เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 143

ในเวลาต่อมา มิทช์ก็พูดขึ้น

“นี่ พ่อคนแผ่นดินใหญ่ นายเรียกฉันว่าเด็ก แล้วยังบอกว่าฉันแสร้งทำอีกเหรอ?!”

มิทช์จ้องไปที่แจสเปอร์ด้วยสายตาที่มืดมิด ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยชั้นน้ำแข็งที่เย็นยะเยือก

“นายคือแจสเปอร์ใช่ไหม? ดี ดีมาก ฉันชื่นชมความกล้าหาญของนาย นายบอกว่าฉันเด็กและแสร้งทำ งั้นนายมีความกล้าที่จะเดิมพันกับฉันไหมล่ะ?

“งั้นตอนนี้ เอาเงินสดออกมา 100 ล้าน ภายในหนึ่งวัน ก่อนบ่ายโมง เราจะมาดูกันว่าใครจะทำเงินได้มากที่สุด”

มิทช์จ้องไปที่แจสเปอร์และกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ไอ้เด็กบ้านนอก วันนี้ฉันจะให้นายรู้ว่า เหนือฟ้ายังมีฟ้า!”

หลังจากเหลือบมองดูแอนนาที่อยู่ข้าง ๆ มิทช์ก็ตระหนักว่าแอนนาไม่ได้ดูเหมือนเธอถูกมนต์สะกดจากการกระทำของเขาเท่านั้น แต่เธอยังแสดงสีหน้าราวกับว่าเธอเป็นห่วงแจสเปอร์ด้วย นั่นทำให้มิทช์โกรธจัด

“แจสเปอร์ อย่าไปพนันกับเขา”

แอนนามาอยู่เคียงข้างแจสเปอร์ เธอไม่ยอมให้แจสเปอร์เห็นด้วยหลังจากถูกยั่วยุ

นอกจากชื่อเสียงของมิทช์แล้ว เขายังมีผลงานที่ยอดเยี่ยมอีกด้วย แอนนาคิดว่าแจสเปอร์อาจไม่มีโอกาสชนะมิทช์

"ไปกันเถอะ พาฉันไปช็อปปิ้ง ตกลงไหม?”

ด้วยความระมัดระวังอย่างยิ่ง แอนนาจึงให้เหตุผลแจสเปอร์ที่จะออกจากตรงนั้น

อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้ตระหนักว่าเพราะความห่วงใยและการกระทำของเธอที่เข้าข้างแจสเปอร์ มันทำให้ความหึงหวงและความโกรธภายในใจมิทช์แทบระเบิด

มิทช์จ้องไปที่แจสเปอร์และพูดอย่างเย็นชาว่า “ถ้านายไม่กล้า ก็คุกเข่าลง แล้วกระแทกหัวของนายลงกับพื้น และยอมรับความผิดของนายซะ แล้วก็ไสหัวกลับเมืองนายไปซะ และทำตัวไร้ค่าต่อไป!

“ทำไมนายไม่หัดส่องกระจกซะบ้าง? นายเป็นแค่พวกบ้านนอก กลับไปใช้ชีวิตยากจนที่หมู่บ้านของนายเถอะ กล้าดียังไงมาช่วยแอนนา? และมีสิทธิ์อะไรที่จะอยู่ใกล้เธอ?”

“มิทช์ นายพูดจบแล้วใช่ไหม?”

แอนนาหันกลับมามองมิทช์อย่างไร้ความรู้สึก

มิทช์สูดหายใจเข้าลึก ๆ ระงับความริษยาที่อยู่ภายในตัวเขา เขาไม่ได้ตอบคำถามของแอนนา เขาจ้องไปที่แจสเปอร์เท่านั้น