เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 215

เฮนรี่ควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่อยู่จนกลายเป็นการแสดงออกที่แย่น่าดู

ตั้งแต่เมื่อไรที่นายน้อยลอว์ผู้ยิ่งใหญ่ในเมืองฮาร์เบอร์ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง จะถูกคนอื่นดูหมิ่นเหยียดหยามแบบนี้?

'เธอคิดว่าฉันเกะกะที่จะอยู่ในฉากด้วยงั้นเหรอ?!'

“ไม่จำเป็นสำหรับสิ่งนั้นเลยครับ”

จู่ ๆ แจสเปอร์ก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “อนุญาตให้เขาสัมภาษณ์กับผมเถอะครับ ผมคิดว่ามีผู้อ่านจำนวนมากที่ค่อนข้างสงสัยเกี่ยวกับตัวตนของนายน้อยลอว์อยู่”

คำขอของแจสเปอร์เป็นคำขอที่ไม่เป็นไปตามกฎเกณฑ์มาตรฐาน ตลอดช่วงเวลานี้ การสัมภาษณ์แบบมืออาชีพนั้นเป็นแบบตัวต่อ เมื่อไหร่ที่คนสองคนปรากฏตัวและสัมภาษณ์อยู่ในฉากเดียวกันล่ะ?

'นอกจากนี้ เฮนรี่ไม่ได้อยู่ในรายชื่อที่จะถูกสัมภาษณ์ด้วยเช่นกัน'

อย่างไรก็ตาม ไลลานีไม่ใช่คนโง่ หลังจากคิดดูแล้ว เธอเข้าใจว่าคำแนะนำของแจสเปอร์จะได้ผล เฮนรี่ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นนายน้อยคนโตของตระกูลลอว์

ระหว่างแผนกอบกู้ตลาดนี้ สี่ตระกูลเศรษฐีของเมืองฮาร์เบอร์ได้สนับสนุนด้านเงินทุนบางส่วน และในจำนวนนั้น ตระกูลลลอว์ได้ทุ่มเทความพยายามอย่างมาก พูดตามหลักเหตุผล เขาควรได้รับอนุญาตให้อยู่ในการสัมภาษณ์ครั้งนี้ด้วย

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ไลลานีสามารถรับรู้ถึงข้อเท็จจริงนั้นได้ ถ้าเธอปฏิเสธข้อเสนอแนะและไม่ได้ทำงานที่สมบูรณ์แบบ เธอจะต้องโดนบ่นจะหูชาเมื่อกลับไปอย่างแน่นอน แจสเปอร์คงจะไม่มีความสุขเช่นกัน และเธออาจจะทำร้ายนายน้อยผู้ยิ่งใหญ่ของเมืองฮาร์เบอร์อย่างเฮนรี่ด้วย

'มีแต่คนโง่เท่านั้นที่จะทำสิ่งนั้น!'

“เอาล่ะ เรามาเริ่มสัมภาษณ์กันอย่างเป็นทางการดีไหมคะ?”

หลังจากเตรียมพร้อมแล้ว ไลลานีก็เริ่มด้วยคำถามแรกของเธอ

“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ มิสเตอร์เลน คุณมาจากแผ่นดินใหญ่และมีชื่อเสียงมากในเมืองฮาร์เบอร์ คุณได้รับเลือกให้เป็นผู้นำในแผนกอบกู้ตลาด นอกจากนี้ความสามารถของคุณไม่ได้ทำให้ใครผิดหวังเลยสักนิด เกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณมีอะไรอยากจะแบ่งปันกับทุกคนไหมคะ?”

แจสเปอร์ครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ถ้าผมจะแบ่งปันอะไรสักอย่าง ผมคงจะบอกได้แค่ว่าทองคำจะส่องแสงในทุก ๆ ที่ที่มันอยู่ครับ

“ผมไม่ได้พยายามยกย่องตัวเอง ผมแค่พยายามบอกทุกคนว่ามันเป็นความพยายาม 99% บวกกับโชคเล็กน้อย และพรสวรรค์เล็กน้อย ความเพียรเท่านั้นจึงจะสำเร็จในที่สุด”

ดวงตาของไลลานีเป็นประกาย

เธอเคยสัมภาษณ์ผู้คนมากมายมาก่อน เว้นแต่พวกเขาจะจำบทพูดของตัวเองได้แล้ว เป็นเรื่องยากมากที่คนจะแสดงท่าทีที่สมบูรณ์แบบเช่นนี้ในระหว่างการสัมภาษณ์

ในขณะนั้น แจสเปอร์ไม่ว่าความคิดหรืออารมณ์ของเขาจะเป็นอย่างไร ทั้งหมดก็ดูเป็นธรรมชาติโดยปราศจากความกังวลแม้แต่น้อย

ขณะที่พวกเขากำลังคุยกัน แจสเปอร์ก็วางตัวได้อย่างเหมาะสม และสามารถทำงานที่ยากให้สำเร็จได้โดยใช้ความพยายามน้อยที่สุด

ไลลานีสัมผัสได้ถึงความรู้สึกและเสน่ห์ของผู้นำที่มีชื่อเสียงมาช้านานในแวดวงธุรกิจ