ทุกคนมองไปรอบ ๆ และเห็นฉู่เฉินที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูทันที
“ไอ้หนุ่ม นายเป็นใคร?” สีหน้าของหมอวิเศษซุนเคร่งขรึมขึ้น และพูดขึ้นอย่างไม่พอใจเอาเสียมาก ๆ
“คุณไม่จำเป็นต้องรู้ว่าผมคือใครหรอก”
ฉู่เฉินก้าวไปข้างหน้า และหัวเราะขึ้นอย่างเย็นชา “ทั้งๆที่ชายชราผู้นี้ยังสามารถมีชีวิตอยู่ต่อได้อีกสองปี แต่คุณกลับพูดว่าเขาถึงอายุขัยแล้ว ฆ่าคนเป็นผักเป็นปลาแบบนี้เลยเหรอ”
การจะอยู่หรือตายของคนแปลกหน้าคนหนึ่ง เดิมทีก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเขา แต่อีกฝ่ายดันมาดูถูกชายชรา เช่นนั้นเขาก็จำต้องมาจัดการเสียหน่อย
เพราะชื่อของชายชราตอนท่องยุทธจักรในปีนั้นคือ“หมอรักษาผู้ศักดิ์สิทธิ์กุ่ยเหมิน” โดยที่ในตอนนี้ตำแหน่งนี้ก็ส่งมาให้กับตัวเขาเอง และเขาก็มีหน้าที่ต้องรักษาชื่อเสียงของมันเอาไว้
พอได้ยินฉู่เฉินพูดว่าตัวเองฆ่าคนเป็นผักเป็นปลา หมอวิเศษซุนก็โกรธมาก “ไอ้หลานชาย นายพูดว่าอะไรนะ?”
ทุกคนมองไปที่ฉู่เฉินอย่างเย็นชา
หมอวิเศษซุนชื่อจริงคือซุนหย่างซิน มาจากครอบครัวแพทย์ที่มีอายุนับร้อยปี เป็นที่รู้จักในนามหมอวิเศษแห่งเมืองอวิ๋น ซึ่งไม่รู้ว่าช่วยผู้คนมาแล้วเท่าไหร่ และว่ากันว่าเคยรักษาให้กับผู้นำของประเทศมาก่อน แต่เด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า กลับกล้าสงสัยในตัวเขา
“คุณชายท่านนี้ คุณกำลังจะบอกว่าคุณปู่ของฉันเขายัง……ยังรอดอยู่ใช่ไหมคะ?” หญิงสาวที่อยู่ด้านหน้าเช็ดน้ำตา และพูดด้วยใบหน้าที่ดีใจ
“มันแน่นอนอยู่แล้ว”
ฉู่เฉินล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าแล้วพูดว่า “ถ้าหากผมลงมือเอง คุณปู่ของคุณก็จะไม่ตาย และจะยังสามารถมีชีวิตอยู่ต่อได้อีกสองปี”
“อะไรนะ?”
ทุกคนตกใจมาก
หญิงสาวรีบพูดขึ้นว่า “คุณชายท่านนี้ ฉันชื่อฉินปิงเยว่นะคะ ถ้าคุณสามารถรักษาคุณปู่ของฉันได้ ตระกูลฉินของฉันก็จะมีรางวัลตอบแทนให้อย่างงามเลยค่ะ!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า!”
จู่ ๆ หมอวิเศษซุนก็หัวเราะเสียงดังขึ้นมา “ช่างเป็นเด็กหนุ่มที่คุยโวโอ้อวดอย่างไม่กระดากปากเสียจริงๆ”
“ฉันว่าไอ้หนุ่มนี่มาเพื่อสร้างปัญหานะ ยามอยู่ไหน?”
ทุกคนต่างก็พูดวิพากษ์วิจารณ์ด้วยสีหน้าที่ไม่เป็นมิตร
ฉินปิงเยว่มองไปที่ฉู่เฉินอีกครั้งด้วยสายตาที่เย็นชา “คุณชายท่านนี้ คุณกรุณาออกไปเถอะ รีบออกไปเดี๋ยวนี้ ไม่เช่นนั้นฉันจะเรียกยามมาแล้วนะ”
ฉู่เฉินถอนหายใจขึ้นมาทันที
มีบางคนยิ้มอย่างเย็นชา “ไอ้หนุ่ม นายถอนหายใจนี่หมายความว่าไงกัน?”
ฉู่เฉินส่ายหน้าเล็กน้อย “ที่ผมถอนหายใจก็คือ ท่านที่อยู่บนเตียงผู้นี้ได้เจอผม ก็นับเป็นโชคชะตาอย่างหนึ่ง เพื่อเห็นแก่โชคชะตา ผมอาจจะช่วยชีวิตเขาเอาไว้ได้”
“แต่ผลคือพวกคุณไม่เพียงแต่ดูหมิ่นผม แต่ยังไล่ผมออกไปอีก ด้วยนิสัยของผมแล้ว ผมควรจะเดินออกไปทันที”
“แต่ก่อนที่จะเดินจากไป ผมอยากให้พวกคุณเปิดตาให้กว้าง แล้วดูความสามารถของผมเอาไว้ให้ดี!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต