เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm] นิยาย บท 332

Sign in Buddha’s palm 332 (I) ความมั่นใจของสมาชิกประตูเซียน

เขาคุนหลุน

เซียนเทพปฐพีจากประตูเซียนทั้งห้าล้วนยืนอยู่บนอากาศ พลังปราณนั้นกว้างไกล ปกคลุมไป ทั่วทุกที่ราวกับมหาสมุทร

ความเคลื่อนไหวที่เกิดขึ้นย่อมทําให้จอมยุทธจํานวนมากบนเทือกเขาคุนหลุนตกใจเป็นธรรมดา

เทือกเขาคุนหลุนเป็นเทือกเขาที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในโลกแห่งหนึ่งหลังจากกระแส ปราณจีฟื้นคืน นอกจากนี้มันยังสามารถรวบรวมจิตวิญญาณปราณจีจํานวนมากจากระยะหลายร้อยลี้ ไม่รู้ว่าดึงดูดผู้ฝึกยุทธให้เข้ามาฝึกฝนที่นี่มากมายเท่าไหร่ และแม้แต่อาณาจักรถังยังส่งกองทัพขนาดใหญ่เข้ามาประจําการในที่แห่งนี้

ดังนั้น เมื่อเซียนเทพปฐพี่ทั้งห้าปรากฏกายขึ้นโดยไม่มีปิดบังใดๆ พวกเขาจึงดึงดูดความสนใจของผู้อื่นในทันที ทําให้หลายสิบร่างทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้ามุ่งหน้าไปยังยอดเขาเกือบจะในทันที

“ท่านทั้งห้าดูไม่ค่อยคุ้นหน้าคุ้นตาเท่าไหร่ คงจะมาจากดินแดนโพ้นทะเลเป็นแน่ แต่อย่างไรก็ตาม เขาคุนหลุนนี้เป็นสถานที่สําคัญของอาณาจักรถัง ผู้ฝึกยุทธจากต่างดินแดนที่ต้องการเข้าสู่เทือกเขาคุนหลุนจําเป็นต้องได้รับอนุญาตจากอาณาจักรถัง ไม่ทราบว่าท่านทั้งห้า…”

ชายชราที่มีใบหน้าผอมบางดูสุภาพอย่างยิ่ง โบกมือให้คนทั้งห้า

ชายชราหน้าตอบเป็นตํานานยุทธที่กําเนิดขึ้นในผืนแผ่นดินอาณาจักรถัง และอยู่ในระดับนภาชั้นที่สอง มีสถานะที่สูงมากในหมู่จอมยุทธภายในเทือกเขาคุนหลุน

เป็นเวลาหนึ่งปีแล้วนับจากเหตุการณ์ที่ซูฉินเหยียบย่าทําลายนิกายเทพเจ้าสายฟ้า ชาวยุทธจํานวนมากในอาณาจักรถังจึงค่อยๆ ยอมรับนิกายใหญ่จากดินแดนโพ้นทะเล และเนื่องจากอํานาจปราบปรามของซูฉิน จึงไม่มีใครในนิกายใหญ่กล้าสร้างปัญหาภายในอาณาจักรถัง

เป็นเพราะเหตุนี้นี่เอง ชายชราหน้าตอบจึงไม่ได้โจมตีคนทั้งห้าในทันที แต่ถามไถ่ว่ามาจากไหนถึงได้บุกรุกเข้ามาภายในเขาคุนหลุนโดยไม่ได้รับอนุญาต นอกจากนี้ส่วนยอดเขาของเทือกเขาคุนหลุนนั้นถือว่าเป็นพื้นที่หวงห้ามด้วย

“อาณาจักรถัง?”

“มันคือสิ่งใด?”

“การที่ข้าจะมาที่นี่ทําไมต้องขอความเห็นจากอาณาจักรถังด้วย?” ชายร่างกายที่อยู่ในกลุ่มคนทั้งห้านั้นไม่มีความกังวลใดๆ และไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อย

“อย่าได้พูดจาไร้สาระ

เมื่อชายชราหน้าตอบได้ยินสิ่งนี้ ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนแปลงไปในทันที ดวงตาของเขามองไปที่ชายร่างกําย่าด้วยความเย็นชา

ในตอนนี้อาณาจักรถังครอบครองแผ่นดินแห่งพลังยุทธฯ ทั้งหมดแล้ว มีมนุษย์สวรรค์อย่างซูฉินประจําการอยู่ในเมืองหลวง แม้แต่นิกายใหญ่ที่ดื้อรั้นทั้งหลายในต่างดินแดนก็ต้องปฏิบัติตัวอย่างซื่อตรงและทําตามกฎที่ซูฉินได้วางเอาไว้

แต่คนทั้งห้าที่อยู่ด้านหน้านี้ พวกเขาไม่เพียงแต่บุกรุกเข้าไปภายในเขาคุนหลุนโดยไม่ได้รับอนุญาต แต่ยังกล่าวคําที่แสดงถึงความไม่เคารพต่ออาณาจักรถังด้วย

“เจ้ากล้าสั่งข้าหรือ?”

ชายร่างกายหรี่ตาลงเล็กน้อย จ้องไปที่ใบหน้าของชายชราหน้าตอบ

ทันใดนั้น ชายชราหน้าตอบก็กระเด็นออกไปหลายก้าว กระอักเลือดออกมาคําโต กลิ่นอายอ่อนแอลงทันทีด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ชัดเจนว่าถูกกระแทกอย่างรุนแรง

“อ่อนแอเกินไป”

“เจ้ามันก็แค่มด ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ข้าคงขี้เล่นจนสิ้นชีพแล้ว แต่วันนี้ข้าอารมณ์ดี ทําไมยังไม่รีบออกไปอีกเล่า?”

ชายร่างกําย่ามองดูฝูงชนที่เหลือ เสียงที่เปล่งราวกับฟ้าร้องอึกทึก ไอพลังที่น่าสะพรึงกลัวกระจายออกไปกระแทกจอมยุทธภายในเทือกเขาคุนหลุนโดยตรง

“นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เทือกเขานี้เป็นของข้า ใครกล้าเข้ามาใกล้จะต้องถูกฆ่าอย่างไร้ความ ปรานี้!”

ชายร่างกายกํายําเหยียดมือขวาออกไป สะบัดเบาๆ ทันใดนั้น พลังฟ้าดินก็เดือดพล่าน แผ่นดินแตกระแหง ภูเขาถล่มดินทลาย ก้อนหินดินพืชกระจายเป็นชิ้นๆ เทือกเขาคุนหลุนทั้งลูกสันสะเทือนเลือนลั่น

ฉับพลัน

จอมยุทธจํานวนนับไม่ถ้วนเคลื่อนตัวออกจากเขาคุนหลุนอย่างรวดเร็วด้วยความตื่นตระหนก ขณะนี้พวกเขารู้สึกเหมือนโลกกําลังจะถล่มลงมา ร่างกายสันสะท้าน

“คนผู้นั้นคือใครกัน?”

“มีพลังเช่นนี้ได้อย่างไร?”

ใบหน้าผอมบางของชายชราซีดเซียว ไร้ร่องรอยของเลือดฝาด และตํานานยุทธอีกหลายคนก็ รีบถอยห่างจากเทือกเขาคุนหลุน มองขึ้นไปบนยอดเขาด้วยความตกใจ

ชายผู้นี้แข็งแกร่งจนเกินไป

เพียงชาเลืองตาครั้งเดียวก็สร้างความสั่นสะเทือนให้แต่ตํานานยุทธระดับนภาชั้นที่สองอย่างรุนแรงได้ และเพียงแค่สะบัดมือเบาๆ ก็เขย่าเขาคุนหลุนทั้งลูกโดยตรง เกรงว่าคนที่ทําเช่นนี้ได้ คงมีแต่ตํานานยุทธขั้นสูงสุดใช่หรือไม่?

เทือกเขาคุนหลุนเป็นหุบเขาที่มีชื่อเสียงระดับโลกสูงตรงตั้งตระหง่าน แม้จะเป็นกลุ่มตํานานยุทธก็ยากที่จะสั่นคลอน แต่ชายร่างกายผู้นี้ไม่เพียงแต่สั่นคลอนมันเท่านั้น แต่พลังของเขายังดูเหลือเฟือ

“มนุษย์สวรรค์”