เขยหมอสุดเทพ นิยาย บท 15

ในที่สุด ภายใต้สายตาที่พร้อมตะครุบเยื่อของทุกคน ผู้ชายท่าทางไม่ธรรมดาคนหนึ่งก็ได้เดินขึ้นมา

ผู้คนไม่น้อยต่างมองดูผู้ชายคนนี้ และทอดถอนใจอย่างเงียบ ๆ ว่าตัวเองไม่มีโอกาสแล้ว

เพียงแค่ทั้งตัวสวมชุดสั่งตัดจากอาร์มานี่และนาฬิกาปาเต็ก ฟิลิปป์รุ่นใหม่ล่าสุดนั่น เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นแล้วว่าฐานะของอีกฝ่ายเหนือกว่า จะต้องเป็นคุณชายของตระกูลใหญ่ท่านหนึ่งแน่ เพียงแค่จุดนี้พวกเขาก็ถูกทิ้งห่างไม่เห็นแม้ฝุ่นแล้ว

ที่สำคัญผู้ชายคนนั้นยังหน้าตาหล่อเหลา แบบฉบับของความทั้งหล่อทั้งรวย

“คนสวย มาคนเดียวเหรอ?”

หญิงสาวได้ยินดังนั้น ก็วางแว่นกันแดดลงเล็กน้อย เมื่อดวงตาที่งดงามมองอีกฝ่าย ก็ได้ปรากฏรอยยิ้มขี้เล่นออกมา “ใช่ค่ะ สุดหล่อ!”

เมื่อชายหนุ่มเห็นดังนั้นก็แอบได้ใจ เขารู้ว่าการแต่งตัวและหน้าตาของเขาเพียงพอที่จะทำให้ผู้หญิงมากมายหัวใจเต้นแรง เห็นได้ชัดว่าสาวสวยที่อยู่ตรงหน้าคนนี้เริ่มมีความรู้สึกดีกับตัวเองแล้ว

เพียงแค่เขาใช้แผนอีกเล็กน้อย พาขึ้นเตียงก็เป็นเรื่องของเวลาเท่านั้น แต่ที่ผู้ชายไม่รู้ก็คือ ผู้หญิงที่เขากำลังตอแยอยู่นั้นคือจิ้งจอกพันหน้าที่ทำให้คนทั่วทั้งโลกแห่งนักฆ่าหวาดผวาเมื่อได้ยินชื่อ คือหงส์แดงหนึ่งในผู้คุมกฎแห่งองค์กรฮั๋ว

ถ้าเขารู้ละก็ต่อให้เขากล้าแค่ไหนก็ไม่กล้าเข้าไปตอแย แต่น่าเสียดายมันสายเกินไปแล้ว

เนื่องด้วยหวางเย๋ได้แต่งานกับหลงเหม่ยซิน ทำให้หงส์แดงเก็บความโมโหเอาไว้เต็มท้อง อยากจะฆ่าคนเอามาก ๆ

“คนสวย คุณมาเที่ยวเมืองจินห่ายสินะ? ถ้าไม่รังเกียจ ผมเป็นไกด์ให้คุณได้”

“ไม่รังเกียจ สุดหล่อดีแบบนี้ ฉันจะรังเกียจได้ยังไง?”

......

สวนหมิงแห่งจินห่ายเป็นเขตสุสานที่มีชื่อเสียงที่สุดของเมือง ตระกูลใหญ่มากมายเมื่อมีคนในครอบครัวเสียชีวิตล้วนเลือกที่จะฝังไว้ที่นี่ และงานศพของตระกูลจ้าวนั้นก็ได้จัดขึ้นที่ห้องโถงใหญ่ของสวนหมิงนั่นเอง

เรื่องตระกูลเจ้าถูกฆ่าล้างตระกูลในครั้งนี้นั้นได้สั่นคลอนไปทั่วทั้งเมืองจินห่ายแล้ว ตระกูลใหญ่หลายตระกูลต่างได้สืบหาสาเหตุ แต่สุดท้ายกลับไม่พบอะไรเลย รู้เพียงว่าตระกูลจ้าวได้ล่วงเกินบุคคลใหญ่โตท่านหนึ่งโดยไม่ได้ตั้งใจ ถึงประสบเคราะห์กรรมเช่นนี้

ตระกูลเจ้าถูกข้ายกครัว เหลือจ้าวเหลยเพียงคนเดียว

งานศพที่จัดในวัน หลายตระกูลที่มีการติดต่อทางธุรกิจกับตระกูลเจ้าต่างส่งคนมาแสดงความเสียใจ ส่วนหลงเหม่ยซินและหวางเย๋เองก็กำลังแสดงบทบาทเช่นนั้น

เพียงแค่ระหว่างทางที่มา แม้ว่าทั้งสองคนจะนั่งในรถคันเดียวกัน แต่กลับคุยกันน้อยมาก

มาจนถึงวันนี้ หลงเหม่ยซินก็ไม่อาจลืมภาพเหตุการณ์ที่เกินขึ้นด้านล่างบริษัท ที่ศีรษะของชายร่างอ้วนคนนั้นกลิ้งมาอยู่ที่ด้านหน้าของเธอ สองตาเบิกโพลง จ้องมองเธอด้วยสายตาดุร้ายแฝงไปด้วยความไม่ยอมแพ้

เมื่อนึกถึงความเหน็บหนาวก็เกิดขึ้นมาในใจของเธอ

“หวางเย๋ ฉันรู้ว่าเรื่องในวันนั้นคุณไม่มีทางเลือก แต่ฉันขอถามคุณ ตระกูลจ้าวถูกฆ่ายกครัว ใช่ฝีมือของคุณหรือเปล่า?” ดวงตาทั้งสองข้างของหลงเหม่ยซินจ้องมองหวางเย๋ เธอต้องการคำตอบ

แต่เมื่อพูดออกไป เธอก็กลัวที่จะได้ยินคำตอบในเชิงยอมรับ จากนี้ไปก็ไม่รู้ว่าจะเผชิญหน้ากับหวางเย๋ยังไงดี

เมื่อได้ยินคำพูดนี้หวางเย๋ก็รู้สึกผิดหวังอยู่บ้าง เขาได้อยู่ที่ข้างกายหลงเหม่ยซินมาระยะหนึ่งแล้ว แม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างสองคนจะยังอยู่ในขั้นที่ไม่ดีและก็ไม่เลว แต่ทำไมเธอถึงได้คิดว่าเป็นคนโหดเหี้ยมแบบนั้น?

ถึงแม้ว่าฟังดูแล้วจะเป็นเหมือนการกระทำของเขา แต่เขาและตระกูลจ้าวไม่ได้มีความแค้นใหญ่หลวงอะไร

เมื่อเห็นหลงเหม่ยซินที่มีท่าทางอึดอัด หวางเย๋ก็ชะงัก และถามกลับ: “เหม่ยซิน ถ้าหากวันนั้นหลงอ้าวเทียนเป็นคนฆ่าสองคนนั้น คุณจะถามคำพูดเมื่อกี้ต่อฟหน้าของเขาไหม?”