เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊ นิยาย บท 56

เหยาเสินอดคิดไม่ได้ว่าเธอไปทำให้หลี่ชุนเหลียนไม่พอใจตอนไหน ถึงแม้ในใจจะไม่ค่อยสบายใจ แต่ทว่าภายในงานนี้หากเธอทะเลาะกับหลี่ชุนเหลี่ยนคงจะไม่เหมาะสม และไม่ได้สนใจ

เอ่ยถามพนักงานหน้าประตู“พวกเราเข้าไปได้หรือยัง?”

พนักงานต้อนรับยื่นบัตรให้กับพวกเราทั้งสองก่อนเอ่ย“เชิญครับ”และทำท่าต้อนรับพวกเขาให้เข้าไป ก่อนที่ทั้งสองจะสะบัดหลี่ชุนเหลียนออกไป

ก่อนที่จะเดินผ่านทางเข้าที่มีสีเขียวหยกอันกว้างใหญ่ เข้าไปที่ห้องโถงของงานประมูล

ในห้องโถงตรงกลางนั้นมีจานอาหารวางยาวเหยียดเป็นแนวตรง บนโต๊ะนั้นเต็มไปด้วยผลไม้หลากหลาย เค้ก น้ำผลไม้ รวมทั้งเหล้า ไวน์ต่างๆ ที่ควรจะมีนั้นได้วางไว้หมดแล้ว

โดยในตอนนี้ภายในห้องโถงนั้นมีผู้คนรวมตัวกันมากมาย ทุกคนต่างแต่งตัวกันมาอย่างหรูหรา และภาพลักษณ์อันโดดเด่นเฉพาะตัว ที่แสดงให้เห็นว่าแต่ละคนนั้นไม่ใช่คนทั่วไปธรรมดา และพวกเราก็ได้ทำการทักทายพูดคุยแลกเปลี่ยนกันสองสามครั้ง

โดยที่ความสวยงามของเหยาเสินนั้นได้ดึงดูดสายตาผู้คนมากมาย อีกทั้งยังจ้องมองไปที่เซียวชุ่นที่อยู่ข้างกายเธอ

“นั้นคือสามีของคุณเหยาหรอ มองไปมองมาไม่เลวเลยนะ เหมือนกับสุนัขยังไงยังงั้น”

“น่าเสียดาย ที่ผู้ชายนกนั่น หากเขาสามารถประสบความสำเร็จเองได้ล่ะก็ ทั้งสองคนคงจะเหมาะสม”

เพราะคนที่นี่แน่นอนว่านี่คือการเห็นสามีของเหยาเสินเป็นครั้งแรก ก่อนที่จะพูดซุบซิบกันอย่างน่าสงสัย

ในตอนที่เธอได้รับช่วงของยู่เหลย อินเตอร์เนชั่นเนล ต่อ เธอก็ได้รู้จักผู้คนที่มีชื่อเสียงมากมายในเมืองเจียงไห่ และเป็นปกติที่พวกเขาจะพูดถึงกัน

เซียวชุ่นนั้นได้เดินวนไปรอบๆอย่างไม่สนใจ

ในช่วงทีกำลังดื่มกินอยู่นั้น เขามีจุดประสงค์เดียวเลยนั้นก็คือ การประมูลสตาร์ไลท์บีโอมาให้ได้

เพราะว่าตั้งแต่ที่เขารู้มาว่าเหยาเสินได้ออกจากยู่เหลย อินเตอร์เนชั่นเนล ถึงแม้ภายนอกเขาจะแสดงออกถึงว่าไม่มีอะไร แต่ว่าเธอนั้นราวกับความมีพลังและชีวิตชีวาไป ขาดพลังแห่งการต่อสู้ไป ตั้งแต่เช้ายันเย็นราวกับคนไม่มีแรง

เขาหยิบแก้วแชมเปญแก้วหนึ่งขึ้น ก่อนจะเดินไปหาที่นั่งในมุมเงียบๆ เพื่อรองานประมูลเริ่มงาน

ทันในนั้นภายในห้องโถงก็เกิดความโกลาหลวุ่นวายขึ้น โดนเฉพาะเด็กหญิงสาว ที่ตื่นเต้นราวกับได้เห็นไอดอลของตน

ในช่วงหลังจากนั้นก็มีคนหนึ่งที่มองดูไม่ธรรมดาเดินเข้ามา เขาเป็นชายที่มีรูปสง่างามเดิมเข้ามา ราวกับเต็มไปด้วยพลัง

“ใช่ซือคงซิงจริงๆหรอ?”

“เมื่อไม่กี่วันก่อนได้ยินมาว่าเขากลับมาจากต่างประเทศแล้ว ไม่คิดเลยว่าวันนี้จะได้เห็นเขาตัวเป็นๆ”

“นี่สินะถึงเรียกว่าเจ้าชายขี่ม้าขาว ทั้งหล่อและรวย ฮือ……”

กลุ่มหญิงสาวอ่อนวัยต่างก็พากับซุบซิบ เซียวชุ่นนั้นราวกับเข้าใจประสาททั้งห้า เพราะเขาได้ยินทั้งหมดชัดเจน

ไม่เพียงแต่กลุ่มสาวน้อย ที่เมื่อมองเห็นซือคงซินเดินเข้ามา ผู้ชายหลายคนดวงตาต่างก็เปร่งประกาย ซือคงซิงแน่นอนว่าหล่อจนเข้าตาจริงๆ เมื่อเขาเข้ามาในห้องโถง แน่นอนว่าสว่างขึ้นมาทันทีทันใด

“ไม่คิดว่าซือคงซิงจะมาด้วยในวันนี้ เมื่อก่อนสี่ตระกูลใหญ่นั้นไม่เคยแม้แต่จะมาร่วมงานประมูลเช่นนี้ แต่ตอนนี้มีเรื่องสนุกแล้วสิ”

“สิ่งที่สำคัญเลยก็คือ สิ่งที่ซือคงซิงชื่นชอบนั้น ใครจะกล้ามาประมูลแข่งกับเขา ไม่งั้นจะรนหาที่ตายหรอ?”

ถ้าหากเขาสนใจจริงๆหละก็ ก็เสียสละให้เขาไปเถอะ”

ซือคงซิงมองไปที่ผู้คนก่อนยิ้มๆ ก่อนที่จะเดินมาข้างหน้าเหยาเสิน ก่อนจะเผยรอยยิ้มที่ทำให้ผู้คนหลงใหล และเอ่ยอย่างนุ่มนวล“เหยาเสิน ไม่เจอกันนานเลยนะ ผมกลับมาแล้ว”

เหยาเสินเงยหน้ามองเขาพร้อมดวงตาที่สับสน ก่อนจะเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ยินดีต้อนรับกลับมานะ”

เธอและซือคงซิงคือเพื่อนร่วมสมัยเรียนมหาลัย คนหนึ่งเป็นประธานสภาพนักเรียน อีกคนหนึ่งเป็นรองประธาน รูปร่างหน้าตาราวกับเจ้าหญิงและเจ้าชาย มีแต่คนคิดว่าพวกเขานั้นคือแฟนกัน

มีเพียงแต่ซือคงซิงเท่านั้นที่คอยแสดงความในใจต่อเธอไม่เพียงแต่หนึ่งครั้ง มีแต่เอเท่านั้นที่ไม่ค่อยสนใจ

ถึงแม้ว่าเขาจะเลิศเลอเพียงใด อีกทั้งยังเป็นทายาทสี่ตระกูลใหญ่ของตระกูลซือคง แต่ทว่าสิ่งนี้มันบังคับกันไม่ได้จริงๆ

ถึงแม้จะจบมหาลัยไปแล้วแต่ซือคงซิงก็ไม่เคยที่จะยอมแพ้ จนกระทั่งเหยาเสินแต่งงานกับเซียวชุ่น ภายในใจของเขานั้นเย็นชา ผิดหวังเป็นอย่างมาก และเพื่อการเยียวยาจิตใจ เขาจึงได้แต่เลือกที่จะไปต่างประเทศแทน

“เราคุยกันสองต่อสองได้ไหม?”ซือคงซิงพูดขึ้น

“มีอะไรก็พูดตรงนี้แหละ”เหยาเสินพูดด้วยใบหน้านิ่ง

“ผมกลับมาครั้งนี้ก็เพื่อจะมาเอาคุณกลับมาให้ได้”ซือคงซิงเอ่ยอย่างตรงไปตรงมา