เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm] นิยาย บท 290

Sign in Buddha’s palm 290 (1) ตามมาสมทบ

ที่ด้านหน้าเทือกเขาไฟ

ขณะที่ตํานานยุทธทั้งหลายกําลังจับจ้องแหล่งกําเนิดธาตุไฟตรงหน้าพวกเขาอยู่นั้น

ร่างเพรียวบางเคลื่อนกายมาจากที่ไกลลิบราวกับเซียนราชนที่เดินเตร่ไปทั่วผืนฟ้าสูงส่งและยิ่งใหญ่ตัวอยู่ไกลออกไปหลายร้อยลี้แต่เพียงกดิ์นอายอันน่ากลัวพัดผ่านมา ตํานานยุทธทั้งหมดต่างตัวสั่นงันงกไม่อาจฝืนต้านทานได้

“เป็นตํานานยุทธอาณาจักรถัง…” ชายหน้าตาเย็นชาพูดเสียงตะกุกตะกักเพราะฟันที่สั่นกระทบกันอยู่ตลอดเวลา

เมื่อคนอื่นๆได้ยินสิ่งนี้ มือเท้าของพวกเขาก็เย็นลงในทันทีราวกับจมลงสู่หุบเหวลึกที่ไร้ก้นบึง

แม้ว่าพวกเขาจะแสดงความมั่นใจในตนเองอย่างเต็มที่เมื่อก่อนหน้าแต่ยามต้องเผชิญหน้ากับชายผู้แข็งแกร่งไร้ต้านผู้ที่กวาดล้างพรรคหมื่นดาบจนเหี้ยนพวกเขาต่างตระหนักดีแล้วว่าพวกตนโง่เขลาเพียงใด

บางที่นิกายใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาอาจจะสามารถพอเทียบเคียงซูฉินได้แต่สําหรับพวกเขาเมื่ออยู่ต่อหน้าซูฉินเกรงว่ามันจะไม่ต่างไปจากมดปลวก

“ทําไมตํานานยุทธอาณาจักรถังจึงมาถึงเร็วนัก?” ใครบางคนกลืนน้ําลายสีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ

ติ้ง!

ในชั่วพริบตา ต่อหน้าต่อตาทุกคนซูฉินก็ข้ามผ่านระยะทางหลายร้อยลื้มาจะถึงด้านหน้าของเทือกเขาไฟ

“น้อมคารวะผู้อาวุโส”

ตํานานยุทธทั้งหลายต่างคุกเข่าลงกับพื้นรีบก้มคารวะ

ซูฉินหยุดนิ่ง เพิกเฉยต่อหน้าตํานานยุทธทั้งหลายที่คุกเข่าอยู่บนพื้นเขากลับมองไปยังเทือกเขาไฟที่อยู่ตรงหน้าแทน

“นี่คือแหล่งกําเนิดธาตุไฟอย่างนั้นหรือ?”

ซูฉินรู้สึกถึงพลังของเปลวไฟที่ลุกโชนอยู่ในเทือกเขาราวกับมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ ใบหน้า ของเขาดูครุ่นคิด

แหล่งกําเนิดธาตุทั้งห้านั้นแบ่งออกได้เป็นห้าธาตุแต่รูปร่างที่ปรากฏขึ้นนั้นแตกต่างกัน

“เป็นอย่างที่คิด”

“แหล่งกําเนิดธาตุไฟเป็นหนึ่งในทรัพยากรที่ดีที่สุดสําหรับการบ่มเพาะภาพดวงตะวันขนาดมหึมา”

ซูฉินแตะปลายคางของตนเองและสัมผัสถึงแผ่นหินภาพดวงตะวันฯ ที่สั่นไหวตลอดเวลา

แม้ว่าภาพดวงตะวันขนาดมหึมาจะกระหายที่จะกลืนกินแหล่งกําเนิดธาตุไฟเป็นอย่างมากแต่ซูฉินรู้ดีว่าเขาจะได้รับระสิทธิภาพสูงสุดก็ต่อเมื่อแหล่งกําเนิดธาตุไฟเติบโตอย่างเต็มที่เท่านั้นมันจะกลายเป็นตัวช่วยที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสําหรับตน

ต่อจากนั้น

หลังจากที่ซูฉินมองดูแหล่งกําเนิดธาตุไฟสองสามรอบเขาก็หันไปมองตํานานยุทธที่คุกเข่าอยู่กับพื้น

“เมื่อครู่เจ้าบอกว่าข้าจะต้องอยู่ที่นี่และไม่ได้กลับออกไปอย่างนั้นหรือ?”ซูฉินมองไปยังผู้ อาวุโสนิกายเทพเจ้าสายฟ้าและกล่าวคําอย่างใจเย็น

ก่อนที่จะมาถึงแหล่งกําเนิดธาตุไฟซูฉินก็ได้ใช้จิตวิญญาณแรกกําเนิดครอบคลุมพื้นที่หลายร้อยลี้เอาไว้การสนทนาระหว่างตํานานยุทธทั้งหลายในที่แห่งนี้จึงเข้ามาในโสตประสาทของซูฉินอย่างชัดเจน