เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm] นิยาย บท 266

Sign in Buddha’s palm 266 (1) เข้าสู่ระบบ!คาถาดําดิน!

จิตวิญญาณของตะเกียงพุทธหมื่นวิญญาณนั้น กลัว” ฝ่ามือยูไลจนหนี้ไปอยู่ในส่วนที่ลึกที่สุดของตัวตะเกียงกล่าวตามหลักแล้วเป็นไปไม่ได้ที่จะ ฟื้นฟูหากไม่ได้ใช้เวลาสักหลายร้อยหลายพันปี

แม้แต่ในสายตาของบรรพชนหก บรรพชนเจ็ด และบรรพชนเก้าการที่จิตวิญญาณของตะเกียงพุทธหมื่นวิญญาณสิ้นไปก็แทบจะไม่ต่างจากความ เสียหายต่อตัวตะเกียงทั้งหมด

อย่างไรก็ตาม สําหรับซูฉินเขาต้องใช้เพียงกลิ่นอายของฝ่ามือยไลในการ”ฉุดดึง”กลับมาการนําจิตวิญญาณตะเกียงพุทธหมื่นวิญญาณออกจากส่วนลึกของตะเกียงก็เป็นเพียงเรื่องของความพยายาม

หากกระตุ้นใช้ฝ่ามือยไลอย่างเต็มที่ มันจะใช้พลังเป็นจํานวนมากแม้ว่า แก่นแท้แห่งพลังของซูฉินจะกว้างใหญ่ไพศาลก็ต้องใช้มันอย่างระมัดระวัง แต่การปล่อยกลิ่นอายออกมาเพียงเล็กน้อยเป็นเรื่องง่ายเพียงแค่คิดก็ทําได้แล้ว

ไม่เพียงเท่านั้น ตะเกียงพุทธหมื่นวิญญาณที่เจือปนด้วยพลังจากฝ่ามีอยู่ ไลนั้นดูเหมือนจะผ่านการเปลี่ยนแปลงบางอย่างตัวตะเกียงสว่างไสวไปด้วย แสงพุทธคุณส่องสว่างไปทั่ววิหารหมื่นพุทธ

นี่คือฝ่ามือยูไลสามารถทําลายได้ ก็ให้กําเนิดได้เช่นกัน

เป็นเวลาหลายพันปีที่อรหันต์จากวัดเส้าหลินใช้ฝ่ามือยูไลได้อย่างเชี่ยว ชาญ

แต่ไม่ว่าจะเป็นอรหันต์รูปใด ฝ่ามือยูไลที่พวกเขาถือครองอยู่ก็เหมือนกับ ชั้นวางของที่โล่งว่าง

มีเพียงซูฉินที่ลงชื่อเข้าใช้หน้าโถงประชุมใหญ่เท่านั้นที่ได้รับฝ่ามีอยูไลค รบทั้งเก้ารูปแบบรวมถึงความหมายจริงแท้แห่งตถาคตการมีอยู่ของทั้งสอง สิ่งนี้จึงจะเป็นฝ่ามือยูไลที่แท้จริงที่สืบทอดมาจากองค์ยูไล

ด้วยความหมายจริงแท้แห่งตถาคตเท่านั้น ฝามือยไลจึงจะปลดออกมาได้ เต็มอานุภาพทรงพลังอย่างแท้จริงไม่เช่นนั้นก็เป็นได้เพียงเคล็ดวิชาสาย พุทธที่ทรงพลังขึ้นมาหน่อยก็เท่านั้น

ตัวอย่างเช่นตอนที่อรหันต์ถัวได้ใช้ฝ่ามือยูไลผนึกมารพุทธะเอาไว้เมื่อเก้า ร้อยปีก่อน

ถ้าอรหันต์ตัวเมื่อยามนั้นเข้าใจความหมายจริงแท้แห่งตถาคตด้วยและ ใช้ฝ่ามือยูไลในการผนึกแม้ความแข็งแกร่งของมารพุทธะจะแข็งแกร่งกว่านี้ อีกเป็นสิบเท่าก็เป็นไปไม่ได้ที่จะทําลายตราประทับนับประสาอะไรกับกา รปล่อยจิตมารออกมาคอยบ่อนทําลายวัดเส้าหลิน

“ส่งกลับให้เจ้า”

ซูฉินมองตะเกียงพุทธหมื่นวิญญาณคร่าวๆแล้วโยนมันไปเบื้องหน้าขอ งบรรพชนหก

แม้ว่าตะเกียงพุทธหมื่นวิญญาณจะเป็นสมบัติของวิหารหมื่นพุทธแต่ใน สายตาของซูฉินมันก็งั้นๆ

แม้ว่าซูฉินจะต้องใช้เวลาพอสมควรในการทําลายแสงจากตะเกียงพุทธ หมื่นวิญญาณ แต่นั่นก็เพราะซูฉินได้ใช้พลังจากกายเนื้อของเขา

ถ้าซูฉินลงมือสุดกําลังด้วยไพ่ลับในมือทั้งหมดตะเกียงพุทธหมื่นวิญญาณ คงอยู่ได้ไม่นาน

แม้ว่าตะเกียงพุทธหมื่นวิญญาณจะสามารถสกัดกั้นการโจมตีของเซียน เทพปฐพี่บางคนได้เมื่อหลายพันปีก่อนแต่สุดท้ายมันก็ยังไม่ได้ฟื้นตัวเต็มที่ และการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของซูฉินในแง่ของพลังล้วนๆเกรงว่ามันจะ ถึงธรณีประตูของขอบเขตเซียนเทพปฐพีแล้ว…เกินขีดจํากัดสูงสุดที่ตะ เกียงพุทธหมื่นวิญญาณจะป้องกันได้

ดังนั้นตะเกียงพุทธหมื่นวิญญาณถือเป็นสมบัติล้ําค่าของวิหารหมื่นพุทธแต่ในสายตาของซูฉินนั้นไม่นับเป็นสิ่งใด

“ผู้เป็นใหญ่ในโลก”

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าก็คงต้องกลับไปก่อนแล้ว”

ซูฉินเหลือบมองบรรพชนหกบรรพชนเจ็ดบรรพชนเก้าและกล่าวคํา

เบาๆ

การมาของเขาในครั้งนี้เพียงเพื่อมาขัดขวางวิหารหมื่นพุทธไม่ให้เข้ามาวุ่น วายในอาณาจักรถังในอนาคตและต้องการสร้างความตื่นตะลึงให้กับนิกาย ใหญ่อื่นๆที่มาตั้งถิ่นฐานอยู่ในทะเลทรายตะวันตก

เมื่อคราวที่ซูฉินพุ่งเข้ามาในทะเลทรายตะวันตก เขาจึงจงใจเปิดเผยรัศ มีพลัง โดยหลังจากนั้น ร่างกายทั้งหมดถูกกระตุ้น ใช้พลังเลือดเนื้อเข้าเจาะ ทําลายตะเกียงพุทธหมื่นวิญญาณ ยิงออกแรง พลังก็ยิงพวยพุ่ง เกรงว่ามันคง จะไปกระตุ้นความสนใจจากนิกายใหญ่แห่งอื่นๆ ในทะเลทรายตะวันตกเป็น ที่เรียบร้อยแล้ว

แม้ว่าฝ่ามือยไลจะถูกใช้ออกในตอนสุดท้าย แต่มันก็ทําให้พลังฉีวุ่นวายสับสน สามารถบดบังสายตาที่มองมาจากสถานที่อื่นๆได้แต่เรื่องราวก่อน หน้านี้เพียงอย่างเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะดึงความสนใจจากนิกายใหญ่

“ผู้เป็นใหญ่ในโลกจะกลับแล้วหรือ?”

บรรพชนหกประหลาดใจเล็กน้อย

ในที่สุดพวกเขาก็ได้พบกับผู้เป็นใหญ่ในโลกได้บรรลุผลสําเร็จในสิ่งที่วิ หารหมื่นพุทธทําไม่ได้มาเป็นเวลานับหมื่นปีพวกเขาจะเต็มใจยอมให้ซูฉิน จากไปอย่างรวดเร็วได้อย่างไร?

“ผู้เป็นใหญ่ในโลก มันมีความลับที่ยิ่งใหญ่อยู่ที่นี่”