เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 909

สรุปบท บทที่ 911 ลงโทษผู้ที่เปิดโปงความทรงจำเหล่านี้: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์

สรุปเนื้อหา บทที่ 911 ลงโทษผู้ที่เปิดโปงความทรงจำเหล่านี้ – เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ โดย สาวน้อยสุดจี๊ด

บท บทที่ 911 ลงโทษผู้ที่เปิดโปงความทรงจำเหล่านี้ ของ เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ ในหมวดนิยายโรแมนติก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย สาวน้อยสุดจี๊ด อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

ทั้งหมดไม่ใช่ความผิดของธัญญ่าเลย แต่เธอจะต้องรับผิดตลอด เพื่ออะไรกัน? การต้องแบกรับความผิดที่เธอไม่ได้ทำมันยุติธรรมตรงไหน? แล้วทำไมซัมเมอร์ถึงต้องเปิดโปงความทรงจำที่เจ็บปวดเหล่านี้ด้วย?!

เมื่อเธอฟื้นคืนสติได้ในที่สุด ธัญญ่าก็ปล่อยมือจากคอของซัมเมอร์ด้วยความหวาดกลัวและร้องว่า “โอ้พระเจ้า… โอ้พระเจ้า! หนูขอโทษ! หนูขอโทษ หนูไม่ได้ตั้งใจ หนูขอโทษ! ได้โปรดอย่าตะคอกหนูนะ… ได้โปรดหยุดทรมานหนูด้วยคำพูดเหล่านั้นสักที…”

มือของซัมเมอร์รีบจับคอตัวเองก่อนที่จะผลักผู้หญิงคนนั้นออกไป “แคร่ก… เธอจะฆ่าฉัน! แคร่ก ๆ… เธอ… เธอมันบ้า!” เธอร้องเสียงหลงอย่างตะกุกตะกัก

ธัญญ่าน้ำตาไหลขณะที่เธอส่ายหัวโดยไม่หยุดหย่อน “มะ-ไม่! ไม่จริง! ไม่จริง… ไม่จริง ไม่จริง หนูไม่ได้จะฆ่าคุณ… หนูขอโทษ หนู…”

ท่าทางที่โยกไปโยกมาของธัญญ่าทำให้ซัมเมอร์ขวัญเสีย นั่นมันอะไรกัน? ตัวตนที่แท้จริงของธัญญ่าเหรอ? ด้วยความกลัวหญิงชราคนนั้นจึงหันหลังและเผ่นออกจากอพาร์ทเม้นท์ เธอจะไม่อยู่ต่อแม้แต่วินาทีเดียว เพื่อว่าจะมีอะไรที่น่ากลัวกว่านี้เกิดขึ้นอีก!

ธัญญ่าเหลือบไปเห็นเงินที่ซัมเมอร์ลืมไว้ เธอจึงรีบหากระเป๋าเพื่อหยัดเงินเข้าไปก่อนที่จะวิ่งตามซัมเมอร์ “ป้าซัมเมอร์! เงินคุณ! หนูไม่ต้องการมัน! เอามันกลับไปด้วย!”

ซัมเมอร์ไม่กล้าแม้แต่จะหันหลังไปมอง เธอกลับกระโดดขึ้นรถและตะโกนบอกคนขับว่า “ไป ไป ไป! กลับบ้าน!” แทน

ทว่าธัญญ่าวิ่งไวมาก เธอวิ่งมาตีคู่รถและกระชากประตูอย่างรุนแรงพลางยัดกระเป๋าเข้าไป “หนูไม่ต้องการเงินคุณ! ละ-และเมื่อกี่หนูผิดเอง ได้โปรดยกโทษให้หนูด้วย!”

ซัมเมอร์ไม่ตอบอะไร เมื่อรถขับไปถึงที่ทางลาดยางแล้วเท่านั้นที่ในที่สุดเธอก็ถอนหายใจออกมายาว ๆ

หลังจากที่แจ็คสันรับสาย แอตติคัสก็สรุปเรื่องที่เกิดขึ้นให้เขาฟังอย่างกระทัดรัดโดยที่อารมณ์ของแจ็คสันรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ “เธอทำอะไรแม่นะ?!”

แอตติคัสที่กลัวว่าลูกชายของเขาจะทำอะไรที่ไม่ทันได้คิดด้วยความบันดาลโทสะจึงรีบพยายามสงบสติอารมณ์เขา “แจ็คสัน แม่ของลูกไม่ได้เป็นอะไร เธอสบายดี อย่าเพิ่งคิดไปไกลเลย จริง ๆ แล้วแม่สั่งอย่างชัดเจนไว้ด้วยว่าไม่ให้ลูกไปหาธัญญ่าอีกเพราะแม่กลัวว่าเธอจะทำอะไรลูก โอ้พระเจ้า พ่อขอพลังหน่อย บททดสอบครั้งนี้ช่างยุ่งเหยิงเหลือเกิน! พระเยซู…”

แน่นอนว่าแจ็คสันไม่ได้ฟังคำแนะนำของพ่อเขาเลย เขาได้เมินเฉยต่อคำพูดของพ่อเขาตั้งแต่ที่เขารู้ว่าชีวิตของแม่ตัวเองถูกนำไปเสี่ยงแล้ว ไม่มีทางที่แจ็คสันจะเพิกเฉยต่อเรื่องนี้ได้

เขาวางงานทั้งหมดลงและขับไปที่อพาร์ทเม้นท์ของธัญญ่าทันที

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์