เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊ นิยาย บท 158
สรุปบท บทที่ 158 แขกไม่ได้รับเชิญ: เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊
อ่านสรุป บทที่ 158 แขกไม่ได้รับเชิญ จาก เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊ โดย ลุงหมาป่า
บทที่ บทที่ 158 แขกไม่ได้รับเชิญ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ลุงหมาป่า อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
"ไม่มีปัญหา คนไม่จำเป็นทางเราจะไม่ปล่อยให้เข้ามา"
ซือคงเจี๋ยกล่าว เขารู้ว่าหมายความว่ายังไง สมาชิกสมาคมบู๊โบราณไม่ค่อยแสดงให้คนอื่นเห็นต่อสาธารณะ ดังนั้นการได้มาในครั้งนี้ทำให้ตระกูลซือคงได้หน้าอย่างมากแล้ว
ตามหลักเหตุผลแล้ว ครอบครัวใหญ่อย่างตระกูลซือคงย่อมหวังเป็นอย่างยิ่งว่ายิ่งงานศพของบรรพบุรุษยิ่งใหญ่ยิ่งดี คนมามากเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น นี่เป็นโอกาสที่จะแสดงความแข็งแกร่งของพวกเขา
หากโจ๋วจือหยวนไม่ได้นำสมาชิกของสมาคมบู๊โบราณมาและปรากฏตัวอลังการแบบนี้ ตระกูลซือคงอยากให้ทุกคนในเมืองเข้าร่วมการส่งงาน เพื่อแสดงศักดิ์ศรีของตระกูลอันยิ่งใหญ่ที่มีอายุนานมาถึงหนึ่งศตวรรษของพวกเขา
แต่ตอนนี้ พวกเขาไม่ต้องทำเช่นนั้น
ตราบใดที่โจ๋วจือหยวนและสมาชิกของสมาคมบู๊โบราณจะไปร่วมด้วย พวกเขาจะต้องเป็นจุดสนใจของเจียงไห่ทั้งหมด
การที่มีคนอย่างโจ๋วจือหยวนมาร่วมงาน ความรุ่งโรจน์แบบนี้ เพียงพอที่จะบดขยี้ตระกูลใหญ่อื่น ๆ ใน เจียงไห่แล้ว
การปรากฏตัวที่มีอลังการสมาคมบู๊โบราณในเจียงไห่ไม่เพียงส่งผลกระทบต่อเส้นประสาทของตระกูลใหญ่ในเจียงไห่แต่ยังดึงดูดความสนใจจากนอก เจียงไห่ด้วย
เมื่อข่าวแพร่กระจายไปยังสมาคมบู๊โบราณเขตตอนกลาง ก็ทำให้เกิดความขัดแย้งในทันที ในฐานะรองประธานของ สมาคมบู๊โบราณและเจ้าสังเวียน ศูนย์สังเวียนแห่งเขตตอนกลางชิวจ้านยิ่งโกรธสนั่น
ในห้องทำงานที่กว้างขวาง เขาตบโต๊ะและสาปแช่ง "ช่างไร้เหตุผลเหลือเกิน!โจ๋วจือหยวนเขาต้องการทำอะไร? เพิ่มรับตำแหน่งเจ้าสำนักแห่งหนิงโจวก็ทำเป็นเรื่องใหญ่แบบนี้ ต่อไปเขาคงจะคลานมาขี้บนหัวฉันละใช่ไหม?"
“เพียงเพื่อแสดงความเสียใจต่อหัวหน้าตระกูลซือคง ก็พาคนหลายสิบคนไปอวดที่เจียงไห่ นี่เป็นการใช้เครื่องมือสาธารณะใช้ส่วนตัว! กล้าดีได้ไง!”
“เจ้าสมาคมชิวใจเย็นลง เจ้าสำนักโจ๋วเป็นคนชอบอวด ทุกคนรู้เรื่องนี้ ฉันได้ยินมาว่าครั้งนี้เขาไม่เพียงไปแสดงความเสียใจ แต่ลูกศิษย์ของเขาถูกชายหนุ่มชื่อ เซียวชุ่นฆ่า เขาจะกลืนทนได้อย่างไร? จุดประสงค์หลักในการเดินทางของเขาคือการล้างแค้นให้กับลูกศิษย์ของเขา”
เป็นผู้ช่วยของเขา ไห่ถังพูด
หญิงสาวอายุราวๆ สามสิบเศษ หุ้นดีเร่าร้อน สง่าผ่าเผย รวบผมสูง แต่งกายเรียบร้อย
“ฉันรู้เรื่องนั้น เขากำลังแก้แค้นส่วนตัวโจ๋วจือหยวนเป็นถึงเจ้าสำนักไม่รู้กฎของสมาคมหรือไง ถอยหนึ่งก้าวกลับไปพูด เพื่อจัดการกับเด็กขนดก จำเป็นต้องให้บู๊ปรมาจารย์ไปที่นั่นด้วยตนเองเลยเหรอ ไร้สาระ!”
ชิวจ้านเคาะโต๊ะ โกรธจัด
“ไม่อย่างงั้นเรียกเขากลับมา?” ไห่ถังไม่เคยเห็นเจ้านายของเธอโกรธขนาดนี้มาก่อน เธอขมวดคิ้วและพูด
ชิวจ้านลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วเยาะเย้ยเบา ๆ และพูดว่า "คราวนี้เขาทำก่อนแล้วค่อยพูด ก็เพื่อให้ฉันทำอะไรไม่ได้ เขาพาคนจำนวนมากไป ถ้าฉันเรียกเขากลับมาตอนนี้เป็นการขายขี้หน้าของสมาคมทั้งหมด!”
"งั้น……"
“ชั่งเถอะๆ รอเขากลับมาค่อยชำระบัญชีกับเขา!” ชิวจ้านโบกมือด้วยความโกรธ
และในเวลาเดียวกันก็มีข่าวจากตระกูลซือคงว่าคนที่ไม่ได้รับเชิญไปงานศพของหัวหน้าตระกูลซือคงซินหรงไม่ต้องไป รินน้ำเย็นให้บางตระกูลที่หวังจะใช้โอกาสนี้ ที่จะยึดติดกับเขา
แม้ว่าตระกูลซือคง ซึ่งเป็นตระกูลอายุนานหนึ่งศตวรรษจะสูญเสียการควบคุมของจินสีกรุ๊ป แต่สิ่งที่เรียกว่าแมลงร้อยเท่านั้นตายไปแล้วแต่ไม่แข็งกระด้าง และขนาดของมันก็ยังสามารถเทียบได้กับตระกูลใหญ่อีกสามตระกูลได้
ยิ่งกว่านั้นตอนนี้มีสมาคมบู๊โบราณมาด้วย อีกไม่นานคงจะทะยานสู่ท้องฟ้า ไม่รู้ว่าครอบครัวอันดับสองและสามมากขนาดไหนที่ต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อตีสนิทถ้าถูกพูดถึง ก็จะได้รับประโยชน์อย่างมาก
ในคืนนั้น
โรงแรมยู่จินเซียง
โจ๋วจือหยวน นั่งสมาธิ หลับตา บนโต๊ะมีเครื่องหอมอ้อยอิ่ง ทำให้ใจคนสงบลง
หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ค่อยๆ หายใจออกและลืมตาขึ้น
ถังจ่านเผิงก้าวไปข้างหน้า ชงชาอย่างเป็นระเบียบ เทใส่ถ้วยและเสิร์ฟ
“รู้ที่อยู่ของไอ้หนุ่มคนนั้นหรือยัง” โจ๋วจือหยวนรับชาที่เขามอบให้ จิบแล้วถาม
“ทราบที่อยู่ของบริษัทและที่อยู่ของบ้านแต่แรกแล้ว” ถังจ่านเผิงตอบ
“ซุปเหมิงปั๋วผมก็กล้าดื่ม” เซียวชุ่นยิ้ม
“ไม่กลัวความตายจริงๆ” โจ๋วจือหยวนกางมือออก
"นั่งลง."
“โจ๋วปรมาจารย์คงไม่เต็มใจปล่อยให้ผมตายตอนนี้” เซียวชุ่นนั่งลงช้าๆและถอนหายใจ
“โอ้ ลืมธุระไปเลย จุดประสงค์ของการมาครั้งนี้คือเพื่อดูว่าโจ๋วปรมาจารย์มีคำเชิญอีกไหม ผู้คนจากตระกูลซือคงขี้เหนียวมาก ไม่แม้แต่จะเชิญผม”
“คุณจะไปงานศพ?” โจ๋วจือหยวนจ้องมาที่เขาด้วยดวงตาเป็นประกายความสงสัย
“นั่นเป็นเหตุผลที่ผมบอกว่า โจ๋วปรมาจารย์ไม่เต็มใจที่จะฆ่าฉันในเวลานี้ จะดีกว่าไหมที่จะฆ่าผมในวันพรุ่งนี้ต่อหน้าโรงของซือคงซินหรง” เซียวชุ่นกล่าวอย่างใจเย็น
“ชาก็ดี ขออีกถ้วย”
“สำหรับความกล้าหาญของคุณในตอนนี้ทำให้ฉันเริ่มชอบคุณนิดหน่อยแล้วล่ะ”
รอยย่นที่มุมดวงตาของโจ๋วจือหยวนยืดออกเล็กน้อย เติมชาถ้วยตรงหน้าเขาและพูดต่อ “ถ้าคุณยินดีที่จะอยู่ภายใต้การควบคุมของฉัน และคุกเข่าขอโทษต่อหน้าโรงของซือคงซินหรงฉันจะไว้ชีวิตคุณ และจะขอคำให้อภัยจากตระกูลซือคงให้ คิดว่ายังไง”
ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า ค่อนข้างจะซ่าไปหน่อย แต่เขาสามารถเอาชนะลูกศิษย์ที่ภาคภูมิของตัวเองได้อย่างง่ายดาย ซึ่งแสดงให้เห็นว่าต้องมีบางอย่างที่พิเศษกว่าคนอื่น
คุณสมบัติของซือคงเฉินเป็นหนึ่งในพัน และเขาอาจจะมีคุณสมบัติที่ดีมากกว่า ซือคงเฉิน
ถ้าสามารถรวมอยู่ในนิกายเดียวกัน ก็เป็นสิ่งที่ดี
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊
ไม่อัพต่อแล้วเหรอครับ...