เดี๋ยวจะเจอดี คุณสามีตัวเเสบ นิยาย บท 10

ทานข้าวด้วยกันตอนเที่ยงแล้ว ฉันกับเซิ่งซื่อหาวก็แยกย้ายไปที่ของตัวเอง ตื่นเต้นพอสมควรแล้วในตอนเช้า แก้แค้นแล้ว ฉันก็ไม่มีเหตุผลที่จะยื้อเซิ่งซื่อหาวไม่ให้ทำงานอีก

เวลาตอนบ่าย ฉันโทรศัพท์หาเพื่อนสนิทให้ออกมาชอปปิง เธอชื่อเริ่นเสี่ยว ฉันสามารถสานสัมพันธ์กับเซิ่งซื่อหาว เธอก็ช่วยเหลือเยอะมาก สาวสวยมีชำนาญ ผู้ช่วยของเซิ่งซื่อหาวแทบจะมุดเข้าไปใต้กระโปรงของปีศาจเริ่นเสี่ยวคนนี้อย่างง่ายดาย

“วันนี้อยากซื้ออะไร ฉันเลี้ยง”

“ทำไม?เพิ่งจะมีความสัมพันธ์กับเซิ่งซื่อหาว ก็เปลี่ยนรสนิยมเป็นคนรวย?”เริ่นเสี่ยวมองมาที่ฉันอย่างยั่วเย้า

“ฉันกับเซิ่งซื่อหาวคุยกันแค่เรื่องเซ็กซ์ ไม่มีคุยกันเรื่องรัก และไม่คุยกันเรื่องเงินทอง ถ้าหากว่าไม่ใช่เพราะแก้แค้นจังเฉิง ฉันก็คงไม่อยู่กับเขา”

เริ่นเสี่ยวได้ยินคำพูดของเธอ ชี้หน้าผากฉันด้วยความโกรธ“ตอนแรกคิดว่าเธอฉลาดแหลมคม!คิดไม่ถึงว่ายังเป็นผู้หญิงหน้าโง่”

“ถ้าหากว่ารับเงิน ก็กลายเป็นผู้หญิงขายตัว งั้นเมื่ออยู่ต่อเขาฉันก็เป็นพวกผู้หญิงชั้นต่ำ”ฉันดื่มชา ไม่คิดเช่นนั้น

“ความสาวความสวยของผู้หญิงก็มีไม่กี่ปี เธอสิ้นเปลืองเวลากับจังเฉิงมาเจ็ดปี สุดท้ายแล้วได้รับอะไร?ตอนนี้แม้แต่หย่าก็ยังทำไม่ได้ ไม่ง่ายเลยที่จะเห็นเธอฉลาดแหลมคมขึ้นมา มีความสัมพันธ์กับเซิ่งซื่อหาว แต่เธอก็เสียตัวไปนอนกับเขาฟรีๆ ฉันไม่รู้ว่าในสมองของเธอมีอะไรบ้าง?”เริ่นเสี่ยวมองฉันด้วยความเกลียดชัง ท่าทางเกลียดชังเป็นอย่างยิ่ง เหมือนแม่ที่กำลังดุด่าลูกสาว

ถูกเธอดุด่าจนเงยหน้าไม่ขึ้น

ถึงแม้ว่าทัศนคติดูเหมือนจะดีเป็นพิเศษ แต่ยังคงหูซ้ายทะลุหูขวา ยังถือว่าหน้าไหว้หลังหลอก

เริ่นเสี่ยวรู้เรื่องฉันนิดหน่อย พูดจนปากแห้งจึงจะหยุดลง เพียงแต่สายตานั้นที่มองฉันยังมีไฟลุกโชนอยู่ตลอด

ฉันดีใจที่รอยฝ่ามือบนหน้าของฉันแทบจะไม่มีแล้ว นอกจากจะบวมเล็กน้อย ก็มองไม่เห็นแล้ว ดังนั้นสามารถซ่อนได้สำเร็จ

เริ่นเสี่ยวพาฉันไปเสริมสวย เวลาที่พนักงานนวดหน้าให้ฉัน เมื่อแตะบริเวณที่บวม ฉันเจ็บจนต้องสูดหายใจ แต่เพราะว่าเริ่นเสี่ยวอยู่ ฉันก็อดทนเอาไว้ หลังจากที่ทำเสร็จแล้ว ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองถูกทรมาน

ตอนเย็นมาทานข้าวกับเริ่นเสี่ยวและยังมีผู้ช่วยของเซิ่งซื่อหาวหลินอี้ หลังจากที่ทานข้าวเสร็จ ฉันก็รีบหลบออกมา แน่นอนว่าไม่อยู่เป็นก้างขวางคอพวกเขา ท่าทางที่เข้ากันดี ความจริงคือสะเทือนใจผู้หญิงอย่างฉันที่มีชีวิตครอบครัวไม่มีความสุข

เวลากลับบ้านก็เดินผ่านซูเปอร์มาร์เก็ตขนาดใหญ่ ฉันเข้าไปซื้อผักผลไม้สด เมื่อถึงเวลาที่ฉันจ่ายเงิน พบว่าบัตรเครดิตรูดไม่ได้แล้ว

รูดหลายครั้งแล้วก็ใช้ไม่ได้ คนที่อยู่ด้านหลังก็รอไม่ไหว

ฉันรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก จำเป็นต้องวางของไว้ที่เดิม พนักงานเก็บเงินมองฉันด้วยสายตาไม่ปกติ

ฉันกำลังจะเตรียมตัวกลับ ก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย“ของฉันกับเธอจ่ายด้วยกัน”

เซิ่งซื่อหาวก็เหมือนกับเจ้าชายขี่ม้าขาว เวลาที่ฉันกำลังกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ก็ตกลงมาจากบนสวรรค์ โดยเฉพาะนิสัยเฉพาะตัวกับรูปลักษณ์ภายนอกของเขา ทำให้สาวน้อยพนักงานเก็บเงินเขินจนหน้าแดง ท่าทางก็ดีขึ้นมาทันที