เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm] นิยาย บท 148

Sign in Buddha’s palm 148 เสริมสร้างรากฐาน

[ขอแสดงความยินดี โฮสต์ลงชื่อเข้าใช้สําเร็จ ได้รับ “โอสถไทหยวน” ]

เสียงจักรกลเย็นยะเยียบดังขึ้นข้างหูของซูฉิน

“โอสถไทหยวน?”

ซูฉินขมวดคิ้ว

เขาได้ลงชื่อเข้าใช้ที่แท่นบูชาเทพธรณีฯ มาแล้วก็หลายครั้ง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้รับโอสถชนิดนี้มา

“นี่มันคล้ายคลึงกับโอสถอายุวัฒนะเคลือบทองคําและโอสถหมุนวนเก้าโคจรของวัดเส้าหลินหรือเปล่า?”

ซูฉินคาดเดาอยู่ภายในใจ

ช่วงเวลาต่อมา

จิตใจของซูฉินก็ได้รับข้อมูลเกี่ยวกับ โอสถไทหยวน

จากนั้นไม่นาน

ร่องรอยแห่งความตกใจก็ปรากฏขึ้นภายในดวงตาของซูฉิน และใช้จิตเข้าไปดูในระบบอย่างรวดเร็ว มองไปที่ “โอสถไทหยวน” ที่ปรากฏอยู่ตรงมุมหนึ่ง

“ปรากฏว่าสิ่งนี้คือ “โอสถไทหยวน”

จิตใจของซูฉินที่สงบนิ่งมาตลอดเกิดผันผวนขึ้นเล็กน้อย

ตามข้อมูลจากระบบ “โอสถไทหยวน” ไม่ได้ใช้เพื่อเสริมแกร่งร่างกาย แก่นแท้แห่งพลัง หรือจิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์โดยตรง โอสถไทหยวน” ไม่ใช่โอสถที่ใช้ในการเพิ่มพลังการบ่มเพาะ

สรรพคุณของโอสถไทหยวนมีอยู่สองอย่าง อย่างแรกหากได้รับโอสถเข้าไปจะช่วยฟื้นคืนพลังชีวิตได้มากโข

ซึ่งการเติมเต็มพลังชีวิตไม่ได้เกี่ยวข้องกับการยืดอายุขัยแต่เป็นเพียงการเติมพลังชีวิตทดแทนส่วนที่หายไป

แม้ว่าผลของยาส่วนนี้จะสําคัญ แต่ในโลกนี้ก็ไม่ได้ขาดแคลนโอสถที่มีสรรพคุณคล้ายคลึงกัน

ซูฉินให้ความสําคัญกับ “โอสถไทหยวน” อย่างมากนั้นเนื่องมาจากเพราะสรรพคุณอย่างที่สองของตัวยา ซึ่งช่วยเสริมสร้างรากฐาน

รากฐานคือสิ่งใด?

รากฐานหาใช่พรสวรรค์หรือความถนัดไม่ แต่สําคัญยิ่งสําหรับผู้ฝึกยุทธ ไม่ได้น้อยหน้าไปกว่าสองอย่างแรกเลย

ผู้ฝึกยุทธที่มีรากฐานแข็งแกร่งมักจะสามารถจัดการคนในระดับเดียวกันได้ และถึงขนาดต่อสู้กับคนที่มีระดับสูงกว่าได้ นอกจากนี้ในช่วงทะลวงผ่านระดับขั้นก็ช่วยลดความเสี่ยงต่างๆ ลงเล็กน้อย แม้สุดท้ายจะล้มเหลวแต่ก็ยังมีโอกาสฟื้นตัวกลับมาได้

แม้ว่าซูฉินจะไม่รู้ว่ารากฐานของเขาแข็งแกร่งหรืออ่อนแอเพราะตั้งแต่เกิดมาไม่มีคู่ต่อสู้คนไหนเลยที่สู้กับเขาตัวต่อตัวได้…

แต่รากฐานนั้นเหมือนกับพื้นฐานของการฝึกตน ยิ่งฐานแน่นมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี มันย่อมไม่มีใครไม่ชอบสิ่งนี้

“ข้าใช้เวลาเพียงสามสิบกว่าปีเพื่อมาถึงขอบเขตอรหันต์ระดับนภาชั้นที่ห้า จอมยุทธทั่วไปกว่าจะมาถึงระดับนี้ก็คงใช้เวลาสี่ร้อยถึงห้าร้อยปี ข้าไม่รู้ว่ารากฐานของข้าแข็งแกร่งแค่ไหน แต่ในตอนนี้การที่รากฐานแข็งแกร่งขึ้นได้ที่เป็นสิ่งจําเป็นอย่างมาก”

ดวงตาของซูฉินแสดงให้เห็นถึงความยินดี

“เมื่อกลับไปข้าจะลองใช้ โอสถไทหยวน ดู”

ซูฉินตัดสินใจแล้วหันหลังเดินจากไปทันที

ตําหนักขุนฝั่งขวา

ซูฉินกําลังนั่งลงขัดสมาธิ

ที่เบื้องหน้าของเขามีเม็ดโอสถเม็ดหนึ่งที่ราวกับมีภาพดวงไฟลุกโชนขึ้นมา ดูลึกลับอย่างยิ่ง

สิ่งนี้ก็คือโอสถไทหยวน

“ถ้าข้าไม่ทราบเรื่องสรรพคุณของโอสถไทหยวนมาก่อน ข้าก็คงไม่กล้ากินโอสถตัวนี้ตามอําเภอใจ…”

ซูฉินถอนหายใจ เต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก

ปรากฏการณ์ที่เกิดจากเม็ดโอสถไทหยวนมันดูยิ่งใหญ่กว่าโอสถอายุวัฒนะเคลือบทองคําเสียอีก ถ้าไม่ใช่เพราะที่ตําหนักขุนฝั่งขวาซูฉินได้จัดตั้งค่ายกลฟ้าดินเตรียมเอาไว้มากมายเพื่อปกปิดทุกพื้นที่ ผู้คนอาจจะเห็นปรากฏการณ์ที่เกิดจากโอสถไทหยวนได้

“ข้าไม่แน่ใจว่าโอสถไทยหยวนนี้จะช่วยเสริมรากฐานของข้าได้มากแค่ไหน

ซูฉินมองดูเม็ดโอสถที่ลุกโชนด้วยดวงไฟมายา ความคิดของเขาปั่นป่วนไปหมด

เพียงไม่นานหลังจากนั้น

ซูฉินสูดลมหายใจเข้าแล้วกลืนเม็ดโอสถไทหยวนลงไป

ตึ่ง!

ทันทีที่กลืนเม็ดโอสถไทหยวน มันก็ละลายอย่างรวดเร็วและเปลี่ยนแปลงกลายเป็นเหมือนกับเปลวเพลิงกระจายไปทั่วทุกส่วนของร่างกายซูฉิน

ในเวลาเพียงชั่วครู่เดียว แขนขา แขนงเส้นเลือดทั่วร่างของซูฉินก็เต็มไปด้วยเปลวเพลิงมายาอันนี้

“นี่?!”