เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกคนข้างถนนถ่ายรูป เซียวชุ่นไม่ได้ทำการฝังเข็มให้แถวริมถนน แต่ทว่าจึงรีบกลับไปที่จิ่นซิ่วกั๋วจี้
เมื่อทำการล้างหน้าอะไรเสร็จ ซ่งหลิงเออร์จากที่ลูกแมวมอมแมมได้เปลี่ยนเป็นสาวสวย เมื่อมองชัดๆก็ราวกับสาวสวยที่น่ารักมากๆ
โชคดีที่เธอไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ จะมีเพียงแต่รอยฟกช้ำนิดหน่อย เซียวชุ่นจึงได้ทำการฝังเข็มให้เธอและหลังจากนั้นก็อาการดีขึ้น
“หลังจากนี้เรื่อง “กวาดล้างแมลงสาบ” ก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของตำรวจเถอะ”เซียวชุ่นพูดเอ่ยก่อนจะโยนขวดนมไปเปรี้ยวไปให้เธอ
“รู้แล้วน่า”ซ่งหลิงเออร์ตอบกลับอย่างเป็นเด็กดี ทันใดนั้นราวกับกำลังคิดอะไรออกจึงเอ่ยถาม “อาจารย์ ทำวันนี้ท่านถึงได้นึกโทรศัพท์มาหาข้าล่ะ”
เพราะปกตินอกจากตอนที่เข้าให้เธอเข้าไปรับยาที่สืออันถังแล้ว ปกติก็แทบจะไม่เคยโทรหาเธอเลย
ก่อนที่เซียวชุ่นจะพูดเรื่องถึงการโอนเงินให้เธอฟัง ซ่งหลิงเออร์ตอบอย่างผิดหวังเล็กน้อย“อ้อ” ก่อนที่จะไม่ได้พูดอะไรต่อ
“เจ้ารู้ไหมว่าช่วงนี้ที่ศาลของเมืองเจียงไห่นั้นได้ขอให้ทางงานประมูลจัดกิจกรรมการประมูลนั้นขึ้น?”เซียวชุ่นพูดขึ้นทันใด
“เคยได้ยินอยู่ แต่ว่ามันจัดขึ้นทุกปีนะ ทำไมหรอ?”
“เจ้าสามารถทำใบเชิญเข้างานให้ข้าสักสองใบได้ไหม”
เพราะโดยปกติแล้วในงานประมูลมักจะมีบัตรเชิญเข้างาน เนื่องจากเซียวชุ่นนั้นรู้ช้าเกินไป เลยทำให้ทำไม่ทัน。
“ไม่มีปัญหา ให้เป็นหน้าที่ของข้าเถอะ”ซ่งหลิงเออร์ตอบอย่างมั่นใจ
“ท่านอยากได้ตอนไหนล่ะ”
“ทำให้เสร็จก่อนที่งานประมูลจะเริ่มก็พอแล้ว”
……
กว่าเซียวชุ่นจะกลับมาถึงบ้านก็เป็นเวลาพลบค่ำไปแล้ว
ก่อนที่เขาจะเหลือบไปเห็นบัตรเชิญที่สวยงามบัตนหนึ่ง เมื่อหยิบขึ้นมาดู ก็พบว่าเป็นบัตรเชิญงานแต่งของฮู๋เสว่ซงและไป๋เคอ
ก่อนที่เหยาเสินจะเดินออกมาจากทางห้องครัว และมองมาที่เขาด้วยสายตาเย็นชา “แฟนตัวน้อยของคุณไม่เลวเลยนะ”
เซียวชุ่นนิ่งตะลึงไปครู่หนึ่งก่อนจะค่อยรู้สึกตัว
ตอนเขากลับมาก็เป็นซ่งหลิงเออร์เป็นคนมาส่ง และรถคันนั้นของเธอสีสันก็ค่อนข้างโดดเด่นแยงตา เพียงแค่ขับเข้ามาในหมู่บ้าน ก็กลายเป็นที่จุดรวมสายตาแล้ว
“บัตรเชิญนี้เพิ่งถูกส่งมาใช่ไหม?”เซียวชุ่นเอ่ยถามอย่างไม่ได้สนใจนัก
ท่าทางของเหยาเสินนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะคิดเจ้าบ้านี่ไม่คิดจะอธิบายอะไรหน่อยเลยหรอ?
ไม่นานนั้นเธอก็ได้ควบคุมสติอารมณ์ที่ไม่พอใจของเธอไว้ ก่อนจะพูดแบบไม่ใส่ใจ“ได้รับมาเมื่อสองวันก่อน ไป๋เคอเธอเอามาให้คุณด้วยตนเองเลยนะ”
“น่ากลัวที่ว่าไม่รู้ว่าตอนนี้เธอกำลังคิดอะไรอยู่”เซียวชุ่นพูดยิ้มๆ
“หมายความว่าอะไร?”
“ไม่มีอะไร อ้อใช่แล้ว เข้าได้ทำบัตรเชิญเข้างานประมูลไว้สองใบ คุณอยากจะไปกับผมด้วยไหม?”เซียวชุ่นถามเชียว
“งานประมูลอะไรหรอ?”
เหยาเสินกะพริบตาถามเขา ก่อนจะนึกออกว่าเมื่อไม่กี่วันก่อนเขาเคยพูดไว้ว่าเขาอยากจะรับเรื่องของบริษัท สตาร์ไลท์บีโอเอาไว้
“คุณแน่ใจหรอว่าจะให้ฉันซื้อบริษัทนั้นไว้? ฉันพูดไปแล้วไม่ใช่หรอ ว่ายังไงก็ไม่ได้นะ”
“ไม่ซื้อพวกเราก็แค่ไปดูเฉยๆ ก็เท่ากับว่าพาคุณไปดูโลกด้วยนะ ผมได้ยินมาว่าไม่เพียงมีแต่เรื่องการจัดการทรัพย์สินที่ศาลจะจัดการ ยังมีอีกทั้งของล้ำค่าต่างๆที่ศุลกากรยึดเก็บไว้ด้วยนะ”เซียวชุ่นพูดยิ้มๆ
เหยาเสินถามเขาด้วยสีหน้างุนงง “คุณไปสนใจของพวกนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่นะ?”
“ก็แค่ไปเล่นนิดหน่อยเอง อีกทั้งตอนนี้คุณอยู่บ้านก็ไม่มีอะไรทำนะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊
ไม่อัพต่อแล้วเหรอครับ...