เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 793

หลังจากที่ธัญญ่าแต่งหน้าแต่งตัวเสร็จ เบคเค็ตก็โทรมาอย่างที่ได้สัญญาเอาไว้ “ผมมาถึงแล้ว ผมอยู่ที่ล็อบบี้ คุณลงมาสิ”

เสียงของเบคเค็ตไพเราะมาก พวกเขาได้คุยกันผ่านข้อความเท่านั้น นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาโทรคุยกัน หัวใจของธัญญ่าเต้นแรงขึ้น “โอเค ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”

เธอเห็นรถของเบคเค็ตที่ล็อบบี้ข้างนอก มันไม่ใช่รถหรูอะไร แต่มันดูสะอาดและใหม่ รถนั้นเป็นรถทะเบียนเมืองหลวง เธอขึ้นรถไปและกลิ่นบนรถก็ลอยมาเตะจมูกเธอ เธอชอบมัน มันทำให้เธอประทับใจเขาเพิ่มขึ้น

เบคเค็ตตรงกับที่เธอคิดไว้ไม่มีผิด เขาเป็นคนอ่อนโยนและประณีต เขาดูเรียบร้อยและสะอาดสะอ้านมาก บนรถของเขาไม่มีฝุ่นแม้แต่นิดเดียว เธอรู้สึกผิด “ขอโทษที่ต้องรบกวน”

เบคเค็ตยิ้มพลางหันข้างมาช่วยเธอคาดเข็มขัดนิรภัย ธัญญ่ารู้สึกได้ว่าหัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นอีกเมื่อพวกเขาใกล้ชิดกัน “ระ-เราจะไปทานข้าวที่ไหนกันเหรอ?” เธอพูดตะกุกตะกักเพื่อสงบหัวใจที่เต้นรัวของเธอ

เบคเค็ตกลับไปนั่งตัวตรง “อะไรก็ได้ แล้วแต่คุณเลย”

สำหรับธัญญ่า เขาดูเหมือนสุภาพบุรุษมาก เขาเจ๋งและหล่อเหลา ความประทับใจที่ดีของเธอที่มีต่อเขายิ่งทยานขึ้นไปอีก “ฉันกินอะไรก็ได้ คุณ… กำลังมีปัญหาไม่ใช่เหรอ? คุณน่าจะอยากเก็บเงินของคุณไว้มากกว่า ไม่เป็นไร ครั้งนี้ฉันเลี้ยงเอง!”

แววตาของเบคเค็ตฉายแววเขินอายแวบหนึ่ง “คุณไม่ต้องห่วงเรื่องสถานะผมหรอก นี่เป็นครั้งแรกที่เราเจอกัน ผมจะปล่อยให้ผู้หญิงจ่ายได้ยังไง? ผมรู้จักร้านอาหารญี่ปุ่นที่อร่อย ๆ อยู่ทีหนึ่ง ไปที่นั้นกันเนอะ อ่อ… ผมจำได้ว่าคุณเคยบอกว่าคุณอาศัยอยู่กับเพื่อนเหรอ? ทิฟฟานี่ เลนเป็นเพื่อนร่วมบ้านของคุณหรือเปล่า?”

ธัญญ่าพยักหน้า “ใช่แล้ว เรื่องทั้งหมดนี้… เป็นความผิดของฉันด้วย คือ… คุณช่วยไปขอโทษทิฟฟานี่ด้วยได้ไหม? เธอนิสัยดีมาก…เธอจะต้องให้อภัยคุณแน่อน”

เบคเค็ตลดสายตาและข้ามคำถามนั้นด้วยใบหน้านิ่ง ๆ “ไว้ค่อยคุยเรื่องนี้กันทีหลังนะ ผมจะขอโทษ… แต่ตอนนี้ไปหาอะไรกินกันก่อนเถอะะ”

ที่ร้านอาหารญี่ปุ่น เบคเค็ตสั่งสาเกมาสองขวด “สาเกที่นี้อร่อยมาก ลองชิมสิ”