เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 145

สำหรับแจสเปอร์แล้ว เขาไม่สามารถเป็นผู้นำทีมการค้าเพื่อจัดการกับหุ้นของเมืองฮาร์เบอร์ได้ เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แอนนาก็พูดขึ้นอย่างแผ่วเบาว่า “แจส คุณสามารถใช้ทีมของตระกูลลอว์ได้ตามต้องการนะคะ”

“งั้นผมขอรับข้อเสนอนั้นครับ” แจสเปอร์พูดด้วยรอยยิ้ม

แอนนาพยักหน้าแล้วโทรออก ในไม่ช้า ทีมเทรดดิ้งเล็ก ๆ ที่ประกอบด้วยชายสามคนก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องวีไอพีทันที

มิทช์เกือบจะหมดความความอดทนกับความหึงแล้วเมื่อเห็นฉากนั้น ดวงตาของเขากระตุก เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “แอนนา แม้แต่พวกบ้านนอกก็มีสิทธิ์ใช้ทีมของตระกูลลอว์งั้นเหรอ?”

“นายบอกไปแล้วว่าทีมนี้เป็นของตระกูลลอว์ แล้วนายมีสิทธิอะไรมาสั่งฉัน?” แอนนาถามกลับ

มิทช์พูดไม่ออก ความเกลียดชังและความหึงหวงของเขาที่มีต่อแจสเปอร์มันเพิ่มมากขึ้น

มิทช์พูดกับแจสเปอร์ในขณะที่ปล่อยเสียงหัวเราะอย่างเย็นชาว่า “อีกไม่นาน ฉันจะได้เห็นว่านายล้มหน้าขมำ มันจะเป็นยังไง!”

แจสเปอร์รู้จักเทรดเดอร์ไม่กี่คน พวกเขาเป็นทีมเทรดดิ้งเดียวกันกับที่เขาเคยเจอ ในที่ทำงานของแซคคารีระหว่างการประชุมทางวิดีโอ

กอร์ดอน เลียม ผู้จัดการของทีมไม่ได้อยู่ที่นี่ แต่มีชายคนวัยกลางคนมาแทน

“นายน้อยลอว์ คุณหนูลอว์ ผมชื่อแซค เจนเซ่น” ผู้จัดการทีมแนะนำตัวเองอย่างสุภาพแล้วยืนอยู่ข้าง ๆ และพร้อมที่จะรอคำแนะนำเพิ่มเติม

'ความรู้สึกที่เขาให้นี้ ดีกว่ามากเมื่อเทียบกับกอร์ดอน'

แอนนาพยักหน้าและกล่าวว่า “ผู้จัดการเจนเซ่นคะ เดี๋ยวคุณและทีมจะต้องปฏิบัติตามคำสั่งของคุณแจสเปอร์ เลน เพียงทำตามคำแนะนำของเขาเมื่อทำการเทรดนะคะ”

ดวงตาของแซคเป็นประกาย เขายังคงจำได้ว่ากอร์ดอนเพื่อนร่วมงานของเขาจบลงด้วยการลาออกจากงาน และรู้สึกท้อแท้ เพราะเขาทำผิดร้ายแรงต่อเพื่อนของคุณลอว์ 'เป็นไปได้ไหมว่าคนนั้น คือชายคนนี้ที่อยู่ตรงหน้าฉัน แจสเปอร์ เลน'

“คำสั่งของคุณเลนใช่ไหมครับ?”

แซคแสดงความเคารพและกล่าวอย่างสุภาพ

ในขณะนั้น มิทช์และแจสเปอร์ต่างก็แสดงทีมของพวกเขา

เนื่องจากครั้งนี้จะเป็นการซื้อขายเพียงเล็กน้อยและวงเงินเงินสดเพียง 100 ล้าน ทั้งสองทีมจึงถูกจำกัดไว้เพียงสามคนเท่านั้น

แต่ละทีมประกอบด้วยผู้ทำการเทรดสองคน และผู้จัดการที่รับผิดชอบในการสื่อสารกับนักยุทธศาสตร์

ในเวลาไม่นาน ทั้งสองฝ่ายก็เข้าใจสถานการณ์อย่างถี่ถ้วน

พวกเขาทั้งหมดเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการค้าภายในธุรกิจทางการเงิน พวกเขาเคยประสบการต่อสู้ระหว่างคนรวยมาก่อน

ยกเว้นแซคที่รู้เรื่องแจสเปอร์มาบ้างเล็กน้อย ส่วนพวกเขาที่เหลือไม่มีศรัทธาในตัวแจสเปอร์เลย

และมิทช์ยังได้รับการพิจารณาให้เป็นหนึ่งในผู้เชี่ยวชาญรุ่นใหม่ในเมืองฮาร์เบอร์ในด้านการลงทุนอีกด้วย

ผลงานก่อนหน้าของเขานั้นยอดเยี่ยม

'แล้วแจสเปอร์เป็นใคร?

'คนแผ่นดินใหญ่เหรอ?

'เขามาที่เมืองฮาร์เบอร์เพื่อทำให้ตัวเองขายหน้าเหรอ?'

ทุกคนในที่เกิดเหตุมองแจสเปอร์ด้วยสายตาที่ดูถูกเหยียดหยาม 'ฉันสงสัยว่าเขาไปเอาความมั่นใจในการต่อสู้กับมิทช์มาจากไหน'

ทั้งสองทีมตกลงกันในห้องซื้อขาย นักเทรดแต่ละคนมีคอมพิวเตอร์วางอยู่ข้างหน้าและลงชื่อเข้าใช้บัญชีของตน พวกเขาเตรียมพร้อมสำหรับนักยุทธศาสตร์ของตนสำหรับออกคำสั่ง

“ซันนี่ อินเตอร์เน็ต และ แคร์ฟรี เน็ต ลงทั้งสองหุ้นนี้อย่างลง 50%”

หลังจากที่มิทช์ออกคำสั่ง เขามองแจสเปอร์ด้วยรอยยิ้มเย็นชา รอดูว่าเขาจะเลือกหุ้นตัวไหน

ทุกคนต่างจับจ้องมาที่เขา

เขาพลิกดูนิตยสารในมืออย่างตั้งใจ แจสเปอร์ดื่มโค้กเย็นหนึ่งอึกและพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “ลง เดนสัน วินเทค ทั้งหมด”

มิทช์ตกตะลึงทันทีที่แจสเปอร์กล่าว จากนั้นก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า อย่างที่ฉันบอก นายเป็นแค่ไอ้บ้านนอกที่ไร้สมองจริง ๆ นายจะลบคำสบประมาทของฉันได้จริงเหรอ?

“นายใช้เวลามากในการเลือก แต่ไม่ได้เลือกหุ้นทางอินเทอร์เน็ตที่กำลังเป็นเทรนด์ในตอนนี้ นายเลือก เดนสัน วินเทค ที่ตายไปแล้วครึ่งหนึ่งแทนเหรอ? ช่างเป็นเรื่องตลกสิ้นดี ความสามารถแบบนั้นยังจะสู้กับฉันอีกเหรอ?”