ขณะที่อยู่ในรถ เวนดี้ไม่สามารถหยุดมองแจสเปอร์ขณะขับรถได้
“มีอะไรติดหน้าผมหรือเปล่า?”
แจสเปอร์ถามขณะที่จับใบหน้าตัวเอง เมื่อส่องกระจกจากกระจกมองหลังแล้ว เขาก็ไม่ต่างจากผู้ชายคนอื่น ๆ เลยนอกจากหล่อขึ้นเล็กน้อย
เวนดี้งง เธอถามเขาว่า “ฉันแค่อยากรู้น่ะ ว่าคุณปฏิบัติต่อคนรอบตัวด้วยความสุภาพเสมอ แต่ก็ยังทำตัวเย็นชากับคนอื่น แทนที่จะขอให้คุณโจนส์ส่งพวกเขาไป คุณกลับปล่อยให้ยืนอยู่ตรงนั้น มันแรงกว่าการส่งเขาไปอีกนะคะ” เธอหัวเราะ
“ผมไม่ได้คิดอะไรมาก สำหรับผม พวกเขาก็แค่คนเข้ามาแล้วก็ผ่านไป ไม่มีความหมายอะไรต่อชีวิต ถ้าไม่ใช่เพราะว่าพวกเขาพูดถึงคุณในทางที่เสียหาย ผมก็คงไม่เข้าไปยุ่งด้วยซ้ำ”
แจสเปอร์พูดตามความเป็นจริง ในฐานะคนที่อยู่มาสองชีวิตแล้ว เขาจะไม่รู้จักการถ่อมตัวได้ยังไง?
“สำหรับจอห์น ฉันว่าเขาเป็นคนดีนะ แล้วยังมีคอนเนคชั่นมากกว่าฉันในพื้นที่นี้อีก เราจะต้องช่วยเหลือกันและกัน การมีเพื่อนในโลกธุรกิจยังไงก็ดีกว่ามีศัตรูเสมอ”
“อย่างเหตุการณ์วันนี้ ตัวตนของเขาช่วยให้ฉันพ้นจากปัญหามาได้ มันคงเป็นไปไม่ได้สำหรับฉันถ้าจะหาใครมาและแสดงยอดเงินในบัญชีเพื่อบอกพวกนั้นว่าฉันรวย ใช่ไหม?”
“แม้ว่าความรู้สึกของการทำแบบนั้นจะทำให้รู้สึกดีมาก แต่ก็ทำได้แค่ครั้งหรือสองครั้งเท่านั้น ถ้าทำบ่อย ๆ จะทำให้ดูบ้านะ”
เวนดี้ยังคงยิ้ม เหมือนเธอจะคิดอะไรบางอย่างออก “ยังไงก็เถอะค่ะ พรุ่งนี้คุณว่าไหม?” เธอถาม
“เราจะไปเจอพ่อคุณใช่ไหม? แน่นอน”
แจสเปอร์ตอบตกลงด้วยรอยยิ้มขี้เล่นบนใบหน้า
เวนดี้ตกใจมาก เธอมองแจสเปอร์ด้วยความตกใจว่าเขารู้ใจเราได้อย่างไร ดูเหมือนเขาจะรู้ใจเธอเสมอ
ถูกต้อง หลังจากตามแจสเปอร์มาและดูเขาได้เงิน 3.1 พันล้านดอลลาร์จากการซื้อขายน้ำมันดิบล่วงหน้า เวนดี้ตั้งใจแล้วว่าจะแนะนำเขาให้กับพ่อเธอ
บริษัทครอบครัวเธอกำลังแย่ เวนดี้อยากให้แจสเปอร์ช่วยครอบครัวเธอแก้ปัญหานี้อย่างมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ ไปให้สุด
ต่อหน่อยคร๊าฟ...
รออัพอยู่นะคะ เดือนเศษแล้ว จะมีต่อไหมคะ...