เมียแต่งท่านประธาน [Chairman's Wife] นิยาย บท 4

“นั่นน่ะสิย้า เราไม่เห็นรู้เรื่องเลยน้อเวย์ อย่าบอกนะว่าแอบคบกันนานแล้ว”

พชิรากลัวสามีจะเสียหน้า เพราะไรยาไม่ตอบ ไม่ยิ้มให้ เลยรีบแก้เก้อด้วยกันส่งยิ้มแทน สองมือก็กระชับแขนเขาไว้แนบแน่นขึ้น ราวกับกลัวว่าใครจะมาฉกไปงั้นล่ะ

“พี่กับย้าคุยกันมาตลอดแหละ ไม่ได้แอบคบหรอก”

หรัญญ์เดินมายืนข้างๆ สอดแขนไปกับเอวเล็กๆ มีเข็มขัดทองรัดเอาไว้ แล้วยิ้มหน้าหล่อๆ ให้

“จริงเหรอคะพี่ฮั้นท์” พชิรามีท่าทีเกรงอกเกรงใจเขาอยู่ไม่น้อย ในสายตาของไรยา

“ครับ”

“ไม่ได้แอบคบกัน แต่ทำไมเราไม่รู้เลยล่ะครับ ว่าพี่กับย้าจะแต่งงานกัน รู้อีกทีก็ตอนเห็นการ์ดแล้ว”

วายุสทนความข้องใจไม่ไหว และไม่คิดจะเก็บงำไว้เหมือนพชิรา ก็ในใจเขาตอนนี้ ออกจะเจ็บไม่น้อย

“พี่กับย้าไม่ได้คบกันในเชิงชู้สาวมาก่อนหรอกครับ เราคุยกัน แลกเปลี่ยนกันแบบพี่น้อง ย้ามีปัญหา พอมาปรึกษา พี่ก็จะช่วย เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ ครับ ย้าน่ะคงไม่ได้คิดอะไรพิเศษกับพี่หรอกครับ แต่สำหรับพี่ ขอบอกตามตรง ว่าแอบรักย้ามาตั้งนานแล้ว พอย้าไม่มีใคร พี่ขอจีบ ขอแต่งงาน ย้าก็ตกลง เรื่องก็มีแค่นี้ครับ เราไม่ได้แอบคบกัน เพียงแต่ไม่มีความจำเป็นจะเอามาบอกใครเท่านั้น จริงมั้ยครับที่รัก”

จบคำนี้ เสียงกรี๊ดของสาวๆ กับเสียงเป่าปากของหนุ่มๆ ที่อยู่ใกล้ๆ ก็ดังขึ้น ไรยาอดใจสั่นไม่ได้ เพราะเพิ่งจะรู้ ว่าเขาเป็นพวกไหวพริบไว แต่งเรื่องได้เป็นฉากๆ ราวกับท่องมาแล้ว

กายก็เกิดอาการชาไม่น้อย เมื่อถูกเขาโอบกอด แล้วหอมแก้มอวดคนในงานอีก ทีนี้เสียงกรี๊ดยิ่งดังกว่าเดิม ทำให้อายผู้คนหนักขึ้นอีก ดีหน่อยทีมงานเข้ามาบอกให้รีบขึ้นห้อง เพื่อเตรียมตัวสำหรับงานเลี้ยงตอนเย็น

ผ่านไปเกือบสี่ชั่วโมง ช่างก็แปลงโฉมไรยาจากสาวสวยในชุดไทยตอนเช้า เป็นเจ้าสาวแสนสวยในชุดสีขาว ปักคริสทัลสีวิบวับระยิบระยับสวยจับตา ทีมงานก็รีบมารับจากห้องแต่งตัวไปทันที เพื่อรอเปิดตัวเข้าห้องจัดเลี้ยง ถึงจะไม่ได้คิดหรือไม่ค่อยได้ทำอะไร

นอกจากถูกลากไปทางโน้นที ทางนี้ที แต่การต้องตื่นตั้งแต่ตีสอง เพื่อให้ช่างแต่งหน้าทำผม บวกกับไม่มีเวลาพักสักเท่าไหร่ ทำให้ไรยาเริ่มเหนื่อย ไหนจะชุดที่ออกจะเว่อวังอลังการเกิน กับเทียร์ร่าเพชรแท้หลายกะรัตบนศีรษะ ก็เล่นเอาเดินเกร็งเลยทีเดียว

เธอเลยต้องหันกลับไปมองด้านหลัง ก็เห็นว่าชุดทรงเจ้าหญิงที่กระโปรงเป็นหางปลายาวและบานของตัวเอง กำลังถูกทีมงานหลายคนช่วยกันดึงให้กางเต็มพื้น จนอดสงสัยไม่ได้ ว่ามันจะเกะกะเจ้าบ่าวหรือเปล่า ว่าแต่เขาอยู่ตรงไหนของประตูอีกฟากกันนะ ตั้งแต่เสร็จจากกินมื้อเที่ยงด้วยกันแล้ว เธอก็ถูกจับแยกไปบนห้องเพื่อแต่งตัวเลย

เสียงอินโทรเบาๆ หวานๆ เพลง At Last ดังขึ้น ทีมงานส่งสัญญาณให้ ไรยาเลยต้องเดินไปตามพรม มีกลีบบุปผาหลากสีนับพันโปรยปรายลงมาด้วยมือของเพื่อนเจ้าสาว อาการประหม่า อาการตื่นเต้นเกิดขึ้นเรื่อยๆ ถึงจะเป็นแค่การแต่งแบบไม่ตั้งใจ

ดวงตาคู่สวย จ้องมองไปยังประตูอีกฟาก เบื้องหน้าเธอ คือชายรูปร่างสูงเกินมาตรฐานชายไทยหลายๆ คน ในชุดทักซิโดสีขาว ขลิบทองตรงปกเสื้อกระเป๋า ผิวที่ขาวกว่าเมื่อก่อน ส่งให้เขาดูหล่อเหลา คมคายไม่น้อย

ในมือมีช่อดอก Oriental Lily Ice Pink ทำให้คิดถึงตอนทีมงานถาม ว่าชอบดอกอะไรขึ้นมาได้ทันที ไม่คิดว่ามันจะถูกเอามาเป็นช่อดอกไม้ให้เธอในวันนี้เลย เพราะเธอเองก็ลืมไปแล้วด้วย

ยิ่งเดินเข้าใกล้จุดมาร์ค ไรยาก็ยิ่งเกร็งจนจะก้าวขาไม่ออก สายตานับพันคู่กำลังจับจ้องเธอ แสงจากกล้องวิบๆ วับๆ รบกวนสมาธิไม่น้อย แถมบนตัวเธอ ก็ยังมีชุดเครื่องเพชรจากแบรนด์ชั้นนำของโลก ไม่ว่าจะเป็นตุ้มหู สร้อยคอ กำไลข้อมือ และนาฬิกาที่เช้าชุดกัน มูลค่าถึงสามสิบล้านบาทอีก

“คุณชากิร่าให้คุณย้าเอามาใส่ค่ะ เพราะเข้ากับชุดดี เธอบอกว่านี่เป็นของขวัญวันเกิด คุณอัฟแนนให้เมื่อหลายปีก่อนค่ะ”