เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm] นิยาย บท 106

Sign in Buddha’s palm 106 จักรพรรดิหมิง

“ขันทีชุดแดง?”

ใบหน้าของชายชุดคลุมสีขาวตอนนี้ดูน่าเกลียดมาก

ในพระราชวังถังนั้น ขันทีที่สามารถสวมเครื่องแบบขันทีสีแดงได้นั้นย่อมเป็นยอดปรมาจารย์ระดับชั้นที่หนึ่ง

แน่นอนว่ามีข้อยกเว้นอยู่บ้าง

เช่นหงกงกงที่อยู่ข้างกายพระชายาลี่เฟยที่มีระดับการบ่มเพาะอยู่ที่ชั้นที่สอง เขาก็ยังได้รับเครื่องแบบขันทีสีแดง

แต่ข้อยกเว้นเหล่านี้ค่อนข้างหายาก

และในเวลานี้ชายในชุดคลุมสีขาวสัมผัสได้ว่ากลิ่นอายของทั้งหกคนที่โอบล้อมคฤหาสน์อยู่นี้ ทั้งหมดล้วนเป็นยอดปรมาจารย์ระดับชั้นที่หนึ่ง

“ไม่คาดคิดว่าจะเป็นผู้บังคับกรมขุนนางจากหน่วยองครักษ์เสื้อแพร…”

ขันทีชุดแดงจำตัวตนของชายในชุดคลุมสีขาวได้ในทันที

หน่วยองครักษ์เสื้อแพรจากอาณาจักรหนานหมิงเป็นที่ครั่นคร้ามไปทั่วทุกแว่นแคว้น ฉะนั้นทุกอาณาจักรไม่มีทางที่จะไม่คิดต่อต้านสิ่งนี้อย่างแน่นอน โดยเฉพาะอาณาจักรถัง ที่ได้สืบสาวข้อมูลเกี่ยวกับผู้มีอำนาจระดับสูงของหน่วยองครักษ์เสื้อแพรมาแล้ว

“จักรพรรดิถังรู้จักคิดแผนการดีนี่…”

ชายชุดขาวยิ้มและสีหน้าของเขาก็สงบลงในทันที

“คิดจะตัดขั้วหัวใจเพื่อฆ่าตัวตายเช่นนั้นหรือ?”

ขันทีในชุดแดงเดินยิ้มหยามเหยียด ก้าวเข้าไปที่ด้านข้างของชายชุดขาว จากนั้นจึงใช้นิ้วทั้งห้ากดลงไปเบาๆ

หวึ่ง!!!

ชายชุดขาวรู้สึกเพียงภาพที่เห็นนั้นพร่ามัว เส้นเลือดหล่อเลี้ยงหัวใจที่กำลังจะขาดออกจากกันกลับเริ่มซ่อมแซมตัวอย่างช้าๆ

“เจ้า?!”

ชายชุดขาวหมดสติไปก่อนที่จะพูดจบ

…

พระราชวังตะวันออก

ภายในตำหนักชุนฝั่งขวา

ซูฉินนั่งขัดสมาธิ แก่นแท้แห่งพลังภายในกายค่อยๆ หมุนวนไปตามคัมภีร์เก้าอิมจินเก็ง พยายามควบแน่นพลังธาตุหยิน

หลังจากเวลาผ่านเลยไป

ซูฉินค่อยๆ ลืมตาขึ้น

ทันใดนั้นอุณหภูมิในรัศมีหลายสิบเมตรรอบตัวของซูฉินพลันลดลงอย่างรวดเร็วราวกับอยู่ในพื้นที่ขั้วโลกภายในพริบตา ไอน้ำในอากาศเริ่มกลายเป็นน้ำแข็ง

“หือ?”

ซูฉินขมวดคิ้ว

ในทันใดนั้น

อุณหภูมิที่ลดฮวบลงไปในตอนแรกก็เพิ่มสูงกลับมาสู่สภาวะปกติในชั่วพริบตา

“คัมภีร์เก้าอิมจินเก็งนี่น่าสนใจไม่น้อยทีเดียว”

ความคิดของซูฉินเดี๋ยวก็ขึ้นเดี๋ยวก็ลงอยู่ภายในใจ

เมื่อเทียบกับคัมภีร์เก้าสุริยัน คัมภีร์เก้าอิมจินเก็งนั้นแปลกประหลาดมหัศจรรย์ยิ่งกว่า ทั้งยังเป็นขั้วตรงข้ามของวิชาเก้าสุริยันอย่างสุดกู่

“แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ข้าต้องการหรอกหรือ?”

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของซูฉิน

ด้วยร่างกายของเขาเปลี่ยนแปลงสภาพไปถึงสามครั้งแล้ว พลังธาตุหยินผสานธาตุหยางธรรมดาๆ นั้นไม่มีผลอะไรเลยกับร่างกายของซูฉิน

“อีกสองวันเป็นอย่างช้า ข้าคงสามารถฝึกฝนคัมภีร์เก้าอิมจินเก็งจนถึงจุดสูงสุดโดยกลั่นพลังธาตุหยินเก้ารูปแบบออกมาได้”

ซูฉินคิดอยู่ในใจ

หากเป็นจอมยุทธธรรมดาที่ต้องการจะฝึกฝนคัมภีร์เก้าอิมจินเก็งจนสำเร็จวิชา อาจจะฝึกไม่สำเร็จแม้ผ่านไปสิบปีหรือร้อยปี ทุกอย่างนั้นขึ้นอยู่กับจอมยุทธคนนั้นมีคุณสมบัติโดยกำเนิดเหมาะสมกับคัมภีร์เก้าอิมจินเก็งหรือเปล่า

แต่ซูฉินนั้นแตกต่างออกไป

ในฐานะที่เป็นถึงขอบเขตอรหันต์ระดับนภาชั้นที่สาม ควบคู่ไปกับระบบที่ฝังข้อมูลทั้งหมดของคัมภีร์เก้าอิมจินเก็งมาให้ ซูฉินยังรู้สึกเลยว่าขนาดใช้เวลาฝึกฝนสองวันก็ยังแอบยาวนานไปหน่อย

วันต่อมา

ซูฉินเดินทางมาที่ห้องโถงเฉิงเอิน

“พี่สาม มาแล้วหรือ”

องค์รัชทายาทหลี่เชิงเดินเข้ามาหาด้วยท่าทางมีความสุข

“หลังจากที่หยุนเหนียงดื่มยาตามใบสั่งของพี่สามไปแล้ว ร่างกายของนางก็ดีขึ้นอย่างชัดเจนเลย แม้แต่หมอหลวงประจำกายพระบิดาก็ยังแสดงท่าทางเหลือเชื่อออกมา…”

องค์รัชทายาทหลี่เชิงมองไปที่ซูฉินด้วยอาการสำนึกขอบคุณ

“อย่างนั้นหรือ?”

ซูฉินไม่ได้รู้สึกอะไรมากนัก

เขาก็แค่ช่วยน้องสาวของตนเองในการกำจัดพลังธาตุหยินออกไป มันก็แค่นั้น ไม่ได้มีอะไรเลย

“ใช่แล้ว”

“ท่านจำเรื่องการลอบสังหารเมื่อวานได้หรือไม่?”

ทันใดนั้นองค์รัชทายาทหลี่เชิงก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้ก่อนจะมองไปรอบข้างแล้วจึงกระซิบขึ้นมาเบาๆ

“เกิดอะไรขึ้น?”

อ่านนิยาย novelza.com