Chapter 37 ตอนพิเศษ ล้างมลทิน
“ข้าเชื่อว่าพวกท่านทุกคนคงได้ยินกิตติศัพท์ของหูเส่าหลิงมาไม่น้อย หญิงแพศยาชอบยั่วยวนชายหนุ่ม จนทำให้คุณชายตระกูลจ้าว ‘จ้าวเจี้ยนโป’ ต้องจบชีวิตลง อีกทั้งยังมีข่าวฉาวกับคุณชายเกา คุณชายอู่ คุณชายเซี๊ยะ ซึ่งทุกคนล้วนแล้วแต่มาร่วมงานรื่นเริงสังสรรค์ในวันนี้”
เสียงฮือฮาดังขึ้นอีกคำรบ
สามคุณชายมีสีหน้าท่าทางเลิ่กลั่กที่ถูกเอ่ยชื่อต่อหน้าผู้คนราวกับจะประจานเช่นนี้
“คุณชายทั้งสามลองดูสิว่า หญิงสาวผู้นี้ใช่หูเส่าหลิงที่พวกท่านรู้จักคุ้นเคยจนถึงขั้นเคยหลับนอนกับนางหรือไม่”
สามหนุ่มรีบส่ายหน้าเป็นพัลวัน
“คุณหนูหูเส่าหลิงที่ข้ารู้จักแม้จะเป็นหญิงงาม แต่ก็ไม่ได้งามพร้อมเฉกเช่นคุณหนูท่านนี้ขอรับ”
คุณชายเซี๊ยะรีบเอ่ยขึ้น เมื่อคุณชายอีกสองท่านได้ยินดังนั้นก็รีบพยักหน้าเห็นด้วยทันที
“คุณหนูหูผู้นั้นตัวเตี้ยกว่าขอรับ”
คุณชายตระกูลอู่ซึ่งนับเป็นคู่ขาเก่าเอ่ยขึ้นบ้าง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสับสนอย่างเห็นได้ชัด
“เช่นนี้หญิงผู้นั้นคงมีใบหน้าเช่นนี้ใช่หรือไม่”
ฮูหยินผู้เฒ่าพยักหน้าช้าๆ พ่อบ้านก็จัดการกางกระดาษขนาดใหญ่ออก บนผืนผ้าสีขาวคือรูปหญิงงามผู้หนึ่ง อีกทั้งยังมีอักษรกำกับว่า ‘หูถิงฟาง’
“ถะ...ถูกแล้วแม่นางผู้นี้คือหูเส่าหลิงที่พวกข้ารู้จัก”
คุณชายเการีบชี้มือไปยังรูปเหมือนบนกระดาษแผ่นใหญ่ทันที
“เหลวไหล!”
เสียงตวาดลั่นราวกับเสียงแห่งพญามัจจุราชดังลั่น พร้อมกับดาบที่ถูกชักออกจากฟักจ่อไปยังลำคอขาวซีดของคุณชายเกาทันที
“นางในรูปภาพจะมีนามว่าหูเส่าหลิงได้อย่างไร หญิงผู้นี้มีนามว่าหูถิงฟางเป็นบุตรสาวคนที่เก้าของประมุขหูจุนเหลียน ส่วนภรรยาของข้า...”
มือซ้ายหันไปโอบภรรยาเอาไว้ด้วยความหวงแหน ในขณะที่ดวงตายังคงวาวโรจน์มองคุณชายเการาวกับอยากจะตรงเข้าบั่นคอเสียทุกขณะจิต
“ภรรยาของข้ามีนามว่าหูเส่าหลิง เป็นบุตรคนที่แปดของประมุขหูจุนเหลียน นางไม่เคยมีประวัติด่างพร้อย เก็บตัวอยู่แต่ในจวนจนถึงวันแต่งงาน หรือว่ามีใครเคยเห็นภรรยาของข้าเตร็ดเตร่มั่วกับชายอื่น!”
ในตอนท้ายของประโยคกระชากห้วน แขกเหรื่อในงานรีบยกมือขึ้นโบกปฏิเสธพัลวัน หญิงงามขนาดนี้หากเคยเห็นตามโรงน้ำชาหรือหอสุราย่อมต้องจำได้อย่างแม่นยำอยู่แล้ว
กลับกันหญิงในรูปภาพนั่นต่างหากเล่าที่พวกเขามักเห็นนางควงแขนบุรุษตามหอสุราไม่ซ้ำหน้า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวไร้ค่า (หน่วง/หื่น)