เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm] นิยาย บท 332

Sign in Buddha’s palm 332 (II) ความมั่นใจของสมาชิกประตูเซียน

“ในช่วงหมื่นปีที่ผ่านมานี้ เคล็ดวิชาที่ทรงพลังส่วนใหญ่ได้สูญหายไปนานแล้ว แม้ว่าจะมีมนุษย์สวรรค์กําเนิดขึ้น แต่จะเทียบกับศิษย์สาวกของดินแดนศักดิ์สิทธิ์อย่างพวกเราที่มีทักษะสังหารมากมายได้อย่างไร?”
ร่างสูงกํายําหัวเราะเสียงดัง

แม้พวกเขาทั้งหมดจะเป็นเซียนเทพปฐพี แต่ก็มีความแตกต่าง มีทั้งระดับสูงและระดับต่ํา และเหล่าศิษย์สาวกดินแดนศักดิ์สิทธิ์ภายในประตูเซียนย่อมเป็นกลุ่มที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างแน่นอน พวกเขามีเคล็ดวิชาทรงพลังมากมายที่สืบทอดมาจากผู้ทรงพลังถึงขีดสุด เซียนเทพปฐพีคนอื่นๆจะมาเทียบได้เช่นไร?

“ตามนั้น”

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของชายหนุ่มท่าทางอ่อนแอ

“เอาล่ะ”

“ไม่ต้องเถียงกันแล้ว”

เสียงเย็นชาดังขึ้นมาจากเทพธิดาไก่อิน นางมองไปยังเด็กหนุ่มซึ่งจ้องมองไปที่ความว่างเปล่า แล้วจึงกล่าวขึ้นว่า “หากไม่ใช่ช่วงที่วิหารการสงครามจะโผล่ขึ้นมา มันก็รวมเข้าไปอยู่ในส่วนลึกของความว่างเปล่า หากไม่มีวิธีการจําเพาะ แม้แต่ผู้ทรงพลังถึงขีดสุดก็ไม่สามารถจับตําแหน่งของวิหารการสงครามได้”

“ข้าอยากจะรู้นักว่าทําไมเจ้าถึงคิดว่าจะหาตาแหน่งของวิหารการสงครามพบ?”

สายตาของเทพธิดาไท่อนฉายความอยากรู้อยากเห็นออกมา

วิหารการสงครามเป็นสมบัติพื้นที่มิติขนาดใหญ่พิเศษที่ได้รับการปรับแต่งโดยผู้ทรงพลังถึงขีดสุด แม้จะไม่ใช่สมบัติล้ําค่า แต่ก็สูงค่ายิ่งกว่าสมบัติล้ําค่าโดยกําเนิดของผู้ทรงพลังถึงขีดสุดบางคน เพื่อปรับแต่งวิหารการสงคราม เจ้าของวิหารการสงครามต้องเดินทางค้นหาไปทั่วโลก ยอมจ่ายทรัพยากรทั้งหมดเพื่อตามหาผลึกหินมิติที่มีขนาดเท่าภูเขา

ผลึกหินมิตินั้นเกิดขึ้นเฉพาะในพายุมิติด้านในส่วนลึกของความว่างเปล่า มีเพียงผู้ทรงพลังถึงขีดสุดเท่านั้น จึงจะมีความสามารถในการฉีกช่องว่างเพื่อค้นหาผลึกหินมิติได้ แต่ผลึกหินมิติส่วนใหญ่อย่างมากก็มีขนาดไม่เกินกําปั้น

ส่วนผลึกหินมิติที่มีขนาดเท่าภูเขาพบเจอได้ไม่บ่อยนัก

วิหารการสงครามสร้างขึ้นจากหินมิติขนาดเท่าเนินเขาลูกเล็กๆ พื้นที่ที่อยู่ภายในไม่รู้ว่าเหนือกว่าสมบัติพื้นที่มิติอันอื่นๆ มากแค่ไหน

ทั้งนี้มันยังสามารถรองรับสิ่งมีชีวิตได้อีกด้วย หากกฎเกณฑ์ของโลกถูกถ่ายเทเข้าไป มันอาจจะพัฒนาเป็นโลกใบเล็กเหมือนประตูเซียนก็เป็นไปได้

“สบายใจได้”

“เคล็ดวิชาลับของข้านั้น ได้มาจากเจ้าของวิหารการสงคราม ที่สามารถสัมผัสหรือแม้กระทั่งเรียกวิหารการสงครามที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกของความว่างเปล่าออกมาได้”

“ทว่า หากต้องการจะผลักดันทักษะลับนี้ให้ถึงขีดสุด อย่างน้อยความแข็งแกร่งก็ต้องไปถึงขั้นกลับคืนต้นกําเนิด กระนั้น หากเราทั้งห้าร่วมมือกัน ก็คงจะพอไปแตะถึงบริเวณขอบธรณีประตูของขั้นกลับคืนต้นกําเนิด และสามารถอัญเชิญวิหารการสงครามออกมาจากส่วนลึกของความว่างเปล่าได้”

เด็กหนุ่มไม่ได้ปิดบัง และพูดออกมาตามความจริง

“มันเป็นเช่นนี้นี่เอง”

เทพธิดาไท่อนกะพริบตา และไม่ได้ถามอีกฝ่ายว่าทําไมจึงมีทักษะที่เจ้าของวิหารการสงครามทิ้งไว้

“ต่อจากนี้ข้าจะสอนทักษะลับนี้ให้พวกเจ้า หลังจากคุ้นเคยกับมันแล้ว เราทั้งห้าจะช่วยกันกระตุ้นทักษะลับร่วมกัน”

เด็กหนุ่มรีบสอนทักษะลับให้กับทั้งสี่คนอย่างรวดเร็ว

ทักษะลับนี้ไม่ได้ซับซ้อนอะไร ออกจะเรียบง่ายเสียด้วยซ้ํา แต่ถ้าไม่ได้รับการถ่ายทอดจากเด็กหนุ่ม อีกสี่คนที่เหลือจะไม่มีวันเข้าใจทักษะลับนี้

“เอาล่ะ”

“มาเริ่มพร้อมๆ กันเถอะ”

เด็กหนุ่มนั่งขัดสมาธิ อีกสี่คนที่เหลือรวมถึงเทพธิดาไม่อินก็นั่งลงด้วย พลังภายในร่างก็เริ่มโคจรอย่างช้าๆ ในลักษณะที่ค่อนข้างพิเศษ

หวิ่ง!!!

ขณะที่ทั้งห้าคนใช้ทักษะลับร่วมกัน พวกเขาก็รู้สึกว่าจิตใจของพวกเขาเริ่มล่องลอยอย่างไร ขอบเขตและในทันทีที่ฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆในอากาศ ก็ได้เข้ามาถึงส่วนลึกของความว่างเปล่า

“ที่นี่คือ?”

ม่านตาของเทพธิดาไท่อินและคนอื่นๆหดตัวลง ตอบสนองต่อสิ่งรอบข้างอย่างรวดเร็ว

ท้ายที่สุด คนทั้งหมดก็เป็นเซียนเทพปฐพี จิตวิญญาณแรกกําเนิดได้รวมเข้ากับทะเลปราณตั้งแต่แรกแล้ว ไม่ได้รู้สึกแปลกกับการเข้ามาในส่วนลึกของความว่างเปล่า

เพียงแต่ว่าตําแหน่งที่พวกเขาอยู่ในตอนนี้ไม่ใช่ทะเลปราณ แต่เป็นระดับที่ลึกกว่าในส่วนลึกของความว่างเปล่า