เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook) นิยาย บท 261

“ข้าข้องใจนัก เหตุใดอีกร่างหนึ่งในยามที่เจ้าใช้กระบี่ทิวาราตรีจึงเป็นเผยมู่ซี?” หมิงเฉิงอวี่ทรงอุ้มนางมานั่งตักแล้วเอ่ยถาม

ชิงหลานอึกอักเล็กน้อย ยามนี้นางกับองค์ชายเป็นสามีภรรยากันแล้วนางไม่อยากจะปกปิดพระองค์อีกต่อไป

“หากว่าหม่อมฉันก็คือนาง นางคือหม่อมฉันล่ะเพคะ”

“เจ้าหมายถึง?”

“เผยมู่ซีผู้นั้น พระองค์ทรงรังเกียจนางยิ่งนัก ถึงขนาดเคยทรงประกาศต่อหน้าธารกำนัลทั่วเมืองหลวงว่าจำใจต้องแต่งงานกับนาง” หญิงสาวผละออกจากอ้อมกอดของพระสวามี นั่งลงเคียงข้าง “หากบอกว่าหม่อมฉันคือนาง องค์ชายจะรังเกียจหรือไม่?”

“เป็นไปไม่ได้!” ดวงตาขององค์ชายไหวระริก “นี่มันเรื่องเหลือเชื่อเกินไปแล้ว!”

“เพคะ! แต่มันคือความจริง!”

“หม่อมฉันคือเผยมู่ซี ว่าที่พระชายาที่ตกลงไปสิ้นชีพในรถม้าผู้นั้น หากแต่สวรรค์เมตตาไม่ยอมให้หม่อมฉันตาย”

“หลานเอ๋อร์! เจ้าพูดจริงหรือ?”

“นี่ล้วนเป็นลิขิตสวรรค์โดยแท้เพคะ” นางจึงเล่าต้นสายปลายเหตุให้องค์ชายฟังทั้งหมด หมิงเฉิงอวี่รู้สึกราวกับตนเองกำลังฟังเรื่องเหลวไหลแต่เพราะนางสามารถอธิบายได้อย่างละเอียดจนพระองค์ไม่อาจจะหาข้อโต้แย้งได้

“ที่เจ้ามาอยู่ในร่างชิงหลานได้ที่แท้เป็นเพราะยันต์จากวัดหยกสวรรค์นั่น”

“เพคะ หยวนจุนก็เช่นกัน หม่อมฉันมารู้ภายหลังว่ามารดาของชิงเว่ยเว่ยในคืนนั้นก็สวมใส่ยันต์จากวัดหยกสวรรค์ให้กับนาง หยวนจุนจึงได้เขาร่างมา หม่อมฉันไปสอบถามซินแสจึงได้รู้ว่าช่วงเวลาและวันที่เกิดเหตุร้ายกับหม่อมฉันมันคือช่วงประตูสวรรค์ ประตูโลก และประตูนรกเปิดพร้อมกันเพคะ”

หมิงเฉิงอวี่ทรงกุมมือนางไว้แน่น “หลานเอ๋อร์! ไม่สิ! ซีซี! เจ้ายังโกรธแค้นข้าหรือไม่?”

“หม่อมฉันเคยโกรธองค์ชายที่ทรงรังเกียจเดียดฉันท์จนหม่อมฉันต้องอับอายคนไปทั้งเมือง”

ใบหน้าของหมิงเฉิงอวี่เผือดสี ดึงมือของนางขึ้นมาทาบบนหน้าอกในตำแหน่งหัวใจ “เจ้าคงไม่คิดจะทิ้งข้าเพราะเรื่องนี้หรอกนะ? เจ้าดูสิ! หัวใจของข้ามีเพียงเจ้าคนเดียว ไม่ว่าเจ้าจะเป็นซีซีหรือหลานเอ๋อร์ สวรรค์คงจะกำหนดเอาไว้แล้วว่าเจ้าคือพระชายาของข้า! ข้าขอโทษที่เคยชิงชังเจ้าในครั้งนั้นเป็นเพราะบิดาของเจ้าเขาคิดจะใช้ประโยชน์จากการแต่งงานระหว่างเรา ข้าจึงไม่อยากตกเป็นหมากตัวหนึ่งของเขา”

ชิงหลานถอนหายใจ ความจริงก็เป็นอย่างที่องค์ชายตรัส ใต้เท้าเผยผู้เป็นบิดาในชาติก่อนของนางนั้น ต้องการให้บุตรสาวแต่งงานกับองค์ชายสิบห้าก็เพราะผลประโยชน์ ในยามที่นางตายเขาก็ยังหวังให้น้องสาวต่างมารดาของนางได้แต่งงานแทนโดยไม่ได้สนใจคลี่คลายการตายผิดปกติของนางสักน้อย

“ไม่เป็นไรเพคะ! หม่อมฉันเข้าใจพระองค์ดี บิดาของหม่อมฉันในชาติก่อนมิใช่ขุนนางที่ควรจะได้รับความชื่นชมนัก แม้เมื่อหม่อมฉันตายแล้วก็ยังคิดจะยัดเยียดเผยหนิงเอ๋อร์มาให้พระองค์อีก”

“ในตอนที่เจ้าตาย แม้มือปราบจะชี้ว่าเจ้าตายอย่างน่าสงสัยแต่เขากลับไม่ใส่ใจซ้ำยังพยายามจะปิดคดีให้เร็วเพื่อจะได้ยัดเยียดให้เผยหนิงเอ๋อร์มาแต่งงานแทนเจ้า ในยามนั้นข้ากลับรู้สึกเห็นใจเผยมู่ซีที่ถูกทำพิธีศพง่ายๆ ตายแล้วก็ไม่ได้รับความสนใจจึงได้พยายามสืบคดีมาตลอด”

ชิงหลานเอียงศีรษะซบไหล่พระสวามี

“เพราะหม่อมฉันรู้ว่าพระองค์ตามหาความยุติธรรมให้จึงได้ให้อภัยที่พระองค์เคยรังเกียจเพคะ”

ชายหนุ่มยิ้มกว้างแล้วหันไปจูบขมับนางเบาๆ