เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm] นิยาย บท 272

สรุปบท ตอนที่ 272 สังหาร!: เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm]

ตอน ตอนที่ 272 สังหาร! จาก เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm] – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 272 สังหาร! คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายAction เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm] ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

Sign in Buddha’s palm 272 สังหาร!

ภายในตําหนักหินอ่อน

บรรพชนของพรรคหมื่นดาบเต็มไปด้วยความสุข รอคอยที่จะได้เห็นบรรพชนดาบถือกําเนิดขึ้น และพรรคหมื่นดาบก็จะกลับมายิ่งใหญ่บนผืนพิภพอีกครั้ง

“หากบรรพชนดาบตื่นขึ้นมาก็ไม่ต้องกังวล เรื่องตํานานยุทธเมืองฉางอันมากเท่าไหร่….” บรรพชนพรรคหมื่นดาบคนที่อยู่ด้านซ้ายสุดพยักหน้าเล็กน้อยพร้อมกับกล่าวออกมา

แม้ว่าพวกเขาจะไม่เคยเห็นซูฉินด้วยตาของพวกเขาเอง แต่ตอนที่ซูฉินสังหารบรรพบุรุษหยวนรวมถึงตํานานยุทธคนอื่นๆ มีคนจํานวนมากเฝ้าดูการต่อสู้อย่างลับๆ ไม่มีใครสังเกตเห็นการมีอยู่ของกลิ่นอายจิตวิญญาณแรกกําเนิด

“ไม่ใช่แค่ตํานานยุทธเมืองฉางอัน ข้าเกรงว่าทั่วทั้งโลกใบนี้ พรรคหมื่นดาบเราไม่จําเป็นต้องกังวลในเรื่องใดมากนักด้วยซ้ํา….”

บรรพชนอีกคนหนึ่งพูดออกมาซ้ําๆ เต็มไปด้วยความมั่นใจในตนเองอย่างแรงกล้า
“ฮ่ม! ถึงตํานานยุทธเมืองฉางอันจะเป็นคนที่น่าสนใจ และคิดริเริ่มที่จะยอมแพ้ในการต่อสู้ ข้าก็จะไม่ยอมรับให้เขามาอยู่ในพรรคเรา แม้แต่ตําแหน่งผู้อาวุโสสายนอกของพรรคหมื่นดาบก็ไม่….”

เสียงนี้ยังไม่ทันได้พูดจบ

หวิ่ง!!!

ก็พลันเห็นว่าแผ่นไม้ที่อยู่เหนือเสาหินเบื้องหน้าของบรรพชนพรรคหมื่นดาบสั่นขึ้นมา

พูดให้ถูกต้องก็คือ ไม่ใช่แผ่นไม้ที่สั่น แต่เป็นตราประทับรอยดาบบนผิวไม้ที่เริ่มสั่น และเจตจํานงดาบจํานวนมากมายนับไม่ถ้วนพลันเดือดพล่าน ราวกับจะผ่าทุกอย่างออกให้สิ้น

“เกิดอะไรขึ้น?”

“เจตจํานงดาบเล่มนี้ ถูกข้าปราบไว้แล้วไม่ใช่หรือ?”

“สิ่งที่เกิดขึ้นมันคืออะไร?”

ใบหน้าของบรรพชนพรรคหมื่นดาบที่อยู่ใกล้กับเสาหินที่สุดพลันเปลี่ยนแปลงไป

“เป็นเพียงเจตจํานงดาบเจ้าตั้งใจจะต่อต้านข้าอย่างนั้นหรือ?”

“แม้แต่เจ้าของของเจ้าก็ยังต้องกลายเป็นผงธุลี เมื่ออยู่ต่อหน้าพรรคหมื่นดาบของข้า!”

บรรพชนพรรคหมื่นดาบเยาะเย้ย และกําลังจะเหยียดมือออกไปเพื่อปราบปรามอีกครั้ง
ฉับพลัน

ในตอนนั้นเอง

ตูม

ยอดเขาลูกยักษ์พลันสั่นสะท้านไปทั่วค่ายกล ฟ้าดินรอบตําหนักหินอ่อนถล่มลงมาราวกับมีแรงระเบิดที่สะเทือนฟ้าดินเข้ามาทําลาย ไม่ว่าจะเป็นค่ายกลรอบนอกหรือค่ายกลที่ตั้งอยู่ในส่วนลึกของยอดเขา พวกมันเริ่มหายไปในเวลาอันรวดเร็ว

“มีคนกําลังทําลายค่ายกล?”

ชายผมสีเทาที่ไม่ได้พูดตั้งแต่ต้นก็เงยหน้าขึ้น และกล่าวอย่างเคร่งขรึม

“ทําลายค่ายกล?”

“ผู้ใดกัน? กล้ามาทําเรื่องเช่นนี้ต่อหน้าพวกเรา”

บรรพชนพรรคหมื่นดาบล้วนโกรธจัด เดินตามชายผมสีเทาออกไปทีละคน

เห็นชายร่างผอมสูงยืนอยู่บนอากาศเดินมา ทางตําหนักหินอ่อนทีละขั้น

ทุกครั้งที่ก้าวย่าง ค่ายกลฟ้าดินโดยรอบตําหนักหินอ่อนก็พังทลายลงจนหมด จนเมื่อเขาขึ้น มายืนบนยอดเขาค่ายกลฟ้าดินขนาดใหญ่พลันแตกออกเป็นเสี่ยงๆ และซูฉินที่ยืนอยู่บนซากปรักหักพังนั้นราวกับเป็นเทพเซียน

“ข้าก็อยากจะรู้ว่าพรรคหมื่นดาบของเจ้าจะทําให้ข้ากลายเป็นฝุ่นธุลีได้อย่างไร?” แววตาของซูฉินสงบนิ่ง มองดูบรรพชนพรรคหมื่นดาบราวกับเหยี่ยวมองเหยื่อ

ในช่วงเวลาที่บดขยี้ค่ายกลฟ้าดิน จิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ที่น่าสะพรึงกลัวของซูฉินก็เข้าปกคลุมตําหนักหินอ่อนทั้งหมดไว้ จึงทําให้คําพูดสุดท้ายของบรรพชนพรรคหมื่นดาบเข้ามาในหูของเขา

“เจ้าคือตํานานยุทธขั้นสูงสุดแห่งเมืองฉางอันใช่หรือไม่?”

ทันทีที่ซูฉินกล่าวจบ รูม่านตาของชายชุดเทาก็หดตัวลงจากความรู้สึกเหลือเชื่อ

เขาไม่คิดมาก่อนว่าซูฉินจะพบสถานที่นี้ได้เร็วขนาดนี้ รู้หรือไม่ว่าหลังจากที่พาหลีหว่านมาที่นี่ เขาได้ร่วมมือกับบรรพชนอีกหลายคนใช้วิธีลับบางอย่างของพรรคหมื่นดาบในการปกปิดการเชื่อมโยงของเจตจํานงดาบ

ด้วยสถานการณ์เช่นนี้ การเชื่อมโยงระหว่างซูฉินกับเจตจํานงดาบย่อมหายไปอย่างสมบูรณ์ เป็นไปได้อย่างไรที่จะค้นพบสถานที่นี้ได้แม่นยําเช่นนี้?

บรรพชนคนอื่นๆของพรรคหมื่นดาบชําเลืองมองหน้ากัน เดินไปยังตําแหน่งต่างๆ โดยไม่แสดงท่าที่ใด ค่อยๆเข้าโอบล้อมซูฉินไว้ตรงกลางอย่างแผ่วเบา

แม้ว่าซูฉินจะมาได้เร็วเกินความคาดหมายของพวกเขา แต่บรรพชนพรรคหมื่นดาบก็ไม่กลัว แม้ว่าเลือดเนื้อพลังชีวิตของพวกเขาจะลดลง เมื่อร่วมมือกัน อาจจะไม่ถึงขนาดเอาชนะซูฉินได้ แต่อย่างน้อยการทําให้ซูฉินถอยกลับไปก็ทําได้อย่างแน่นอน

“ทําไม?”

“กล้าที่จะคุยกันลับหลังข้า ตอนนี้ไม่พูดเสียแล้วหรือ?”

จิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของซูฉินปกคลุมไปทั่วบริเวณ เขารู้พฤติกรรมของบรรพชนพรรคหมื่นดาบทั้งหลาย แต่ไม่ได้มีความตั้งใจจะหยุดมัน

“เอาล่ะ”

“ข้าให้พวกเจ้าสองทางเลือก”

ซูฉินขี้เกียจเกินกว่าจะเสียเวลา เขาเหลือบมองบรรพชนพรรคหมื่นดาบแล้วพูดขึ้นเบาๆว่า “หนึ่ง คือมอบหลีหว่านมา แล้วข้าจะมอบโอกาสให้จิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของพวกเจ้าหลบหนีหลังจากเป็นศพ”

บรรพชนพรรคหมื่นดาบโกรธมาก เขาไม่คาดคิดว่าซูฉินจะมีวาจาสามหาวเช่นนี้
รู้หรือไม่ว่าบรรพชนเหล่านี้ยังไม่ได้แปรเปลี่ยนจิตวิญญาณแรกกําเนิด เมื่อจิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์หลุดพ้นจากร่างไปแล้วก็สามารถมีชีวิตรอดอยู่ได้ไม่กี่เดือน

ในสายตาของเขา ผู้แข็งแกร่งเช่นซูฉินย่อมยังน้ําหนักผลดีผลเสีย และจะต้องหลีกเลี่ยงการเป็นศัตรูกับผู้แข็งแกร่งในระดับแปรเปลี่ยนจิตวิญญาณแรกกําเนิดอย่างบรรพชนดาบ ไม่เอาตัวไปเสี่ยงเพียงเพื่อร่างหัวใจแห่งดาบ
“อะไรนะ?!”
ดวงตาของซูฉินกลายเป็นดุร้าย

เจตจํานงดาบเปลี่ยนจากพลังงานไปเป็นรูปธรรม ฟันเข้าใส่ซูฉิน
ฟิว

อย่างไรก็ตาม เมื่อเจตจํานงดาบบุกทะลวงประการที่หนึ่งนี้เข้าใกล้ซูฉินในระยะสิบเมตร ปราณชีวิตและเลือดเนื้ออันทรงพลังไร้ที่สิ้นสุดก็ชะล้างเจตจํานงดาบออกไปอย่างต่อเนื่อง

ท่ามกลางสายตาเหลือเชื่อของทุกคน เจตจํานงดาบของบรรพชนพรรคหมื่นดาบก็ถูกทําลายล้างที่ระยะแปดเมตรก่อนถึงร่างของซูฉิน ราวกับมันไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน
“ช่างเป็นปราณชีวิตเลือดเนื้อที่น่ากลัวอะไรเช่นนี้?”

บรรพชนพรรคหมื่นดาบทั้งหมดต่างตื่นตะลึง ถ้าซูฉินปัดป้องเจตจํานงดาบ พวกเขาก็ยังพอยอมรับได้ เพราะอย่างไรก็ไม่มีใครคิดว่าเจตจํานงดาบเพียงเท่านี้จะสังหารซูฉินได้

แต่ซูฉินไม่ได้ขยับแม้แต่น้อยตอนที่ยืนอยู่ตรงนั้น อาศัยเพียงพลังของเลือดเนื้อที่แผ่ออกมาก็สามารถป้องกันเจตจํานงดาบได้ ช่างน่าตกตะลึง

“ตาข้าแล้ว”

ดวงตาของซูฉินเย็นชา และยื่นแขนขวาเข้าหา บรรพชนพรรคหมื่นดาบที่ลงมือเมื่อครู่
บูม

เห็นฝ่ามือขนาดใหญ่ราวกับเทพเซียนควบแน่น ขึ้นมาจากความว่างเปล่า ประหนึ่งภูเขาเทพเจ้า โบราณทุ่มลงมาใส่อย่างกะทันหัน

ไม่ว่าจะเป็นบรรพชนพรรคหมื่นดาบคนใดก็ ล้วนเป็นตํานานยุทธขั้นสูงสุดที่ควบแน่นอาณาเขตได้ แม้ร่างกายของซูฉินจะมาถึงครึ่งก้าวสู่กายแห่งธรรมชาติแล้วก็ตาม แต่ก็ไม่ใช่กายแห่งธรรมชาติที่แท้จริง ไม่สามารถสังหารได้ด้วยการใช้ปราณจากเลือดเนื้อเพียงอย่างเดียว

“ไม่ดีแล้ว!”
บรรพชนพรรคหมื่นดาบที่เพิ่งออกกระบวนท่า เมื่อครู่เมื่อเห็นฝ่ามือขนาดใหญ่นี้ หนังศีรษะก็ชาวาบ เขากลั่นเลือดเนื้อควบแน่นเป็นดาบปล่อยออกไปโดยไม่ลังเล จากนั้นจึงปลดปล่อยอาณาเขตออกมาขวางด้านหน้า

บรรพชนคนอื่นๆ ของพรรคหมื่นดาบต่างหน้าเปลี่ยนสีกันไปหมด แต่ก่อนที่เขาจะทันได้ตอบโต้อะไร ฝ่ามือขนาดยักษ์ก็ร่วงลงมาจากฟ้าแล้

แกร็ก

เห็นว่าอาณาเขตขนาดร้อยจ้างที่บรรพชนพรรคหมื่นดาบปล่อยออกมาป้องกัน เมื่อปะทะเข้ากับฝ่ามือจากฟากฟ้า มันก็ราวกับกระดาษแผ่นบางๆแตกสลายทันทีที่สัมผัส บรรพชนพรรคหมื่นดาบอาเจียนออกมาเป็นเลือด เทลงไปบนดาบที่อยู่เบื้องหน้าตน ส่งดาบนั้นพุ่งฝ่าอากาศเข้าปิดกั้นฝ่ามือขนาดยักษ์นั่น

น่าเสียดาย

พลังฝ่ามือนี้ของซูฉินไม่ได้ตั้งใจจะออมมือไว้เลย มันจะถูกป้องกันได้ด้วยดาบเลือดนั่นได้อย่างไร?

ท่ามกลางสายตาตกตะลึงของทุกคน ดาบเลือดที่ส่องประกายแหลมคมก็ค่อยๆ ยุบตัวลงตาม แรงกระทบของฝ่ามือขนาดใหญ่ ในท้ายที่สุดบรรพชนพรรคหมื่นดาบก็ถูกบดขยี้เป็นชิ้นๆ จิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ยังถูกทําลายกลายเป็นอากาศธา“นี่….”

เมื่อเห็นฉากนี้ บรรพชนพรรคหมื่นดาบที่กําลังจะเคลื่อนไหวก็หยุดความคิดที่จะเคลื่อนไหวในทันที

ซูฉินฟาดบรรพชนพรรคหมื่นดาบซึ่งเป็นตํานานยุทธขั้นสูงสุดให้ตายได้ด้วยฝ่ามือเดียว หากพวกเขาลงมือต่อไป คงไม่ได้ทําให้สถานการณ์ดีขึ้นมากนัก

“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับหลีหว่าน พรรคหมื่นดาบจะต้องถูกทําลายจนสิ้น”

ซูฉินดูเฉยเมย ยกมือขวาขึ้นเตรียมฟาดเข้าใส่บรรพชนพรรคหมื่นดาบอีกครั้ง

บรรพชนพรรคหมื่นดาบที่เหลืออยู่หน้าซีดรา วกับกระดาษตัวสั่นเทา ท่ามกลางแรงกดดันในอากาศอันรุนแรงจากปราณชีวิตเลือดเนื้อของซูฉิน ทําให้เป็นเรื่องยากที่จะหลบหนี ทําได้เพียงรอเงียบๆให้ความตายมาถึงตัว

“เจ้าลงมือกับพรรคหมื่นดาบเช่นนี้ เจ้าไม่กลัวว่าบรรพชนดาบจะมาชําระแค้นกับเจ้าในอนาคตหรือ?” ชายชุดเทาตัวสั่นไปทั้งตัว เสียงอันแหบแห้งพยายามรวบรวมความกล้า ยกบรรพชนดาบขึ้นมาอีกครั้ง เพื่อทําให้ซูฉินหวาดกลัว

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ตอบกลับมาเป็นเพียงประกายแสงจากคมมีดสีดําที่พุ่งทะลวงพื้นที่มิติ