เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊ นิยาย บท 250

กลิ่นหอมจางๆของสาวสวย รวมถึงรูปร่างที่สุดยอดในหมู่สุดยอดของถางชือชือ เป็นผู้ชายก็ล้วนต้องใจเต้นเร็วและรู้สึกปากแห้งอย่างเลี่ยงได้ยาก

เซียวชุ่นก็ไม่มีข้อยกเว้น ที่ให้ถางชือชือหลับตาก็เพียงเพราะไม่ต้องการให้เธอเห็นว่าตัวเองบังเอิญกลืนน้ำลายลงคอ มันจะรู้สึกเขินอายอยู่บ้าง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบรรยากาศที่คลุมเครือแบบนี้ หากรู้แต่แรกก็จะให้ติงเยว่มาดูไว้แล้ว

เขาบังคับจิตใจให้ยึดมั่น ทำตามวิธีการในครั้งที่แล้ว สอดเข็มบางเข้าไปในจุดฝังเข็มที่เกี่ยวข้องด้วยความชำนาญไร้ที่เทียบ

หลังจากนั้นประมาณสิบนาทีก็นำเข็มออก

“เสร็จแล้ว รอสักประเดี๋ยวเดียวคุณให้พ่อของคุณเอาใบสั่งยาที่ผมออกให้เขามอบให้คุณหนึ่งชุด ทำตามใบในสั่งยาอย่างเคร่งครัดครู่หนึ่งก็จะไม่เป็นไรโดยสมบูรณ์แล้ว”

“เหล่าถัง โอนเงินค่ารักษาให้คุณแล้วหรือยัง?” ถางชือชือลุกขึ้นหยิบเสื้อคลุมผ้าไหมบางเบาตัวหนึ่บนไหล่งามแล้วเอ่ยถาม

“ยังเลย คุณเร่งเขาให้หน่อย หนึ่งร้อยล้านเชียวนะ อย่าลืมซะล่ะ” เซียวชุ่นกล่าว

“อย่าเอาเลย บุญคุณที่ช่วยชีวิต ฉันมอบทั้งหัวใจให้เป็นยังไง?” ถางชือชือยักคิ้วอันมีเสน่ห์ขึ้นซึ่งช่างสวยงามมากมายนัก

เซียวชุ่นเหลือบมองเธออย่างช่วยไม่ได้ แล้วลุกขึ้นเดินไปทางด้านนอกประตู

ถางชือชือก็เดินตามไปส่งเขาถึงตรงหน้าประตูเช่นกัน

“พอแล้ว คุณไม่ต้องส่งแล้ว คุณสวมใส่น้อยชิ้น ด้านนอกมันหนาว……”

ครึ่งประโยคหลัง "เพิ่งได้รับฝังเข็มอย่าให้ถูกลม" ยังไม่ทันจะเอ่ย หางตาก็เห็นที่หน้าลิฟต์โถงทางเดินมีร่างที่คุ้ยเคยร่างหนึ่งยืนอยู่

ตอนนี้ในสมองของเหยาเสินว่างเปล่าไปชั่วขณะ หัวใจดวงหนึ่งติดอยู่ที่คอ นี่ถือว่าจับชู้สำเร็จแล้วใช่ไหม?

สำเร็จที่เป็นคำชมเชยทำไมพอใช้ที่นี่ กลับรู้สึกเจ็บปวดใจอยู่บ้างนะ

ชั่วขณะหนึ่งเธอไม่รู้จะทำอย่างไรดี เป็นเหมือนกับผู้หญิงพวกนั้นในข่าว ร้องไห้โวยวายตรงนั้น? หรือว่าเดินเข้าไปตบหน้าเขาสักฉาดดีนะ?

เหยาเสินสติหลุดไปครู่หนึ่ง แล้วหันหลังเดินจากไป

เธอรู้สึกว่าตัวเองไม่ควรมาในครานี้

ไม่เห็น ไม่รู้ หรือแสร้งทำเป็นไม่รู้ ดูเหมือนว่าจะดีกว่าสถานการณ์ในตอนนี้อยู่บ้าง ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะยังเหมือนแต่ก่อนอย่างนั้นไม่ใช่เหรอ?

ขณะที่เซียวชุ่นกับถางชือชือเห็นเธอก็ตกตะลึง ขณะที่ภายหลังได้ตรวจสอบข้อมูลของสตาร์ไลท์บีโอ ได้เคยเห็นรูปถ่ายของเหยาเสิน

เซียวชุ่นก็งุนงงเล็กน้อย แต่ไม่นานก็ตระหนักถึงความร้ายแรงของสถานการณ์

โดยเฉพาะถางชือชือนังแพศยาคนนี้สวมใส่บางเบาขนาดนี้ ดูสายตาของเหยาเสินเธอจะคิดอย่างไร ยังจะต้องคาดเดาอีกเหรอ? !

“ยืนนิ่งอยู่ทำไม? รีบตามไปสิ” ถางชือชือเอ่ยเตือนขึ้น เธอแค่ชอบแกล้งเซียวชุ่น แต่เธอไม่เคยคิดที่จะเป็นชู้ อย่างน้อยก็ไม่มีความคิดนี้ในตอนนี้

เซียวชุ่นไม่พูดอะไรสักคำ รีบวิ่งไปอย่างรวดเร็วเลย

พอถึงตรงหน้าประตูลิฟต์ เหยาเสินได้ลงลิฟต์ไปชั้นล่างแล้ว

เขารีบวิ่งอย่างบ้าคลั่งไปตามบันไดตลอดทาง ด้วยทักษะของเขากระโดดลงไปจากชั้นบนโดยตรงนั้นไม่ใช่ปัญหา ปัญหาคือมันน่าตกใจเกินไป กระโดดตึกเพื่อไปหาภรรยา อืม……ออกจะเกินไปหน่อยจริงๆ

ทั้งรีบทั้งเร่ง ในที่สุดเขาก็เร่งทันทีตรงทางเข้าห้องโถงใหญ่ของโรงแรม

“เมียจ๋า ไม่ใช่อย่างที่คุณคิดแบบนั้น คุณเข้าใจผิดแล้ว”

“เซียวชุ่น คุณใช้ได้เลยนะ นี่พึ่งเปลี่ยนตัวตนนานแค่ไหนเอง ก็เริ่มวาดลาดลายแบบนี้เลย คุณไม่รู้สึกผิดต่อเหยาเสินเลยเหรอ?”

เหยาเสินเดินไปที่ลานจอดรถด้วยใบหน้าที่เย็นชาโดยไม่ได้สนใจเขา เวินหว่านยู่เอ่ยปากพูดขึ้น

“ผมกำลังฝังเข็มให้เธอ ไม่ใช่อย่างที่พวกคุณคิดจริงๆ คราวที่แล้วเคยบอกคุณแล้วไม่ใช่หรือ ว่าไปรักษาอาการป่วยให้คนในเมืองหลวง ทั้งเธอกับพ่อถูกวางยา ผมรักษาแค่พ่อของเขาให้หายแล้ว ได้ยินเรื่องที่พวกคุณอยู่ตระกูลเหยาจากในบ้าน ผมก็รีบร้อนกลับมา ยังเหลือฝังเข็มอีกเข็มหนึ่งยังไม่ได้ฝัง ดังนั้นก็……” เซียวชุ่นพูดอธิบายาสะเปะสะปะ

“ดังนั้นจึงแบกคนมาฝังเข็มที่โรงแรมใช่ไหม?” เหยาเสินหยุดก้าว และพูดขัดจังหวะด้วยใบหน้าที่เย็นชา

“คุณลืมว่ามาที่เหลยหยางนั้นเป็นคุณที่ให้ผมมา พูดไปแล้วเรื่องนี้มันยาว กลับห้องแล้วผมจะค่อยๆอธิบายให้คุณฟังได้ไหม?” เซียวชุ่นกล่าว

“ดังนั้นเป็นฉันที่ให้ความสะดวกคุณถึงทำให้คุณนอกใจเหรอ?”

“ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น ไม่ใช่ ผมไม่ได้นอกใจ……ผมให้เธอมาอธิบายด้วยตัวเองก็คงจะได้แล้วสินะ?” เซียวชุ่นทนกับคำถามกลับไปกลับมาซ้ำๆไม่ไหว เขาจึงพูดพร้อมกับขมวดคิ้ว

“จะมีคนยอมรับว่าตัวเองเป็น ชู้ไหม ?” เหยาเสินจ้องมองด้วยความเกรี้ยวกราดโดยที่หน้าอกกระเพื่อมขึ้นลงไม่นิ่ง เธอไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะมีวันที่ต้องเผชิญหน้ากับปัญหาแบบนี้