เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 8

แอเรียนจับดูที่คอพร้อมกับขมวดคิ้ว เธอจำได้ลางๆว่ามาร์ค เทรมอนต์ จูบเธอที่ตรงนั้น เขาต้องฝากรอยจูบไว้แน่ๆ

แมรี่ดูมีความสุขซึ่งต่างจากแอเรียนที่ดูลุกลี้ลุกลน

“แอริ ถ้าท่านชอบเธอจริงๆ เธอก็ควรอยู่กับเขานะ เธอจะมีขนมปังเนยที่เธอโปรดปรานไปตลอดชีวิตเลยนะ และเขาก็ดูดีมากเลย ฉันไม่คิดว่าจะมีอะไรที่เธอจะไม่พอใจ ยังไงเธอก็อยู่กับเขามาเป็นสิบปีแล้วนะ”

แอริอายที่จะตอบโต้บทสนทนาเรื่องแบบนี้เธอจึงตัดบทว่า “แม่นมแมรี่ ฉันจะเข้าเรียนสายแล้ว บายค่ะ!”

เธอวิ่งออกมาทางประตูเพื่อเอาชีวิตรอด

ให้เป็นคู่ชีวิตของมาร์ค เทรมอนต์ เนี่ยนะ? เธอคงจะเบื่อตายแน่นอน

เมื่อแอเรียนถึงมหาวิทยาลัย ทิฟฟานี่ เลน ก็วิ่งแจ้นเข้ามาเล่นผ้าพันคอของเธอ

“ที่รัก รสนิยมของเธอช่างไม่เหมือนใครจริงๆ ดูเหมือนกับยุค 70 เลยนะ แต่แอริก็ดูดีที่สุดเสมอ ถึงเธอจะใส่เครื่องแบบภารโรงเธอก็ยังดูสวยอยู่ดี โดยเฉพาะแววตาของเธอเมื่อมองพวกเขา… อะ! เธอนี่น่ารักน่าเอ็นดูสุดๆเลยแหละ...”

แววตาของเธอ มาร์ค เทรมอนต์ ก็พูดแบบนี้เหมือนกันเมื่อคืน นึกถึงแล้วแอริก็สะดุ้งทันที

“หยุดล้อเล่นได้แล้วน่า”

ทันใดนั้นโทรศัพท์ของใครคนนึงก็ดังขึ้น ทั้งแอริและทิฟฟานี่ต่างมองหน้ากัน

ทิฟฟานี่ยักไหล่แล้วพูดว่า “ไม่ใช่ของฉันนะ ไม่ใข่เสียงเรียกเข้าของฉันแน่นอน”

แอเรียนเอียงหูฟัง ดูเหมือนว่าเสียงเรียกเข้านี้จะมาจากกระเป๋าของเธอ เธอเปิดกระเป๋าเพื่อตรวจดูแล้วพบโทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ล่าสุดที่กำลังเป็นกระแสฮือฮากันอยู่ในตอนนี้

เธอค่อนข้างงุนงง เมื่อหยิบมือถือขึ้นมา ก็พบว่าสายที่โทรเข้านั้นแสดงบนหน้าจอว่า มาร์ค เทรมอนต์

เขาเอาโทรศัพท์มือถือมาใส่ไว้ในกระเป๋าของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่กัน แถมยังบันทึกเบอร์เขาไว้ซะดิบดีอีกด้วย

แอเรียนชำเรืองมองทิฟฟานี่อย่างอึดอัดใจและรับสายโทรศัพท์