เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm] นิยาย บท 157

Sign in Buddha’s palm 157 ถ้ําปีศาจใต้เมืองฉางอัน

“เมืองฉางอัน?”

“มีความลับอยู่งั้นหรือ?”

ความคิดของซูฉินเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว

“ไม่เลว”

จักรพรรดิถังพยักหน้าเล็กน้อยพร้อมกล่าวว่า “แต่ข้าคิดว่ามันน่าจะเป็นแค่ข่าวโคมลอย แม้ว่าเมืองฉางอันจะใหญ่โต แต่จะเก็บซ่อนความลับมาได้กว่าห้าร้อยปีเลยหรือ?”

จักรพรรดิถังตีความไปตามนั้น

กว่าห้าร้อยปี ด้านนอกเมืองฉางอันถูกต่อเติมบูรณะใหม่มานับครั้งไม่ถ้วน ถ้ามีความลับซ่อนอยู่จริงๆ คงจะถูกเปิดเผยไปนานแล้ว

ส่วนเมืองชั้นในหรือภายในวังหลวง แม้จะคงไว้อย่างดี ไม่มีบุบสลายเพราะเป็นที่อาศัยของเชื้อพระวงศ์ แต่ก็ต้องมีการลาดตระเวนอยู่ตลอดเวลาโดยกองทัพ เมื่อเป็นเช่นนี้จึงไม่ได้มีความลับใด

“อย่างนั้นสินะ”

หลังจากนั้นไม่นาน จักรพรรดิถังก็กลับไปยังโถงชีวิตนิรันดร์

หลังจากที่จักรพรรดิถังจากไป ซูฉินก็ค่อยๆลุกขึ้น ก้าวขา และหายตัวไปจากจุดเดิมที่เคยอยู่

ในขณะเดียวกัน

บนอากาศสูงกว่าพันจั้ง(1) ซูฉินยืนอยู่บนนั้น ก้มลงมองดูทั่วทั้งฉางอัน

ไม่ว่าจะเป็นอรหันต์หรือตํานานยุทธ แม้จะอยู่ในระดับนภาชั้นที่หนึ่ง ก็ล้วนสามารถควบคุมอากาศ ขี่ลมเหาะเหินได้อย่างอิสระ

และที่ยิ่งไปกว่านั้นคือซูฉินอยู่ในขั้นสมบูรณ์ของนภาชั้นที่ห้า

“ความลับของเมืองฉางอัน?”

“ข้าอยากจะตรวจสอบดูสักหน่อย ว่าความลับของเมืองฉางอันมันคืออะไรกันแน่?”

จิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของซูฉินเคลื่อนกระจายออกไปอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นทั่วทั้งเมืองฉางอันก็ถูกครอบคลุมไว้ทั้งหมด

ในขณะนี้พฤติกรรมของผู้คนนับล้านภายในฉางอันตกอยู่ ในสายตาของซูฉินทั้งหมดเห็นทุกสิ่งที่เกิดขึ้นนาทีต่อนาที

ซูฉินอาศัยอยู่ในวังหลวงมาหลายปี ตัวเขาเองก็สํารวจเมืองฉางอันด้วยจิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์เป็นครั้งคราว

แต่ที่ตรวจละเอียดขนาดนี้นับเป็นครั้งแรก

หวิ่ง!!!

ราวกับสายน้ําหลาก จิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์อันน่าสะพรึงแผ่ขยายออกไปทุกซอกทุกมุมของเมืองฉางอันอย่างรวดเร็ว

“หืม?”

“ไม่มี?”

ซูฉินขมวดคิ้ว

ช่วงเวลาต่อมา

จิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ก็ควบรวมกลับมาอีกครั้ง และเริ่มแผ่ขยายลงไปใต้ดินอย่างช้าๆ

ร้อยเมตร

สองร้อยเมตร

สามร้อยเมตร

ห้าร้อยเมตร

หนึ่งพันเมตร

ในที่สุดลึกลงไปใต้ผืนดินเมืองฉางอันกว่าสองพันห้าร้อยเมตร จิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของซูฉินก็รู้สึกได้ถึงกลิ่นอายที่แปลกประหลาด

“นี่คือ?”

“ปราณปีศาจ?”

ซูฉินหรี่ตาลงเล็กน้อย

ลักษณะปราณรูปแบบนี้ซูฉินเคยพบมาก่อนในหลายๆแห่ง เช่น หอคอยสะกดมารของวัดเส้าหลิน และจอมมารที่ตั้งใจจะมาจัดการวัดเส้าหลิน

อย่างไรก็ตามซูฉันไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะได้พบปราณปีศาจเช่นนี้ด้านใต้ของเมืองหลวงโบราณที่มีมานานกว่าสิบราชวงศ์อย่างเมืองฉางอัน

ยิ่งกว่านั้น เมื่อเทียบกับหอคอยสะกดมารและจอมมาร ปราณปีศาจใต้ผืนดินนั้นละเอียดอ่อนกว่า พูดให้ถูกต้องคือแม้ว่าทั้งสองจะเป็นพลังมารเหมือนกัน แต่แตกต่างกันเหลือเกิน