แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 389

หลังจากพิธีกรหญิงปลุกเร้าบรรยากาศแล้ว เธอกล่าวเสียงดังว่า "ราคาเริ่มต้นของที่ระลึกของเทพธิดาอยู่ที่หนึ่งแสน การเสนอราคาประมูลแต่ละครั้งไม่ต่ำกว่าหนึ่งหมื่น ตอนนี้เริ่มประมูลอย่างเป็นทางการ!"

ใต้เวที ฝูงชนที่กระตือรือร้นตามที่พิธีกรคาด แต่กลับเงียบเล็กน้อย

เทพธิดาลั่วเสินเป็นเพียงตำนานเล่าขานเท่านั้น คนดังเหล่านี้เชื่อว่าของที่ระลึกของเทพธิดาลั่วเสินไม่จริงเท่ากับภาพวาดโบราณเหล่านั้น

อย่างไรก็ตาม เพราะนี่เป็นการประมูลเพื่อการกุศล การเสียเงินเป็นแสนหรือเป็นล้านแล้ว สำหรับคนดังเหล่านี้แล้วเป็นเรื่องเล็กน้อยเท่านั้น

"หนึ่งแสนห้า!" ชายวัยกลางคนยกมือขึ้นและเสนอราคา

"สองแสน!" เด็กสาวที่สวมหมวกเบสบอลเสนอราคา ดูจากท่าทางแล้ว เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นนักเรียนมัธยมปลาย เดาว่าเธอน่าจะได้รับคำสั่งจากผู้ใหญ่ เพื่อมาบริจาคเงินเล็กน้อยเป็นการกุศล

สุดท้าย ราคาประมูลของผ้าเช็ดหน้าของเทพธิดาฝืนนี้อยู่ที่ห้าแสน และไม่มีใครเสนอราคาเพิ่มเติมอีก

บางทีสำหรับคนดังเหล่านี้แล้ว นี่เป็นเพียงผ้าเช็ดหน้าธรรมดา และไม่มีใครเชื่อสำหรับตำนานสาวสวยนั้นด้วย

สายตาของพิธีกรหญิงมีความผิดหวังเล็กน้อย แต่เธอไม่ได้แสดงออกมา เธอยังคงตะโกนด้วยรอยยิ้ม "สุภาพบุรุษคนนี้เสนอราคาอยู่ที่ห้าแสน ยังมีใครให้ราคาสูงกว่านี้อีกไหม?"

"ห้าแสนครั้งที่หนึ่ง ห้าแสนครั้งที่สอง...."

เมื่อพิธีกรกล่าวเป็นครั้งที่สอง เฉินโม่ตื่นจากความทรงจำทันที และสีหน้ากลับมาเป็นปกติ

เฉินโม่ยกมือขึ้นและกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง "สิบล้าน!"

ประโยคเดียว ทำให้ทั้งห้องเงียบกริบ!

ทุกสายตาจับจ้องไปที่เฉินโม่

"สิบล้าน เจ้าเด็กคนนี้บ้าหรือเปล่า!"

"ไม่บอกว่านี่เป็นเพียงผ้าเช็ดหน้าที่ไร้ค่า ถึงแม้ว่าจะเป็นของที่ระลึกของเทพธิดาลั่วเสินจริง ๆ แต่ก็ไม่มีมูลค่าถึงสิบล้าน จะเอามันไปทำอะไร?"