เมียแต่งท่านประธาน [Chairman's Wife] นิยาย บท 102

“ถ้าอย่างนั้น ผมก็ขอใช้สิทธิ์ความเป็นพ่อกับลูกได้หรือเปล่าล่ะครับย้า”

“แน่ใจเหรอ ว่ามีคุณสมบัติดีพอที่จะเป็นพ่อแกได้ ปากเสียๆ นิสัยเสียๆ และไม่มีความรับผิดชอบนี่นะ”

ถึงจะเป็นคำด่า แต่หรัญญ์กลับดีใจจนอยากจะกระโดดโลดเต้น เมื่อเมียเผลอรับแล้ว ว่าเขาเป็นพ่อ

“แน่ใจครับ ผมจะพยายามปรับปรุงตัวเอง และจะพยายามเป็นพ่อที่ดีของแกให้ได้”

“เรียกว่ายังไงๆ ก็จะไม่ยอมแพ้”

“ครับ”

“ฉันจะให้คุณเป็นพ่อก็ได้”

“ขอบคุณครับย้า ขอบคุณมากๆ”

“แต่ต้องจ่าย”

“ไม่มีปัญหาครับ จะให้ผมจ่ายค่าอะไรและเท่าไหร่ ย้าบอกมาได้”

“ค่าการใช้สิทธิ์ความเป็นพ่อห้าสิบล้าน ค่าฉันอุ้มท้องด้วยความยากลำบากตลอดเก้าเดือน และคลอดเพียงลำพังสองล้าน ค่าเลี้ยงดูลูกด้วยความเหนื่อยยากทั้งกายและใจมาสามปี ฉันคิดปีละสองล้าน รวมทั้งหมดห้าสิบแปดล้าน โอนเลยตอนนี้ ถ้าไม่ ก็ไปไกลๆ ถ้าไม่ไป ฉันจะแจ้งตำรวจ หรือไม่ก็ฟ้องศาล เรื่องที่คุณไม่มีคุณสมบัติมากพอที่จะเป็นพ่อ”

“ลดหน่อยไม่ได้เหรอครับ ช่วงนี้ผมลงทุนเยอะ”

“ไม่ จ่ายไม่ได้ก็ไปซะ”

“ขอเบอร์บัญชีด้วยครับ”

ไม่คิดว่าเขาจะกล้า แต่ไรยาก็เอาคิวอาร์โค้ตให้อยู่ดี ไม่กี่นาทีข้อความก็เข้า และครบตามจำนวนเป๊ะ

“ขอบคุณนะ ที่เห็นใจผม เราไปหาลูกได้แล้วใช่มั้ย”

ถึงจะต้องจ่ายหนัก แต่ถ้าจะทำให้ได้คนที่รักกลับมา

‘แค่นี้ป๋าเปย์ได้’

สี่ปี ทำให้รู้แล้วว่า มีเงินมากมายแต่ถ้าไม่มีเมียอยู่ข้างกาย เงินก็ไม่สร้างสุขให้สักเท่าไหร่เลย

“ไม่ต้องยิ้มหน้าบานขนาดนั้น คุณได้แค่สิทธิ์ความเป็นพ่อ”

“แถมสิทธิ์ความเป็นผัวหน่อยไม่ได้เหรอครับ” คนหน้าหล่อยักคิ้วให้เมียอย่างอารมณ์

“ผัวที่ไอ้นั่นเท่านิ้วก้อยนี่นะ จะมีทำไมให้เสียอารมณ์”

แต่ก็หุบยิ้มแทบไม่ทัน ไรยาเดินหนีเข้าประตูโรงเรียนไปทันที

“คุณแม่ขา”

ไม่กี่นาที ลูกก็วิ่งผมปลิวมาหาแล้ว แก้มนุ่มๆ ถูกแม่อุ้มขึ้นมา หอมซ้ายขวาเต็มรัก นั่นทำให้หรัญญ์ยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อได้เห็น

“คุณลุงใจดีมาด้วยเหรอคะ”

“มาสิคะ”

พ่อส่งเสียงนุ่มหูให้ลูก

“คุณลุงหายไปไหนหลายวันเลย”

“ไปทำงานค่ะ ต่อไปน้องยูไม่ต้องเรียกคุณลุงแล้วนะคะ ต้องเรียกว่าคุณพ่อค่ะ”

“ไม่ใช่สักหน่อยค่ะ”

“ใช่สิคะ” หรัญญ์ยิ้มให้ลูก

“แต่คุณแม่บอกว่าให้เรียกคุณลุงค่ะ” หรัญญ์ใจแป้ว แล้วหันไปมองหน้าสวยๆ ที่มองลูกอยู่

“ตอนนี้เรียกคุณพ่อได้ค่ะ”

ไรยาเอ่ยเสียงแผ่วเบา ในใจก็ถามตัวเองไปด้วย ว่าทำถูกหรือเปล่า แต่ในเมื่อไล่เขาไม่ได้ ก็จะไม่ยอมเสียเปรียบแน่ๆ อย่างน้อย ก็มีเงินไว้เป็นหลักประกัน ว่าถ้าเขาหนีหน้าไปอีก เธอจะไม่ต้องเดือดร้อนหาเงินงกๆ เหมือนเมื่อก่อน เธอจะมีเวลามาให้กับลูกแบบเต็มๆ

“แปลว่าคุณลุงใจดีเป็นพ่อเหรอคะ”

“ค่ะ”