เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 9

"มีอะไรหรือเปล่า?"

“ฉันอยากให้คุณได้เจอกับพ่อของฉัน!”

หลังจากที่เวนดี้รวบรวมความกล้าที่จะพูด เธอเห็นท่าทางตะลึงของแจสเปอร์ ใบหน้าของเธอแดงก่ำขณะที่เธอพูดอย่างรวดเร็ว “อย่าเข้าใจฉันผิด ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น”

“ก็แค่พ่อของฉันหมกมุ่นอยู่กับการลงทุนทางการเงิน แต่เขาไม่เข้าใจอะไรเลยและเสียเงินจำนวนมาก ฉันหวังว่าคุณจะเกลี้ยกล่อมเขาหรือพาเขาไปในทิศทางที่ถูกต้อง”

แน่นอน เรื่องนั้นมันเกิดขึ้นแน่ ๆ

แจสเปอร์รู้ว่าเวนดี้กำลังเผชิญกับสถานการณ์ที่ยากลำบากในขณะนี้ เขาพูดอย่างใจเย็นว่า “ทำไมผมถึงต้องช่วยคุณ?”

เวนดี้ตกตะลึง ตอนที่เธอยังเด็ก คนอื่น ๆ ก็ทำทุกอย่างเพื่อเธอ โดยเฉพาะเพศตรงข้ามที่รีบเร่งเอาใจเธอ นั่นไม่ใช่เพราะความตั้งใจของพวกเขาเองเหรอ?

ยังไงซะ แจสเปอร์ก็พูดถูก เราไม่มีความสัมพันธ์อะไรกัน ยิ่งไปกว่านั้น แจสเปอร์ยังเป็นมหาเศรษฐีอย่างแท้จริงในตอนนี้ และอนาคตของเขาก็ไปได้เรื่อย ๆ

พูดง่าย ๆ ก็คือพวกเขาแค่เคยเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน แล้วทำไมแจสเปอร์ต้องช่วยเธอด้วย?

เวนดี้ยิ้มอย่างขมขื่นและกำลังจะขอโทษ ขณะที่แจสเปอร์พูดต่อว่า “ช่วงนี้ผมค่อนข้างยุ่งและตลาดน้ำมันดิบอาจเริ่มต้นได้ทุกเมื่อ รอสักครู่แล้วผมจะกลับไปกับคุณทีหลัง”

คำพูดของแจสเปอร์ทำให้เวนดี้อารมณ์ขึ้น ๆ ลง ๆ ราวกับกำลังนั่งรถไฟเหาะ เมื่อมองไปที่แจสเปอร์ที่มีรอยยิ้มสงบ เวนดี้ก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า “ทำไมคุณถึงช่วยฉัน?”

แจสเปอร์ยักไหล่แล้วพูดว่า “อาจเป็นเพราะ… เราเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน! ผมจะช่วยทุกครั้งที่ทำได้”

เวนดี้มองไปที่แจสเปอร์ที่สงบเยือกเย็น รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเธอและเธอก็พยักหน้า

ในตอนเย็น แจสเปอร์กลับบ้านโดยรถของเวนดี้

ไม่น่าแปลกใจที่บุคคลที่มีเอกลักษณ์ของเวนดี้เป็นเจ้าของรถยนต์ BMW 3-series มูลค่า 50,000 ถึง 60,000 เชียว

มันเป็นรถที่หรูหราอย่างไม่น่าเชื่อสำหรับคนธรรมดา แต่สำหรับเวนดี้ มันเป็นรถที่ถูกที่สุดที่ครอบครัวจะหามาให้เธอ

สิ่งนี้เป็นแรงบันดาลใจให้แจสเปอร์รีบซื้อรถ

เมื่อกลับบ้าน แจสเปอร์ถอนหายใจออกอย่างเศร้าโศก เขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วโทรหาจอห์น แจ็คสัน

“น้องชาย ผมได้ยินมาว่าวันนี้คุณทำเงินได้มากเลย ยินดีด้วยนะ” จอห์นรับโทรศัพท์ทันทีและพูดพร้อมกับหัวเราะ

แจสเปอร์หัวเราะเบา ๆ และพูดว่า “มันก็แค่เงินเพียงเล็กน้อย จอห์น คราวนี้ผมต้องรบกวนคุณแล้ว”

แจสเปอร์ตั้งใจจะย้ายไปอยู่ที่อื่น สุดท้ายแล้ว เพเนโลเป้ก็มาที่นี่เพื่อรังควานเขาเสมอ และนอกจากนี้ เมื่อมีเงินแล้ว เขาก็ต้องการเปลี่ยนบ้านด้วย

“ตอนนี้ผมมีบ้านอยู่ในไพโอเนียร์โฮมส์ด้วย ผมกำลังวางแผนที่จะขายบ้านหลังนี้ ต่อมาผมก็จะวางแผนซื้อบ้านอีกสองหลัง คุณช่วยแนะนำตัวแทนที่เชื่อถือได้ให้ผมรู้จักได้ไหม?”

เมื่อได้ยินดังนั้น จอห์นก็ตอบทันทีว่า “เรื่องเล็กน้อย ผมจะส่งเบอร์โทรให้ ให้ผมคุยกับพวกเขาก่อน และพวกเขาจะช่วยคุณทำสิ่งต่าง ๆ ให้สำเร็จอย่างแน่นอน”

“ขอบคุณนะจอห์น อีกสองสามวันไปทานอาหารเย็นกันเถอะ” แจสเปอร์พูดด้วยรอยยิ้ม

เดิมทีมันเป็นแค่คำพูดสุภาพจากแจสเปอร์ แต่ดูเหมือนจอห์นจะคิดอะไรบางอย่างออกและหัวเราะออกมาทันที “ก็มีโอกาสอยู่นะ แต่ผมไม่รู้ว่าคุณจะสนใจจะไปทานอาหารด้วยกันไหม”

“มีนักลงทุนหลายคนในเมืองที่ตะลุยหุ้นตลาดฟิวเจอร์ส พวกเขาถือเป็นผู้เล่นรายใหญ่ในแวดวง เราจัดประชุมเพื่อแลกเปลี่ยนกันเป็นครั้งคราว พูดตรง ๆ คือการรักษาความสัมพันธ์กับพวกเขา”

“ในธุรกิจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านการเงิน การติดต่อและกรองข่าวมีความสำคัญมาก ครั้งสุดท้ายที่คุณเล่นตลาดฟิวเจอร์สสำหรับถั่วเขียว ทำให้หลายคนสงสัยว่าคุณเป็นใคร”

“ดังนั้น ในระหว่างการประชุมแลกเปลี่ยนที่จะจัดขึ้นในอีกสองสามวัน ฉันอยากจะเชิญคุณเข้าร่วมกัน สนใจไหม?”

เมื่อฟังคำพูดของจอห์น แจสเปอร์ก็เข้าใจ

ชาติที่แล้ว เขาอยู่ในอุตสาหกรรมการเงินและไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับวงการเงินระดับสูงของเมืองนี้

สมาชิกของแวดวงนี้เป็นผู้นำในสาขาของตัวเอง อาจกล่าวได้ว่าคนกลุ่มนี้ครองวงการเงินของเมืองนี้ และการขยับตัวของพวกเขาจะทำให้เกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่

อย่างไรก็ตาม เขาเป็นเพียงพนักงานระดับล่างของบริษัทการเงินในชาติก่อน ซึ่งทำได้เพียงรับข้อมูลบางส่วนจากคำบอกเล่าของคนอื่นและอิจฉาสิ่งนั้น

ในชีวิตนี้ เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะได้รับโอกาสในการเข้าร่วมแวดวงนี้เลย

จากคำพูดของจอห์น เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นสมาชิกของแวดวงนี้และมีสถานะบางอย่างในขณะที่เขาต้องการนำแจสเปอร์เข้ามาด้วยกัน

หลังจากใช้ชีวิตมาสองชีวิต แจสเปอร์รู้ว่าการมีคอนเนคชั่นมันมีความสำคัญเพียงใด เขาตกลงโดยทันที