เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊ นิยาย บท 249

“นั่งตามสบายเถอะ ผมจะเทน้ำให้คุณ” เซียวชุ่นชี้ไปที่โซฟาในห้องแล้วเอ่ยขึ้น จากนั้นก็ไปเทน้ำหนึ่งแก้วให้เธอแล้วยื่นให้

ติงเยว่รับแก้วน้ำมา จิบคำหนึ่ง แล้วพูดด้วยรอยยิ้มจางๆว่า “ประธานเซียวไม่ต้องเป็นห่วงฉัน ตอนนี้ฉันไม่เป็นไรแล้ว”

"งั้นก็ดีแล้ว"

หลังจากที่เซียวชุ่นพูดจบ ก็เห็นติงเยว่หยิบบัตรธนาคารออกจากกระเป๋าแล้ววางลงบนโต๊ะกาแฟ

“เงินนี้ฉันไม่รับ ประธานเซียวรับคืนกลับไปเถอะ คุณไม่จำเป็นต้องทำให้ตระกูลเหว้ยขุ่นเคืองเพราะฉัน ฉันรู้จักตระกูลเหว้ย ไม่สามารถไปทำให้โกรธเคืองได้”

“ก่อนหน้าคุณนี่ผมก็ทำให้โกรธเคืองแล้ว เดิมทีนี่ก็ไม่ใช่เรื่องของคุณ เป็นผมที่ทำให้คุณลำบากไปด้วย เงินนี่เป็นเงินชดเชยที่จริงใจของตระกูลเหว้ย คุณเก็บเอาไว้สิ” เซียวชุ่นกล่าวอย่างเคร่งขรึม

"แต่ว่า……"

“ไม่มีแต่ว่า คุณรับไว้ก็พอ ถ้าหากคุณต้องการเริ่มต้นธุรกิจล่ะก็สามารถใช้เงินเหล่านี้ได้ ถ้าหากยังต้องการทำงานหนักอยู่ในงานตรงนี้ ผมมีบริษัทคงเก๋อ เทรดดิ้งอยู่ในมือ ผมวางแผนที่จะก่อตั้งขึ้น คุณยินยอมที่จะมาช่วยผมไหม?"

เซียวชุ่นนั่งลงแล้วถาม

ตอนนี้เขามีเงินสดอยู่ในมือมากมาย เป็นไปได้ว่าจะมีมากขึ้นในอนาคตเป็นแน่

เงินเหล่านี้อยู่ในธนาคารเป็นเงินตาย เอาออกมาลงทุนเป็นการดีกว่า

และตั้งแต่ที่เอาจินสีกรุ๊ปมาแล้วเขารู้สึกว่ามีความจำเป็นที่จะต้องก่อตั้งบริษัทการลงทุนแบบนี้แห่งหนึ่ง จะรบกวนเวินกวงเหลี้ยงกับไช่จวิ้นหมิงอยู่ตลอดเวลาก็ไม่ใช่เรื่อง เพียงแต่ว่าภายใต้มือยังหาคนที่มีความสามารถที่น่าเชื่อถือได้ยากเย็นนัก

ซ่งหลิงเอ๋อร์ หงส์แดงและต้วนเจียพวกคนเหล่านี้ ต่อยตีฆ่าฟันกันพอได้ ให้พวกเขาบริหารบริษัท เกรงว่าจะล้มละลายลงในเวลาไม่กี่นาที

แม้ว่าเขากับติงเยว่จะมีความสัมพันธ์เพียงสั้นๆแค่สองวันเท่านั้น แต่ก็สามารถมองออกว่าแม่หนูคนนี้ไว้ใจได้ และมีความสามารถมากกว่าคนอื่น จัดการเรื่องราวได้อย่างรอบคอบ

“บริษัทการลงทุน? วิชาเอกของฉันในมหาวิทยาลัยเกี่ยวข้องกับการเงิน เพียงแต่ว่าหลังจากเรียนจบแล้วก็ทำงานในสาขาอื่นๆมาโดยตลอด จึงไม่มีประสบการณ์ในทางปฏิบัติ” ติงเยว่กล่าวด้วยดวงตาที่สดใส

เธอเป็นหญิงสาวที่มีความเป็นมืออาชีพมากคนหนึ่ง แม้ว่าในบัตรจะมีค่าขดใช้อยู่ห้าร้อยล้าน แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เธอแลกมาด้วยความพยายาม มันเพียงแค่จะเตือนตัวเองว่ามีประสบการณ์ที่ลบล้างได้ยากช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้นเอง

"ประสบการณ์สามารถค่อยๆสะสมได้ คุณเพียงแค่ต้องรับผิดชอบในการจัดตั้งบริษัทขึ้นมา งานมอบให้คนที่รู้เรื่องไปจัดการก็พอ ผมเชื่อในความสามารถของคุณ ต่อไปคุณจะเป็นผู้จัดการใหญ่ของบริษัทการลงทุนแห่งนี้"

“ที่คังหย่งเหนียนนั่นผมจะไปคุยกับเขาเอง คุณไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนี้ เป็นอย่างไร?” เซียวชุ่นพูดด้วยคำพูดที่รวดเร็ว

“ในเมื่อประธานเซียวเชื่อใจฉัน งั้นฉันจะทำให้ดีที่สุดอย่างแน่นอน” ติงเยว่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ

“งั้นก็ว่ากันตามนี้แหละ ไปกันเถอะ เรียกต้วนเจียให้ไปทานอาหารเช้าด้วยกัน”

หลังจากที่ทั้งสองออกไปแล้ว พวกเขาก็พบถางชือชือที่เดินมาทางนี้เข้าพอดี เธอเห็นติงเยว่แล้วก็ยิ้มอย่างอุ่นใจและทักทายขึ้น

“พวกคุณไปกินอาหารเช้ากันเหรอ? ไปด้วยกันเถอะนะ พอดีว่าหลังจากท่านอาหารเช้าแล้ว ยังต้องขอให้ประธานเซียวช่วยฉันฝังเข็มหน่ะ เรื่องนี้ล่าช้าไปหลายวันแล้ว” ถางชือชือกล่าว

“ได้ หลังอาหารเช้าแล้วผมจะฝังเข็มให้คุณ” เซียวชุ่นตอบกลับ

ติงเยว่สามารถฟื้นตัวได้เร็วขนาดนี้ เป็นความดีของถางชือชือ

เซียวชุ่นตื่นขึ้นมาในตอนเช้าและเห็นข้อความที่เธอส่งมาว่าเสี่ยวติงไม่เป็นไรแล้ว ตอนแรกยังไม่เชื่อ แต่ตอนนี้ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีก ข้อเท็จจริงก็อยู่ตรงหน้าแล้ว

สำหรับวิธีที่เธออบรมสั่งสอนติงเยว่นั้น ไม่เป็นที่ประจักษ์

แต่เห็นได้ชัดว่าตอนนี้ทั้งสองคนดูเหมือนว่าจะพัฒนาไปสู่มิตรภาพกันแล้ว ขณะที่มองดูพวกเธอเดินจูงมือเล็กๆไปที่หน้าลิฟต์ เซียวชุ่นรู้สึกงงเล็กน้อย

ผู้หญิงเป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาดชนิดหนึ่งจริงๆ

ภายในจิตใจที่แข็งแกร่งเหมือนติงเยว่ ก็เป็นเรื่องที่วิเศษเรื่องหนึ่ง

……

เหยาเสินนั้นท้องฟ้าเพิ่งสว่างสีเทาๆก็มุ่งตรงไปที่เหลยหยาง ขณะที่เธอมาถึงตรงหน้าประตูโรงแรมก็เริ่มลังเลอยู่บ้าง