เจ้าสาวไร้ค่า (หน่วง/หื่น) นิยาย บท 36

Chapter 36 ตอนพิเศษ ฮูหยินผู้เฒ่า

ดังนั้นการมาร่วมวันคล้ายวันเกิดอายุครบหกสิบปีของฮูหยินผู้เฒ่าในวันนี้ ก็เพื่อเส้นสายและความสัมพันธ์อันดีที่จะมีสืบต่อไปในอนาคตนั่นเอง

แม่ทัพถางเล่อถงในฐานะเป็นเจ้าภาพงานเลี้ยงสังสรรค์ ได้เชิญพ่อครัวมือหนึ่งจากภัตตาคารชื่อดังมาปรุงอาหารเลี้ยงแขกเหรื่อโดยเฉาะ กลิ่นอาหารและเสียงกระบวยกระทบกระทะดังมาจากสวนฝั่งตะวันออกที่เนรมิตให้เป็นครัวเปิดเพื่ออวดการทำอาหารที่มากไปด้วยฝีมือเหล่าพ่อครัว

ปลาตัวใหญ่นับสิบถูกแขวนห้อยระย้าโยง เนื้อแพะ เนื้อแกะ และเนื้อไก่เป็นตัวๆ ตั้งวางเรียงรายกองเพนิน เหล่าลูกมือวิ่งวุ่นหั่นล้างผัก ซอยพริกกระเทียมเจียวลงบนน้ำมันจนหอมฟุ้ง น้ำในหม้อเดือดปุดๆ จนข้นขาวจากน้ำซุปกระดูก เสียงฉ่าๆ จากของทอดที่กรอบเกรียมในน้ำมันผสานเข้ากับเสียงปังตอกระทบเขียงได้อย่างน่าฟัง

อีกทั้งยังได้สุราเลิศรสจากหอสุราชมจันทร์มาอีกหลายร้อยไห ยังไม่นับรวมการแสดงของคณะมหรสพที่กำลังจะมีขึ้นหลังจากฮูหยินผู้เฒ่ากล่าวเปิดงาน

“เมืองฮุยของเราไม่มีการจัดงานที่ใหญ่ขนาดนี้มานานแล้ว ช่างดีเหลือเกิน”

“ราวกับว่านี่เป็นการเฉลิมฉลอง เพราะตระกูลถางยังได้จัดทำโรงทานขนาดใหญ่ทุกหัวถนน แจกข้าวสาร แจกอาหารแห้ง และยังทำอาหารคาวหวานให้กินได้ไม่อั้นถึงเจ็ดวันเจ็ดคืน”

“เวลานี้ตระกูลถางราวกับขึ้นขี่บนหลังมังกร ชีวิตรุ่งโรจน์จนถึงขีดสุด ดีทุกอย่างเสียอย่างเดียวได้ภรรยาไม่ดีเป็นคนของตระกูลหูที่แสนอัปมงคล อีกทั้งแม่นางหูเส่าหลิงยังเป็นหญิงแพศยาชอบล่อลวงผู้ชาย”

“จริงสิ วันนี้คุณชายตระกูลเกาคู่ขาของคุณหนูหูก็มาร่วมงานนี้ด้วยนะ”

“โอ๊ย! ดูโน้นเถอะ คู่ขาเก่าคุณชายตระกูลอู่ก็มา ทางโน้นคุณชายตระกูลเซี๊ยะก็มา แบบนี้ไม่เท่ากับเป็นงานรวมชู้หรอกหรือ”

“ช่างน่าสงสารท่านแม่ทัพถางจริงๆ”

“คงจะโดนเสน่ห์มารยา ขนาดองค์ฮ่องเต้มีพระบัญชาลงมาให้การสมรสพระราชทานเป็นโมฆะ แต่ท่านแม่ทัพกลับไม่ยอมรับพระบัญชา ไปขอให้งานสมรสยังคงอยู่เพราะรักหลงในตัวแม่นางหูเส้าหลิง ฮ่องเต้ก็ทรงพระทัยดีพระราชานุญาตโดยไม่ได้ว่าอะไร”

“อนิจจาเก่งกาจสามารถทุกอย่าง แต่มาเสียเรื่องผู้หญิง”

เมื่อมีการรวมตัวกันจำนวนมาก การพูดคุยนินทากาเลจึงเกิดขึ้น และผู้ที่ถูกนินทาก็หนีไม่พ้นภรรยาสาวของเจ้าของงานที่มีข่าวลือเสื่อมเสียกระฉ่อนเมือง

“มาแล้วขอรับมาแล้ว สวัสดีแขกท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน ก่อนที่จะรับประทานอาหารและรับชมการร่ายรำจากคณะมหรสพ ฮูหยินผู้เฒ่าและท่านแม่ทัพมีอะไรจะกล่าวสักเล็กน้อยขอรับ”

หัวหน้าคณะมหรสพเอ่ยอย่างคล่องแคล่ว ก่อนจะโค้งคำนับให้เฒ่าฮูหยินขึ้นมาบนเวที

“ก่อนอื่นข้าต้องขอขอบใจในไมตรีที่พวกท่านทุกคนมอบให้แก่สกุลถางของเราเรื่อยมา ไม่ว่าเราจะตกต่ำหรือสูงส่งก็ไม่คิดทอดทิ้งหรือเหยียบย้ำให้จมดิน”

ฮูหยินผู้เฒ่าเอ่ยพลางยิ้มแย้มจนดวงตาเล็กหยี แต่ในคำขอบคุณนั้นราวกับมีดเล่มเล็กๆ ที่ทิ่มแทงไปยังอีกหลายตระกูลที่หักหลังตระกูลถางเข้าข้างตระกูลหูอย่างมั่นใจว่าทางนั้นถือหมากในกระดานเหนือกว่า