เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊ นิยาย บท 254

เหว้ยเหวินตงลุกขึ้นในเวลานี้และพูดอย่างมีเหตุผล: "แม้ว่าการประมูลของเราจะไม่ใช่การประมูลอย่างเป็นทางการ ทางเราก็ยินดีต้อนรับทุกคนที่ให้บริจาคด้วยความสมัครใจ แต่สองพันล้านนั้นไม่ใช่จำนวนเล็กๆ ผมคิดว่าพวกเราจำเป็นจะต้องตรวจสอบว่า คุณเซียวนี้มีความสามารถนี้จริงๆ”

ทันทีที่คำเหล่านี้ออกมา ก็พบว่ามีคนตอบสนองทันที

“เงินสดสองพันล้านนะ บริษัทไหนจะนำเงินสดสองพันล้านเข้าธนาคาร เป็นเรื่องตลกชัดๆ”

"จะต้องตรวจสอบแล้วจริงๆ ไม่ใช่ว่าเป็นคนโรคจิตจงใจสร้างปัญหา"

เซียวชุ่นกระดิกปากแล้วพูดว่า “ได้ ถ้าต้องการตรวจสอบก็ตรวจสอบทุกคนเลย อีกอย่างให้ตรวจดูว่าตระกูลเหว้ยมีเงินสด 1.1 พันล้านจริงไหม”

“เปรียบเทียบกับตระกูลเหว้ยได้ยังไง ใครในที่นี้ที่ไม่รู้ความแข็งแกร่งของตระกูลเหว้ย ไม่ต้องสงสัย”

“นอกจากนี้ ประธานเหว้ยยังเป็นหัวหน้าตระกูลเหว้ย แค่นี้ก็ตัดสินใจไม่ได้เหรอ?”

ในเวลานี้ เหอกวงจี๋จิบไวน์และพูดเสียงดังว่า “เล่อซางมีเดียเต็มใจที่จะรับประกันให้ประธานเซียว ถ้าคุณเซียว ไม่สามารถเอาเงินสองพันล้านออกมาได้ พวกเราเล่อซางมีเดียจะออกเอง!”

หลังจากพูดจบ สายตามากมายก็หันไปหาเหอกวงจี๋

“ทำไม? ไม่เชื่อใจผมเหรอ หรือไม่เชื่อว่าเล่อซางมีเดียไม่สามารถเอาเงินสด 2 พันล้านได้”

“ประธานเหอจะอยู่ฝ่างตรงข้ามของตระกูลเหว้ยเหรอ”

“ฉันแค่ไม่อยากเห็นมีคนถูกรังแก นอกจากนี้ ประธานเซียวก็เป็นเพื่อนของฉัน และฉันยินดีที่จะช่วยเพื่อน”

เหอกวงจี๋เป็นคนเจ้าเล่ห์มาก ทำไมเขาจะไม่รู้ด้วยความสามารถของเซียวชุ่นนับประสาสองพันล้าน ตราบใดที่เขาต้องการสร้างรายได้ 20 พันล้านก็เป็นเรื่องง่ายๆ

ตอนนี้ที่เขาออกมาก็เพื่อจะตีสนิทกับเซียวชุ่นทำไม่เป็นแม้แต่ภาพฉากหน้า เล่อซางมีเดียของเขาก็ไม่สามารถอยู่ได้นานขนาดนี้หรอก

สำหรับตระกูลเหว้ยอย่างที่บอกไปก่อนหน้านี้ว่า เล่อซางมีเดียเป็นองค์กรระดับชาติ และตระกูลเหว้ยไม่สามารถกดขี่ข่มเหงเขาได้ เขามาร่วมงานนี้เพราะผู้จัดงานแต่ไม่ใช่เพราะตระกูลเหว้ยของเขา

“ถ้าคิดว่าประธานเหอไม่สามารถให้เงินสองพันล้านได้ ให้เพิ่มจินหลิงกรุ๊ปของเรา จินหลิงกรุ๊ปของเราสามารถรับประกันให้ประธานเซียว ได้” โค่วเจิ้งชิงกล่าว

ล้อเล่นน่ะ เซียวชุ่นสามารถระดมทรัพยากรทั้งหมดของสมาคมบู๊โบราณจำจังหวัดได้ 2พันล้าน แค่เขาพูด กรุ๊ปหุ้นล่มก็จะต้องเตรียมพร้อมสำหรับเขาทันที

“และคุนหลุนกรุ๊ปของเรา!” ถางชือชือก็เกลี้ยกล่อม

“ต้าหยาง เทรดดิ้งก็สามารถรับประกันให้ประธานเซียวได้!”

“และเป่าลี่ อินเวสเม้นท์!”

“……”

เมื่อได้ยินคำพูดของ โค่วเจิ้งชิงแม้ว่าหัวหน้าของสมาคมบู๊โบราณประจำจังหวัดจะไม่ทราบสาเหตุ แต่พูดตามคงไม่เป็นอะไรไป ก็เลยออกมารับประกัน ยังไงก็ตาม ไม่ใช่พวกเขาที่จะต้องจ่ายจริง ๆสักหน่อย

เกือบครึ่งบริษัทออกมายืนหยัดเพื่อเซียวชุ่นและในที่สุด ตระกูลเหว้ยก็เข้าใจว่าพวกเขาแพ้ไปตั้งแต่แรกเริ่ม หากบริษัทเหล่านี้รวมกันไม่ต้องพูดถึง 2พันล้าน พวกเขาก็สามารถสร้างเงินได้ 20พันล้านตระกูลเหว้ยจะใช้อะไรไปสู้

พวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมีคนแบบนี้ปรากฏตัวในหนิงโจวอายุน้อยๆ ไม่เคยได้ยินชื่อเสียแต่สามารถทำให้บริษัทที่มีชื่อเสียงจำนวนมากผิดใจกับตระกูลเหว้ยก็ออกมาพูดแทนเขา

"พวกเราไป!"

เหว้ยหลุนลุกขึ้นทันทีด้วยใบหน้าซีดขาว และเดินออกไป ตามด้วยเด็กรุ่นน้อยตระกูลเหว้ยที่รู้สึกน่าอับอาย

เหว้ยเหวินตงมีความรู้สึกที่หลากหลายมาก เขาไม่รู้ว่าเขาชนะหรือแพ้

ในที่ทำงาน เขาระดมเงินบริจาคมากกว่า 2 พันล้าน มากกว่าปีที่แล้วหลายสิบเท่า

แต่ในฐานะหัวหน้าของตระกูลเหว้ยเขาพ่ายแพ้จนไม่เหลือชิ้นดี หลานชายของเขาถูกเหยียด และแม้แต่พ่อมาถึงที่เองก็ต้องอับอาย คราวนี้ตระกูลเหว้ยอับอายขายหน้าแล้วจริงๆ

ยกเว้นบางที่รู้ว่าเกิดขึ้น คนส่วนใหญ่ยังคงสับสนและไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

ทำไมมีผู้คนจำนวนมากยืนเคียงข้างเด็กนอกเมืองคนนั้น แม้จะเสี่ยงต่อการรุกรานตระกูลเหว้ยที่มีรากลึกในเหลยหยางก็ตาม?

รวมถึงถางชือชือ ถางชือชือและ ติงเยว่

ในปัจจุบัน ถางชือชือรู้เพียงความสัมพันธ์ของเซียวชุ่นกับคุนหลุนกรุ๊ป และอาจเป็นความสัมพันธ์ที่ร่วมมือกับเล่อซางมีเดีย แต่นี่ก็ไม่เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาให้การสนับสนุน เพราะไม่จำเป็นต้องทำสร้างความขุ่นเคืองกับอีกตระกูลหนึ่ง

แม้ว่าเธอจะไม่รู้สถานการณ์ของตระกูลเหว้ยแต่เธอก็เห็นว่าอีกฝ่ายไม่ธรรมดา

ถางชือชือมองไปที่เซียวชุ่นด้วยความชื่นชม

ตัวตนเดิมของเขาก็ทำให้เธอสนใจผู้ชายคนนี้ไม่น้อยแล้ว เขยแต่งเข้า หมอ ประธาน เจ้านาย...

ในเวลานี้ ได้เห็นฉากนี้ด้วยตาของตัวเอง และจู่ๆ ก็ตระหนักว่าตัวเองยังประเมินเขาต่ำเกินไป

ต่อให้ สองพันล้านอยู่ในตระกูลถังก็ต้องพิจารณาให้ดี ผู้ชายคนนี้ใช้โดยไม่กะพริบตา...

ติงเยว่สงบลงเล็กน้อย เธอเชื่อมั่นในสัมผัสที่หกของเธอ และเธออาจจะได้รู้เบาะแสบางอย่างจากสองวันที่เข้ากัน ประธานเซียวไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน

ผู้ประมูลบนเวทียังคงตะลึงไม่ทุบเป็นเวลานาน

หินก้อนหนึ่งได้ 2พันล้าน คงจะเพิ่มสีสันให้กับอาชีพการงานของเขาในอนาคตอยากมาก พูดใครจะเชื่อล่ะ?

จนกระทั่งเหว้ยเหวินตงกวักมือเรียกเขา เขาถึงจะตะโกนด้วยเสียงสั่นเครือว่า “สองพันล้านครั้งที่หนึ่ง!”

“สองพันล้านครั้งที่สอง!”

“สองพันล้านครั้งที่สาม!”

บา!

"ประมูลสำเร็จ!"

เรื่องนี้สำเร็จเซียวชุ่นก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก โชคดีที่ไม่มีใครรู้ของดี ไม่อย่างนั้นคงไม่ได้มาง่ายๆ

2พันล้านมีอยู่ในบัตรของเขา ยู่ซูจื่อ ให้เงินเขาเกือบ 3 พันล้านจ่ายให้กับ ตระกูลซือคงและยังมีมากกว่า 2 พันล้านยังไม่จำเป็นที่จะต้องเอาเงินจาก เหยาเสินในตอนนี้

แม้ว่าเงินที่เขาสามารถใช้ได้ตอนนี้มีมากถึง 5 พันล้าน แม้ว่าเขาจะสามารถใช้ของเหอกวงจี๋ หรือแม้แต่เงินของสมาคมบู๊โบราณประจำจังหวัดก็ตาม แต่นั่นก็ไม่ใช่ของเขาเอง เอาแล้วจะติดบุญคุณ

เหมือนต้องหาโอกาสหาเงินด่วนๆแล้ว ถ้าเจออะไรดีๆอีกจะอายถ้าไม่มีเงินซื้อ

“เสี่ยวติง ไปเอาหินที่ฉันซื้อมา” เซียวชุ่นพูดด้วยรอยยิ้ม

ติงเยว่ตอบและวิ่งเหยาะๆ ไปเอาหิน เหยาเสินเหลือกตามองเขา: “ซื้อหินราคาสองพันล้านยังมีความสุขขนาดนี้ ฉันไม่เข้าใจคุณจริงๆ”

“คุณผู้หญิงก็อยากซื้อกระเป๋าสวยเมื่อเห็นไม่ใช่เหรอ?” เซียวชุ่นพูดด้วยรอยยิ้ม

“มีกระเป๋า 2 พันล้านไหมล่ะ?” เหยาเสินพูด

ถางชือชืออยู่ข้าง ๆ แอบชื่นชม เหยาเสิน

ถ้าเป็นผู้หญิงอีกคน ผู้ชายของตัวเองใช้เงิน 2 พันล้านเพื่อซื้อหินหนึ่งก้อน อย่างน้อยไม่ตีก็ต้องทะเลาะกันจริงไหม?

เหยาเสินก็แค่บ่นเบา ๆ เป็นคนแบบเดียวกันจริงๆเลย

แต่ไม่รู้ว่าเหตุผลที่เหยาเสินเป็นแบบนี้ก็เพราะเคยมีประสบการณ์อันน่าตื่นเต้นมากมายมาก่อน

ในเวลานี้ เหอกวงจี๋และ โค่วเจิ้งชิงมาหาทีละคน

ในเวลานี้การประมูลได้สิ้นสุดลงแล้ว ซึ่งหมายความว่าขั้นตอนทั้งหมดได้เสร็จสิ้นแล้ว และคนอื่นๆที่นั่งด้วยจากไปกันหมดแล้ว เมื่อเห็นมีผู้ใหญ่เดินมาก็ลุกขึ้นเดินไปข้างๆหลีกที่นั่งให้

“ประธานเซียว กล้ามากเลยจริงๆ” เหอกวงจี๋ยิ้มและพูด

โค่วเจิ้งชิงดูเหมือนจะเกรงเล็กน้อย: “ประธานเซียว”