ผู้ชมส่วนใหญ่คิดว่าซือคงเฉินจะรอจนถึงตอนจบก่อนค่อยขึ้นประลอง คิดไม่ถึงว่าเพิ่งเริ่มต้นก็จะได้เห็นนักบู๊ขั้นแปดของสมาคมบู๊โบราณท่านนี้ออกโรงแล้ว ต่างตื่นเต้นกันอย่างมาก
สมาคมบู๊โบราณเป็นองค์กรลึกลับสุดๆ ผู้ชมที่เคยดูเกมเมื่อวานก็เต็มไปด้วยความคาดหวังต่อความแข็งแกร่งของซือคงเฉิน ส่วนใครที่ไม่ได้ดูในใจก็เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น
ทุกคนในตระกูลซือคงกลับมีอารมณ์ที่แตกต่าง รู้สึกประหม่ามากกว่าตื่นเต้น
ในขณะที่พวกเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจในตัวซือคงเฉินแต่ในขณะเดียวกันในใจก็ยังขาดความมั่นใจอยู่บ้าง ยังไงพวกเขาก็ไม่เคยเห็นซือคงเฉินออกโรง
และการแข่งขันของนักบู๊ เกิดการตายขึ้นมาเป็นเรื่องที่เห็นได้บ่อย
“อาจารย์ ครั้งนี้ล่ะ?”ซ่งหลิงเอ๋อร์ถาม
“ซือคงเฉินชนะ”เซียวชุ่นตอบกลับอย่างไม่ลังเล
ด้านหน้าโฮ๋เฉิงเหอลงไปยี่สิบล้านแล้ว ส่วนเพื่อนสองคนนั้นของเขาไม่มั่นใจในตัวเซียวชุ่นเท่าเขา ทุกคนลงไปที่ซือคงเฉินแค่คนละห้าล้าน
“เอ๋?พ่อหนุ่มละอ่อนหรือ งั้นต้องระวังหน่อยนะ หน้าสวยๆ นั้นจะได้ไม่เสียโฉม”เถียนปินหัวเราะหึหึ
ซือคงเฉินขี้เกียจเถียงกับเขา ได้แต่ยิ้ม หลังจากไขว้มือข้างหนึ่งกันแล้ว ก็ยกแขนขวาขึ้น กางมือออกแล้วพูดว่า:“มาสิ”
“งั้นคุณต้องระวังหน่อยนะ!”
เถียนปินกำหมัดสองข้างแน่น ก้าวไปทางซือคงเฉินอย่างรวดเร็ว
ซือคงเฉินเพิ่งยกมือลอยขึ้นไปในอากาศ ด้านข้างกลับเหมือนมีลมหมุนพัดเล็กน้อย เสื้อผ้าลอยไป เขาหรี่ตาลงครึ่งหนึ่ง โบกมือเบา ๆ
เถียนปินรู้สึกถึงลมที่เข้ามาเหมือนมีด
เขาขมวดคิ้ว กระโดดขึ้นมา ทั้งตัวลอยขึ้นจากมุมที่ยากจะรับมือ ฝ่ามืออันดุดันนั้นพัดผ่านด้านข้างเขาไป
ฉับ!
เสื้อผ้าของเถียนปินถูกตัดออก อดไม่ได้ที่จะตกใจเล็กน้อย แล้วปล่อยพลังภายในออกมา!คิดไม่ถึงว่าวัยรุ่นที่ดูหนุ่มคนนี้จะมีฝีมือได้ขนาดนี้!
ซือคงเฉินพอจะมองสิ่งหลบๆ ซ่อนๆ จากการแข่งขันเกมที่แล้วออก ถึงไม่แน่ชัดว่าเถียนปินทำให้คนเกิดอาการอย่างเสวียนฉีได้อย่างไร แต่อย่างน้อยซือคงเฉินก็เข้าใจว่าให้เขาเข้าใกล้ไม่ได้
พอการต่อสู้เริ่มขึ้นก็ดุเดือดแบบนี้ จนทำให้ผู้ชมด้านล่างเวทีส่งเสียงเชียร์สนั่น
เป็นการต่อสู้ของปรมาจารย์จริงๆ!
ปรมาจารย์?
เถียนปินถือว่าเป็นปรมาจารย์?
ก็แค่วิธีของคนโกง!
ในใจซือคงเฉินยิ้มอย่างเยือกเย็น เขาคิดว่าเถียนปินก็แค่เก่งในเรื่องการใช้ยาพิษ ก็แค่ไม่ง่ายเลยที่จะสังเกตเห็น
เถียนปินเหยียบเท้าลง ร้องตะโกนออกมา แล้วเข้าไปใกล้อีกครั้ง ฝุ่นที่อยู่ใต้เท้าลอยออกไป เร็วราวกับฟ้าแลบ
“ผมจะส่งคุณลงไปเอง!”
ซือคงเฉินพูดนิ่งๆ เหมือนน้ำ
กำหมัด ปล่อยหมัดเร็วออกไปกลางอากาศอย่างแผ่วเบา หมัดนับไม่ถ้วนปล่อยไปตรงหน้า
เถียนปินเร็วเกินไป รับหมัดไม่ทัน ส่วนหมัดเร็วของซือคงเฉินปล่อยช้าแต่สัมผัสไปโดนก่อน สีหน้าของเถียนปินดูแย่ทันที ทั้งร่างกายกระแทกเข้ากับหมัดที่เข้ามาอย่างเร็วอันทรงพลังมหาศาลนั้น
ฉับ!ฉับ!ฉับ!เสื้อผ้าบนตัวขาดรุ่ยไม่เหลือดีในชั่วพริบตา
เอี๊ยด!
เถียนปินส่งเสียงร้องกรี๊ดออกมา
ขาทั้งสองข้างถูกหัก!
เสียงร้องออกมาอย่างเจ็บปวด จากนั้นทรุดตัวลงไปที่พื้น
ทั้งงานเงียบลง
นี่แหละความแข็งแกร่งของนักบู๊ขั้นแปดแห่งสมาคมบู๊โบราณ!
ไม่กี่วินาทีจากนั้นภายใต้สายตาที่ประหลาดใจของผู้ชมด้านล่างเวที เถียนปินล้มไปที่พื้นราวกับโคลน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊
ไม่อัพต่อแล้วเหรอครับ...