาเลย ถูกไหม? คุณมีสิทธิ์อะไรที่จะสารภาพแทนผมว่าผมลอกงานคนอื่น? จากที่ผมได้ยินมา นักออกแบบจากบริษัทเขา ทิฟฟานี่ เลน เป็นแค่มือใหม่ในวงการที่ไม่มีใครรู้จัก เธอเคยทำงานให้บริษัทเราด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...