เหนือดาวยังมีเรา นิยาย บท 26

“นั่นก็ดีกว่าดอกไม้ที่ใกล้จะที่ร่วงโรยแล้ว แต่ไม่มีคนเชยชม”

“ช่วงนี้มีทิศเหนือคอยหนุนหลังเพิ่มขึ้นอีกคน เลยหัวแข็งแล้วสินะ?”

พันดาวม้วนผมตัวเองเล่น เอ่ยเรียบๆ ว่า “ฉันยังต้องให้ใครมาหนุนหลังด้วยหรอคะ”

นีรารู้ว่า ตอนนี้ตัวเองยังไม่ได้แต่งงานกับภาคี ฐานะสู้พันดาวไม่ได้ ดังนั้นจึงเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “ฉันจำได้ว่า ฉันเคยบอกเธอแล้ว น้องสาวฉันชอบทิศเหนือ ให้เธออยู่ห่างจากเขาหน่อย”

“ขอโทษด้วยนะคะคุณนีรา น้องสาวคุณชอบใครก็เป็นเรื่องของน้องสาวคุณ ทิศเหนือชอบใคร ฉันก็ยุ่งไม่ได้ อย่าโยนความผิดให้ฉัน เพียงเพราะทิศเหนือไม่ชอบน้องสาวคุณ ฉันหน่ะเสียใจจริงๆ”

“เรื่องน่ารังเกียจของแกกับทิศเหนือ คนอื่นไม่รู้ ฉันจะไม่รู้ด้วยรึไง รอดูเถอะ ถ้าแกยังไม่ควบคุมตัวเอง รอจนเรื่องนี้เข้าหูคุณปู่ คุณคิดว่าตระกูลวงค์วันดีจะเก็บผู้หญิงที่หน้าด้านไร้ยางอายแบบแกเอาไว้หรอ”

พันดาวลุกขึ้นบืน ริมฝีปากแดงราวใบเมเปิ้ลโค้งขึ้น เผยให้เห็นฟันขาวสะอาดเป็นระเบียบ ก้มหน้ามองนีรา แล้วเอ่ยว่า “รอเรื่องของคุณสำเร็จก่อนค่อยมาพูดเรื่องพวกนี้จะดีกว่านะคะ มาพูดอะไรกับฉันตอนนี้ ทำให้ฉันรู้สึกแค่ว่ามันไร้สาระเหมือนคนปัญญาอ่อนกำลังเพ้อฝัน”

มองพันดาวหมุนตัวจากไป นีราก็เกลียดแค้นอย่างมาก สายตาก็ยิ่งโหดเหี้ยมมากขึ้น

 เธอลุกขึ้น เท้าที่สวมรองเท้าส้นสูงเร่งตามฝีเท้าพันดาวไป ไม่รอให้พันดาวได้รู้ตัว ก็เห็นนีราล้มตัวเข้ามาแล้ว

ข้างกายพันดาวจัดวางแก้วแชมเปญไว้สูงมาก นีราพุ่งไปทางแก้วแชมเปญ แก้วโคลงเคลงร่วงลงพื้น ไวน์ทั้งหมดเจิ่งนองเต็มพื้น

นีราเป็นคนโหดร้าย โหดร้ายกับทั้งคนอื่นและตัวเอง

รู้ว่าเสียงแก้วแตกจะดึงดูดสายตาของคนรอบข้าง เธอจึงแกล้งทำเป็นล้มลงบนกองเศษแก้วนั้น พันดาวเห็นแขนของเธอถูกบาดจนมีบาดแผลหลายแห่ง

พันดาวเบี่ยงกายหลบ ช่วยไม่ได้ที่นีราล้มอยู่ข้างขาเธอ รอบด้านเธอห่างจากนีราใกล้สุด ตอนที่คิดอะไรขึ้นมาได้ ก็ได้ยินเสียงร้องไห้ เอ่ยด้วยความน้อยอกน้อยใจของนีราแล้ว “เมื่อครู่เธอตบน้องสาวฉันก็ช่างเถอะ ตอนนี้ยังจะทำแบบนี้กับฉันอีก…ฉันรู้ว่าเมื่อจะกี้น้องสาวฉันล่วงเกินเธอ แต่พวกเราก็ขอโทษไปแล้ว เธอให้อภัยคนได้ก็ควรจะให้อภัยสิ”

“เป็นอะไรๆ น้องนีราเกิดเรื่องอะไรหรอ” มีชายวัยกลางคนที่สวมชุดสูทวิ่งออกมาจากกลุ่มคนคนหนึ่ง พลางมองนีราอย่างสงสาร

ชายหนุ่มดูเหมือนจะเป็นรองประธานของบริษัทแห่งหนึ่ง งานเลี้ยงที่ผ่านๆ มาก็เคยเจอหน้ากัน เขาตามจีบนีรามาตลอด

นีราอาศัยมือของชายหนุ่มที่ยื่นมา ลุกขึ้นจากพื้นอย่างยากลำบาก บนแขนยังสามารถมองเห็นเศษแก้วที่ทิ่มอยู่ มีเลือดรินไหล

“คุณสิงห์…ฮือ…” เธอแอบอิงอยู่ในอ้อมแขนสิงหา ซุกหน้าร้องไห้ออกมา

พันดาวเพียงแค่สังเกตการณ์เงียบๆ มองละครน่าขันที่นีราวางแผนยิ้มๆ ได้ยินเสียงคนรอบด้านเอ่ยเลือนราง ได้คืบจะเอาศอก รังแกคนมากเกินไปแล้วอะไรนั่น

“เธอผลักคุณหรอครับ” สิงหายื่นมือชี้ไปที่พันดาว ด้วยท่าทางจะแก้แค้นแทนนีรา

เรื่องที่พันดาวแต่งงานกับภาคิน คนในแวดวงแทบจะรู้กันหมด เพียงแต่ไม่เคยมีใครเคยเจอภาคิน จึงมีน้อยคนนักที่จะรู้ว่าเธอเป็นภรรยาภาคิน

สิงหากวักมือเรียกคนมาสองคน ไม่รู้เป็นผู้ช่วยหรือบอดี้การ์ด มือโอบนีราเอาไว้ ท่าทางเหมือนวีรบุรุษช่วยสาวงาม พลางออกคำสั่ง “ซ้อมมัน ลงมือได้เต็มที่ ไม่ต้องออมแรง!”

พันดาวมองดูแล้วสงบนิ่ง แต่ความจริงนั้นมึนงงอยู่บ้าง เธอไม่เคยเจอเหตุการณ์เช่นนี้มาก่อน

เรื่องคำพูดเธอยังอวดเก่งได้ แต่ให้เธอสู้กับชายกำยำที่สูงร้อยแปดสิบกว่า เธอไม่มีความสามารถนั้น

กระทั่งวิ่งก็ยังไม่ทัน ชายคนหนึ่งในนั้นก็ก้าวเข้ามากระชากแขนเธอ แล้วเหวี่ยงลงกับพื้นอย่างแรง