เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 182

ขณะที่ตลาดหุ้นอยู่ในพักไว้สำหรับเบรกมื้อเที่ยง มันทำให้ทุกคนในเมืองฮาร์เบอร์ที่ถูกปกคุลมไปด้วยเมฆครึ้มได้หายใจโล่งขึ้น

หลังจากนั้นไม่นาน ทันทีที่นึกขึ้นได้ว่าพายุนี้ไม่ได้มาโดยไร้คำเตือน

ในสหรัฐตรงข้ามฝั่งมหาสมุทธ สถานการณ์เดียวกันนี้กำลังเกิดขึ้น

ฟองสบู่ดอทคอมกำลังถูกแตกตัวทั่วทุกมุมโลก

มันมีต้นกำเนิดจากสหรัฐและค่อย ๆ แพร่กระจายไปยังยุโรปและเทอร์ร่า กวาดไปทั่วทั้งโลก ทุก ๆ ตลาดหุ้นในทุก ๆ ประเทศและทวีปต่างได้รับผลกระทบ

ทุกคนที่เข้าสู่ตลาดหุ้นด้วยราคาที่สูงในตอนนี้ต้องจ่ายราคาที่น่าสลดใจสำหรับการตัดสินใจหุนหันพลันแล่นของพวกเขา

เกือบหนึ่งล้านล้านเหรียญดอลลาร์สหรัฐได้หายไปในตลาดหุ้นทั่วโลกในวันแรกที่เกิดฟองสบู่แตก

รายงานจำนวนมากได้นำข่าวล่าสุดมายังประชาชนชาวฮาร์เบอร์ และผู้อ่านต่างรู้สึกเสียวสันหลังด้วยความกลัว

เมืองฮาร์เบอร์ที่ยังไม่ฟื้นฟูอย่างเต็มที่จากคลื่นยักษ์ทางการเงินที่โจมตีเข้ามาเมื่อสามปีก่อน และตอนนี้พวกเขากำลังประสบกับภาวะฟองสบู่ดอทคอมแตกอีก ผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนรู้สึกเครียดตลอดทั้งคืนเพราะเหตุนี้

ด้วยการเกิดความวุ่นวายที่ไม่เคยมีมาก่อนเป็นพื้นหลัง สัตว์ร้ายและปีศาจทั้งหลายเริ่มที่จะแฝงตัว

บางคนที่ถูกเรียกว่าผู้เชี่ยวชาญด้านการวิเคราะห์หุ้นในช่องเศรษฐกิจกำลังชวนเชื่ออย่างบ้าคลั่งว่าวิกฤตการณ์ล่าสุดนี้เป็นแค่การปรับตัวชั่วคราวและซึ่งทุกคนควรจะถือการป้องกันไว้เพื่อที่พวกเขาจะไม่กระจายข่าวและสร้างความตื่นตระหนกมากไปกกว่าเดิม...

ราวกับว่าทุกคนเต็มใจที่จะเชื่อพวกเขา ณ จุดนี้

การเฝ้ามองราคาหุ้นร่วงลงต่อนาทีและรายชื่อของหุ้นกำลังเรียงแถว ณ จุดจำกัดขาลง ทุกคนรู้สึกกังวลว่าพวกเขาจะเสียเงินที่ลงทุนไปในตลาดไป ผู้คนต่างรู้สึกมืดมนและเริ่มจะคิดถึงวิธีที่พวกเขาจะถอนตัวเองออกจากสถานการณ์นี้

ไม่ว่าแนวคิดและความเข้าใจสถานการณ์ของโลกภายนอกเป็นอย่างไร แจสเปอน์ตามแซคคารีและไมเคิลกับไปที่ห้องนั่งเล่นที่ซึ่งเป็นสนามรบของพวกเขาหลังจากมื้อเที่ยง

“ขอพูดหน่อยครับ คุณลุงลอว์ ถ้าเศรษฐกิจของเมืองฮาร์เบอร์ต้องเผชิญกับการสูญเสียที่ไม่อาจย้อนกลับได้ พวกตระกูลเศรษฐีจะช่วยเมืองฮาร์เบอร์ไหม?” แจสเปอร์ถาม

แซคคารีตอบกลับโดยไม่ลังเล “ช่วยสิ หรืออย่างน้อย พวกเราส่วนใหญ่จะทำ มันอย่างวิกฤตเศรษฐกิจเมื่อสามปีก่อน เศรษฐีนักธุรกิจของเมืองฮาร์เบอร์ส่วนใหญ่รวมทีมกันเพื่อป้องกันต่อการบุกรุกของนักลงทุนชาวต่างชาติ”

“เมืองฮาร์เบอร์คือบ้านของเราและไม่มีใครถูกยกเว้น ถ้าเศรษฐกิจของเมืองฮาร์เบอร์ถูกทำลาย พวกเราเหล่าตระกูลเศรษฐีก็จะไร้ที่พึ่งด้วยเช่นกัน ช่างสมดุลของข้อดีและข้อเสีย ฉันคิดว่าคนส่วนใหญ่คงบอกได้ว่าสิ่งไหนสำคัญกว่า”