เหนือดาวยังมีเรา นิยาย บท 13

ท่าทางเปิดเอกสารของทิศเหนือหยุดชะงักลง เหมือนกลับพอจะนึกออก แต่ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก“แล้ว?”

“คุณอยู่ในองค์กรตลอดสองปีมานี้เธอตามหาคุณไม่เจอ เธอมาที่บริษัทเป็นประจำ พอเจอผมก็เซ้าซี้ผมถามเบาะแสของคุณ ตามติดซะยิ่งกว่าอะไรดี พอเห็นเธอผมก็รู้สึกกลัวขึ้นมาแล้ว”

“ตอนนี้ยังมาอยู่ไหม?”

“มาสิครับ!น่าจะได้ยินข่าวว่าคุณกลับมาแล้ว เช้าวันนี้ก็เลยมาที่บริษัทสามครั้งแล้ว คุณอาศัยช่วงเวลานี้จัดการเรื่องนี้ให้มันจบลงเถอะ ไม่อย่างนั้นพอคุณกลับไปที่องค์กรผมต้องเจอกับเรื่องแย่ๆอีกแน่ๆ”

“มีอะไรให้น่าจัดการกัน ยามรักษาความปลอดภัยตรงประตูรับเงินเดือนไปฟรีๆหรือไง?”

เดย์ก็พูดขึ้นด้วยความรู้สึกลำบากใจ“คุณเหนือ พูดแบบนี้ก็ไม่ถูกนะครับ พวกเรายังมีการร่วมมือกันกับเจริญภูมิกรุ๊ปอยู่นะครับ อีกอย่าง ผมเองก็ไม่ใช่ว่าจะไม่เข้าใจความคิดของคุณ ถ้าเกิดคุณมีความรู้สึกสนใจในตัวของเธอ แบบนั้นเธอก็จะเป็นพี่สะใภ้ในอนาคตของผม ถ้าผมไล่พี่สะใภ้ออกไป นั่นก็เท่ากับว่าผิดมหันต์เลยไม่ใช่หรือไง”

ทิศเหนือยังไม่ได้แสดงท่าทีออกมา เดย์ก็พูดขึ้นมาต่อ“อันที่จริงแล้วคุณพลอยรุ้งก็ไม่เลวเลยนะครับ นอกจากจะมีอารมณ์ที่ฉุนเฉียวของลูกคุณหนูอยู่บ้างแล้ว อย่างอื่นก็ใช้ได้เลยนะครับ ที่สำคัญคือเธอชอบคุณนะครับ หลายปีมาแล้วที่ไม่มีข่าวคราวของคุณเลยแต่ก็ยังไม่ยอมแพ้ มันอธิบายว่าภายในใจของเธอมีแค่คุณคนเดียวเท่านั้น คุณเหนือคุณเองก็อายุไม่ใช่น้อยๆแล้ว ถ้าเกิดไม่……”

“ถ้านายรู้สึกว่าไม่เลวเลยนายก็แต่งซะสิ” ทิศเหนือพูดขัดจังหวะเดย์ออกมาตรงๆ

พอเดย์ได้ยินก็ตกใจจนโบกมือด้วยความรีบร้อนลนลานทันที“ช่างเถอะๆ ไม่กล้าก้าวก่ายหรอกครับ ผมไปเอาพวกหญิงค้าบริการให้หายอยากก็พอแล้วครับ” ทิศเหนือนิ่งเงียบไปสักพัก สายตาเลื่อนออกมาจากเอกสาร มองเดย์พร้อมกับพูดขึ้น

“วันหลังนายไม่ต้องมายุ่งกับเรื่องนี้แล้ว ไปสั่งกำชับยามรักษาความปลอดภัยตรงประตู ว่าต่อไปอย่าให้เธอเข้าออกประตูตามอำเภอใจอีก”

“แบบนี้ไม่ค่อยดีหรือเปล่าครับ……”

“ไม่ค่อยดีถ้างั้นนายก็แต่งกับเธอซะเลยสิ”

เดย์รีบพูดขึ้นมาทันที“ผมจะไปสั่งกำชับเดี๋ยวนี้เลยครับ”

หลังจากที่ห้องทำงานสงบเงียบ ทิศเหนือก็เอนร่างกายพิงพนักพิงเก้าอี้ หลับตาลงด้วยความรู้สึกเหน็ดเหนื่อยเล็กน้อย

ในหัวหวนนึกถึงภาพในคืนนั้น นิ้วมือลูบไล้อยู่บนโต๊ะที่เรียบเนียนเบาๆอย่างอดไม่ได้ เป็นเหมือนดั่งผิวที่เนียนนุ่มของเธอ

เขาพบว่าถ้าเกิดไม่แตะต้องเรื่องเหล่านั้นก็ยังไม่ได้มีความปรารถนาต้องการขนาดนั้น หลังจากที่ลองสักครั้งแล้ว ภายในใจก็จะถวิลหาอยู่ตลอดเวลา

ถวิลหาความดีงามของเธอ

โชคดีที่เธอเป็นผู้หญิงที่เชื่อฟัง เธออยู่ตัวคนเดียวไม่มีสามีคอยอยู่ข้างกายมาสองปีแต่กลับไม่ได้ทำเรื่องที่น่าละอายใจต่อเขาเลย

แม้ว่าจะเผชิญกับการเหน็บแนมหรือว่าการยั่วยวนแบบนั้นของเขา แต่เธอก็ยังคงยืนหยัดมั่นคงในบรรทัดฐานของตัวเอง

ดูท่าเขาคงจะเลือกผู้หญิงไม่ผิดคนแล้วจริงๆ

แต่ว่าเธอที่ไม่รู้ความจริงเลยสักนิด ภายในใจคงจะรู้สึกทรมานอยู่ไม่น้อยกับเรื่องเมื่อคืนแน่ๆเลยสินะ?

หลังจากเลิกงาน พันดาวก็กลับมาบ้านเลยทันที