เด็กฝึกงานสอนรัก นิยาย บท 1

ขวัญสุดาหรือเรียกสั้นๆว่าเนเน่สาวออฟฟิศวัยเลขสาม

เธอเป็นสาวที่ทุกคนต่างก็อิจฉาชีวิตของเธอในตอนนี้ ไม่ว่าจะเป็นตำแหน่งหน้าที่การงาน

เธอเองก็ก้าวหน้าเข้ามารับตำแหน่งผู้จัดการประจำออฟฟิศเรียบร้อย

ส่วนชีวิตรักเธอเองกำลังคบหาดูใจอยู่กับหนุ่มแบงค์นิสัยดี หน้าตาดี ที่สาวๆต่างก็หมายปอง

เขาทั้งคู่คบหาดูใจกันตั้งแต่ตอนเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่ง

และตอนนี้เธอเองก็วางแผนจะแต่งงานกันในอีกสองปีข้างหน้า

และนั้นเป็นสาเหตุที่ทำให้ แฟนหนุ่มอย่างคชาต้องมุ่งมั่นทำงานหนัก เพื่อเก็บเงินจัดงานแต่งงานในอีกสองปีข้างหน้าอย่างที่วางแผนไว้

ความรักทั้งคู่ที่มีอยู่ไม่ได้จืดจางลงไปไหน แต่ตอนนี้ คชาเองต้องทำงานหนักแม้แต่วันหยุดเค้าเองยังต้องออกไปทำงานออกไปพบลูกค้า เพื่อจะเก็บเงินให้มากพอกับการจัดงาน

เวลาหวานกันจึงไม่ค่อยจะมีเหมือนก่อน

เนเน่เธอเองก็เข้าใจถึงแม้บางทีเธอก็แอบน้อยใจอยู่บ้าง แต่เธอก็พยายามปลอบใจตัวเองมาตลอด ว่ามันจะดีขึ้นเมื่องานแต่งผ่านไปแล้ว เธอจะได้ใช้ชีวิตคู่ที่สมบูรณ์แบบอย่างที่หวังไว้

ทุกคนต่างก็เชียร์ให้เขาและเธอแต่งงานกันเร็วๆ ต่างก็มองว่าเธอกับเขาเหมาะสมกันมาก ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตา อีกทั้งเธอและเขาก็คบหาดูใจกันมานานมากพอแล้ว น่าจะจัดงานแต่งงานกันเสียที

@ คอนโดหรูใกล้ที่ทำงาน

คชาคะเสาร์-อาทิตย์นี้เราไปต่างจังหวัดเปลี่ยนบรรยากาศกันไหมคะ เนเน่เบื่อ

คุณทำงานหนักทุกวันเลย ไม่มีเวลามาหาเนเน่บ้างเลยรู้มั้ยคะ

ด้วยเริ่มเบื่อที่แฟนหนุ่มไม่มีเวลามาหาเธอเลย

เธออดไม่ได้ที่จะโทรหาเขา ชวนเขาไปเที่ยวต่างจังหวัดบ้างได้มีเวลาเจอกันบ้าง ไม่ใช่แค่คุยโทรศัพท์กันแบบนี้

คุณก็รู้ว่าผมต้องทำงานเพื่อเก็บเงินจัดงานแต่งเราไง รอหน่อยนะไว้เสร็จงานแล้วเราค่อยไปกันนะ

แต่เน่เน่อยากอยู่กับคุณบ้าง เราไม่ได้ไปเที่ยวกันนานแล้วนะ

ผมรู้ผมเองก็อยากเจอคุณเหมือนกัน แต่ผมต้องเก็บเงินให้มากพอจัดงานเข้าใจผมนะ

กว่าจะถึงอีกนานเลยนะคะ คุณจะให้เน่เหี่ยวแห้งอยู่แบบนี้เหรอ

เน่เบื่อรู้มั๊ย

ผมเข้าใจอดทนหน่อยนะ ไว้ผมพาคุณไปทุกที่เลยที่คุณอยากไป ตอนนี้ผมขอเก็บเงินก่อน

เฮ้ยก็ได้ค่ะ

เธอทำเสียงเซ็งแล้ววางสายเขา ไปเขาช่างไม่เข้าใจเธอเลย มีแต่เธอเข้าใจเขาอยู่ฝ่ายเดียว

มันจะไม่มีเวลาเลยเหรอ จะให้รอนานถึงสองปีเลยเหรอ เธอได้แต่บ่นกับตัวเอง

@ออฟฟิศ

วิถีชีวิตดำเนินไปเหมือนเดิม เช้าทำงานเย็นกลับห้องพักกว่าจะได้มีเวลาคุยโทรศัพท์กับแฟนก็ปาเข้าไปห้าทุ่มเที่ยงคืน

บางทีก็ไม่ได้อยากจะรอป่ะดึกขนาดนี้ ถ้ามันยกเลิกได้เธอเองก็อยากจะยกเลิกมันไปซะเลยนะไอ้งานแต่งบ้าๆเนี่ย

แต่ด้วยความจำเป็นด้วยหน้าตาทางสังคมและครอบครัวอันเป็นที่รัก ด้วยอะไรหลายอย่าง บรา บรา บรา

ด้วยกลัวว่าดูไม่ดี เธอต้องยอมอดทนถึงแม้ไม่ได้อยากจะอดทนสักเท่าไหร่หรอกนะ

ขวัญสุดา

เสียงทุ้มต่ำทรงพลังเรียกชื่อเธอมาจากด้านหน้า เธอสะดุ้งสุดตัว

ค่ะถ้าบอส

เธอรีบตอบรับด้วยเสียงอึกอักเล็กน้อยโดยไม่รู้ว่าเจ้าของเสียงมายืนอยู่นานแค่ไหนแล้ว นี่เธอกำลัง เหม่ออยู่เหรอ เธอหัวเราะกับตัวเองเบาๆ

เด็กหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างหลังฝ่ายบุคคลสาว ความสูงของเขาสามารถมองเห็นหน้าได้อย่างชัดเจน แม้จะยืนซ้อนหลังฝ่ายบุคคลสาวอยู่

เธอถึงกับเปิดตาโตยิ้มออกมาแบบไม่ได้ตั้งใจ

เขาทำให้บรรยากาศที่หม่นหมองตอนนี้สดใสขึ้นมาในทันทีแทบไม่น่าเชื่อ แค่เขามายืนอยู่ตรงนี้

ราเชนจะมาฝึกงานกับเราค่ะพี่เนเน่

พอฝ่ายบุคคลสาวแนะนำชื่อของเขาจบเขาก็ก้าวเท้าออกมายืนข้างสาวฝ่ายบุคคลด้วยรู้งาน

เธอไม่พลาดที่จะสำรวจร่างที่ยืนอยู่ตรงหน้าตอนนี้

เขาช่างเป็นเด็กหนุ่มที่รูปร่างดีอะไรขนาดนี้สูงขาวหุ่นดีจมูกโด่งตาคม อะไรที่ว่าดีในโลกนี้มารวมที่ตัวเขาคนนี้ทั้งหมด มันทำให้สาวใหญ่อย่างเธอแทบใจละลายมือไม้สั่นก็ว่าได้

เขาช่างเป็นบุรุษเพศที่สมบูรณ์แบบอะไรเบอร์นี้ เธอจ้องไปที่ร่างงามที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยความหลงใหลหรือว่าเธอหิว

สวัสดีครับ

เรียกซันก็ได้ครับ เขายกมือไหว้เธออย่างมีมารยาท

เสียงเขาช่างไพเราะกระทุ้งไปถึงหัวใจ มันทำให้เธอหลุดไปอยู่ในภวังค์ชั่วขณะ

เธอหยุดมองร่างเขาอย่างละเอียด ช่างเป็นผู้ชายที่รูปร่างดีมาก ไหล่กว้าง กล้ามโตของเขาเผยให้เห็นชัด แม้จะอยู่ในเสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวเข้ารูป

บอกให้เห็นถึงคนที่ใส่ใจรูปร่างเป็นอย่างดี ออกกำกายเป็นประจำสม่ำเสมอ ชายเสื้ออยู่ในกางเกงสแล็คสีดำเรียบร้อยเข็มขัดสีดำ รองเท้าคัชชูเท่ห์ตามนิยม

เธอรับไหว้เขาแทบไม่ทันมัวแต่สำรวจร่างกายงามของเขาอย่างตั้งใจ

สวัสดีค่ะ

น้องซันเธอเรียกชื่อเขาในครั้งแรกอย่างสนิท

แล้วไม่ลืมหันไปขอบคุณฝ่ายบุคคลสาวที่พาชายหนุ่มมาส่ง เหมือนจะบอกว่าให้ออกไปได้ หมดธุระของเธอแล้ว