เมียแต่งท่านประธาน [Chairman's Wife] นิยาย บท 21

“ว้าว อาหารหรูหราน่ากินไปหมดเลยค่ะคุณป้าวัน”

พชิราตื่นตากับอาหารระดับเหลา ที่เจ้าบ้านจัดเตรียมไว้ให้ไม่เคยขาด

“ต้องกินเยอะๆ นะจ๊ะ ลูกจะได้แข็งแรง วันนี้ป้าจัดแบบฝรั่ง จะได้ไม่เบื่อ แต่ถ้าอยากกินข้าวต้มหรืออาหารไทย ก็บอก เดี๋ยวป้าจัดการให้”

“แค่อยู่บนโต๊ะก็กินจะไม่หมดแล้วล่ะค่ะคุณป้าวัน คิดไม่ผิดเลยค่ะ ที่ยอมค้างตามคำชวนพี่ฮั้นท์ ไม่งั้นพีชกับเวย์คงต้องฝากท้องไว้กับร้านในคอนโดตามเคย มีแต่เมนูเดิมๆ เบื่อจะตายค่ะ”

วายุสมองหน้าภรรยาแล้วยิ้มน้อยๆ เพราะส่วนใหญ่วันหยุด เขาจะได้กินขนมปังปิ้งกับไข่คนมากกว่า ร้านอาหารที่ว่านั้นเคยสั่งแค่ครั้งเดียว เจอราคาแพงเข้าหน่อย ภรรยาก็ไม่เคยให้สั่งอีกเลย

หรือไม่ บางทีก็ไปค้างบ้านแม่ยาย ที่ได้สามีเป็นคนอังกฤษ หลังจากสามีคนไทยตาย และนั่นคือจุดพลิกผัน ให้ครอบครัวของพชิรามีฐานะดีขึ้นมาจากเมื่อก่อนมาก

แต่ถึงฐานะดีมีบ้านหลังใหญ่ ก็เหนียวพอกันไม่น้อย เขาเลยไม่ค่อยอยากไปนัก เคยชวนไปค้างบ้านแม่เขา ภรรยาก็ไม่ค่อยชอบ เพราะมีน้องสาวกับครอบครัวอยู่ในบ้านด้วย

แถมมีหลานอีกสามคน วิ่งซน กับเล่นเสียงดัง อาหารบ้านแม่ก็พื้นๆ ไม่ได้หรูหราอะไร พอเจ้าของบ้านเชิญมากินข้าวกับชวนให้ค้าง ภรรยาเขามีหรือจะปฏิเสธของฟรี

“เชิญครับที่รัก”

หรัญญ์เลื่อนเก้าอี้ให้ภรรยาด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ไม่มีใครรู้ว่าเหตุผลที่เขายิ้มนั้นคืออะไร ไรยาเองก็ไม่ได้ใส่ใจ รู้แค่ว่าไม่ใช่รอยยิ้มที่มีเรื่องดีๆ เป็นแรงผลักดันแน่

“อะไรดีครับที่รัก ชาหรือกาแฟ”

หรัญญ์ยังคงทำตัวเป็นสุภาพบุรุษไม่เลิก ทั้งที่ปล่อยให้เด็กในบ้านมาถามภรรยาเองก็ได้

“พี่ขอคาปูค่ะน้องดี”

ไรยาไม่ได้มองหน้าเขา แต่หันไปมองมาดี ที่คอยรับออร์เดอร์จากทุกคน แล้วถึงจะเข้าไปเอากาแฟจากในครัวออกมาเสิร์ฟ เพราะมีเครื่องชงแบบอัตโนมัติและเป็นเครื่องใหญ่เหมือนใช้ในร้านอยู่แล้ว

ตอนแรกเธอไม่เห็นความจำเป็น ว่าทำไมต้องขนาดนี้ แต่มารู้ทีหลังเมื่อต้นเดือนนี่เอง ว่าเขาใช้บ้านเป็นที่รองรับลูกค้าบางกลุ่ม ป้าวันดีก็คือเชฟประจำ

“ของผมก็เหมือนกัน”

หรัญญ์มองมาดีครู่หนึ่งแล้วหันไปหาวายุส

“แล้วเวย์ล่ะ เอาอะไรดี...”

“ของฉันอเมริกาโน่สองช้อตนะฮั้นท์ จะได้หายแฮ้งท์”

วายุสยังไม่ทันได้ตอบ เสียงอั้นก็ดังมาจากในซุ้มแล้ว มีห้อยกับวันชนะตามมาติดๆ

“มาก็ดีแล้ว เด็กจะได้เข้าไปจัดการให้ทีเดียวเลย ของคุณย้าไม่ใส่น้ำตาลเลยนะดี”

“น้องย้ายังจะกลัวอ้วนอีกเหรอครับ ผอมมากๆ ไม่ดีนะครับ เพราะไอ้คุณฮั้นท์ชอบสาวเจ้าเนื้อ มันว่ากอดแล้วอุ่นดีครับ”

ห้อยนั่งลงแล้วก็หันไปมองเพื่อนพร้อมกับทำหน้าทะเล้นๆ ใส่

“ใครว่าล่ะ หุ่นแบบนี้ต่างหากที่กูชอบ ไม่งั้นจะแต่งด้วยทำไม”