เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 827

ทิฟฟานี่กลับรถอย่างระมัดระวัง “เข้าใจแล้ว ฉันจะไม่เป็นอะไรหรอก”

ผู้คนที่เดินผ่านไปมาในละแวกนั้นจ้องไปที่รถของทิฟฟานี่อย่างมีวิจารณญาณและพูดคุยกันว่ามันจะต้องแพงแค่ไหน พวกเขายังมองดูธัญญ่าที่ก้าวลงจากรถด้วยสายตาที่อิจฉา สิ่งนี้ทำให้ธัญญ่ารู้สึกภูมิใจและพอใจในตัวเอง นี่คือความรู้สึกเมื่อถูกมองว่าเป็นผู้หญิงที่ร่ำรวย…

เธอก้มศีรษะลงและสูดหายใจเข้าลึก ๆ เป้าหมายของเธอในวันนี้ไม่ใช่แค่การทำความสะอาดบ้านของเอริก แต่คือการได้ใกล้ชิดกับเขามากขึ้นและทำในสิ่งที่เธอควรจะทำตั้งแต่แรก ถ้าเธอตระหนักได้เร็วกว่านี้ เธอคงได้เป็นแฟนของเอริกไปแล้ว ด้วยวิธีนี้เธอจะไม่ด้อยกว่าพวกเขาอีกต่อไป

…

ที่โรงพยาบาล

วันนี้แอเรียนดูมีพลังมากขึ้นและไม่หดหู่เหมือนเมื่อวานก่อน ความอยากอาหารของเธอดีขึ้นอีกด้วย

เมื่อทิฟฟานี่มาถึง แอเรียนก็ส่งเธอไปดูลูก เนื่องจากแอเรียนเองไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ เธอจึงต้องส่งคนอื่นไปดูเขาแทน

แน่นอนว่าทิฟฟานี่ยินดีที่จะช่วย เธอยังสังเกตเห็นบอดี้การ์ดสองคนนอกวอร์ดด้วย เธอจึงเริ่มบ่นในใจ แอริเพิ่งจะคลอดลูก มาร์คต้องหวาดระแวงขนาดนั้นเลยเหรอ?

ทิฟฟานี่กลืนน้ำลายอย่างประหม่า “ไม่… เธอเพิ่งจะมีแผลลึกที่ท้อง เธอคิดว่าเธอสามารถเริ่มเดินไปรอบ ๆ ได้แล้วจริง ๆ เหรอ?”

“มันคือการป้องกันการยึดเกาะของลำไส้ ฉันต้องเดินให้ครบเวลาที่กำหนดมา แผลจะไม่เปิดตราบเท่าที่ฉันไม่ได้เล่นกีฬาผาดโผน” แอเรียนอธิบายอย่างช่วยไม่ได้ “หลังจากฉันหยดยาเมื่อเช้านี้มันเจ็บมาก การหดตัวนั้นเจ็บแทบบ้า ฉันดีใจที่เธออยู่ที่นี่ มันทำให้ฉันมีกำลังใจขึ้นจริง ๆ”

ทิฟฟานี่ช่วยแอเรียนลงจากเตียงอย่างระมัดระวัง สีหน้าของแอเรียนถอดสีจากความเจ็บที่กระทบเมื่อเท้าของเธอแตะพื้น “โอ้ว… เบา ๆ … ช้า ๆ …”

แมรี่รีบเข้ามาช่วย “แอริ ค่อย ๆ ช้า ๆ ไม่ต้องรีบ ฉันรู้ว่าเธออยากเดินได้แทบแย่เพราะอยากจะไปดูลูกของเธอ ตอนนี้ลูกอยู่ในตู้อบ ยังไงเธอก็อุ้มเขาไม่ได้อยู่ดี ไม่ต้องรีบ ตั้งใจให้ตัวเองหายดีก่อนนะ”