เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 257

ใบหน้าของฮาร์วี่ย์เปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ ในขณะที่เขากำหมัดและคำรามเหมือนสัตว์ที่ได้รับบาดเจ็บ

“เราควรทำยังไงงั้นเหรอ? ฉันจะไปรู้ได้ยังไงวะ!”

ฮาร์วี่ย์จ้องมาที่มาร์ค ก่อนจะยกมือขึ้นตบหน้ามาร์คดังก้องไปทั่วห้อง

“ฉันบอกให้นายมาขอโทษ ขอโทษแบบนี้ก็ได้เหรอ! ฮะ?!"

ขณะที่ฮาร์วี่ย์ตะโกน เขาหน้ามืดและเกือบจะทรุดตัวลงบนพื้น

ในท้ายที่สุด เขากัดฟันและพูดว่า “ตระกูลไซออนจะรักษาอำอาจทุกอย่างเท่าที่ทำได้ สำหรับส่วนที่เหลือ… เราค่อยว่ากันในอนาคต!”

...

แจสเปอร์หาห้องทำงานอีกห้องหนึ่ง เพื่อที่เขาจะได้ไม่รบกวนการนอนของเวนดี้

เมื่อแจสเปอร์กลับมาพร้อมกับจูเลียน เขาพบว่าเวนดี้ขดตัวอยู่บนโซฟาอย่างเกียจคร้านและดูโทรทัศน์

“เสร็จแล้วเหรอ?” เวนดี้ถาม

"ใช่ เสร็จแล้ว" แจสเปอร์พยักหน้าและถามเบา ๆ “คุณยังไม่นอนอีกเหรอ?”

“ฉันกำลังรอคุณอยู่” เวนดี้ตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง

แจสเปอร์หัวเราะเบา ๆ “มันประสบความสำเร็จ เราน่าจะสามารถย้ายโครงการไปแนวหน้าได้ในวันพรุ่งนี้”

“คุณวางแผนจัดการกับตระกูลไซออนยังไงเหรอ?” เวนดี้ถามด้วยความสงสัย

แจสเปอร์ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ครอบครัวไซออนมีธุรกิจหลายอย่าง แต่มีเพียงอู่ต่อเรือเท่านั้นที่คุ้มค่า และเขาก็ไม่ได้จับตามองสิ่งอื่นใดเช่นกัน

“พรุ่งนี้ผมจะให้มิสเตอร์แลมเบิร์ตจัดการกับมัน” แจสเปอร์ตอบ

เวนดี้พยักหน้าและมองดูจูเลียนที่ยืนอยู่หน้าประตูโดยไม่พูดอะไร เธอเรียกเขาว่า “คุณคือจูเลียนใช่ไหมคะ?”

จูเลียนที่ไม่ค่อยคุยกับคนแปลกหน้า นับประสาผู้หญิงสวยอย่างเวนดี้ เขาตกใจและพยักหน้า

ท่าทีของเขาเป็นหนึ่งในความประหลาดใจและสับสน

เวนดี้หัวเราะคิกคัก เธอเริ่มชอบผู้ชายตัวใหญ่และติดดินมากขึ้นเรื่อย ๆ

“คุณสามารถเป็นผู้คุ้มกันของแจสได้ เงินเดือนของคุณจะเริ่มต้นที่ 30,000 ดอลลาร์ พร้อมโบนัสตอนสิ้นปี เงินเดือนพื้นฐานของคุณคือ 30% ของเงินโบนัสประจำปีของคุณ และเราจะสนับสนุนการเดินทางสองครั้งต่อปี ไปยังสถานที่ใดก็ได้ที่คุณชอบ และคุณก็สามารถพาครอบครัวของคุณไปได้ด้วยค่ะ