เมียไร้รัก นิยาย บท 3

เมษา....

ห้านาทีผ่านไป...

"แม่จ๋าไข่ตุ๋นของหนูเสร็จหรือยังจ๊ะหนูกับน้องตุ๊กตาหิวมากเลย" น้องพอใจหันมาถามอีกรอบขณะนั่งเล่นตุ๊กตาตัวโปรดซึ่งเป็นตุ๊กตาตัวเดียวที่แกมีและแกก็รักมากเนื่องจากว่าตุ๊กตาตัวนี้ฉันเป็นคนเย็บให้แกเองกับมือเพราะฉันไม่มีเงินซื้อตุ๊กตาตัวแพงๆให้ลูกก็เลยลองเย็บเองปรากฏว่าแกชอบมากไปไหนก็จะเอาไปด้วยทุกที่

"อ้อ เสร็จแล้วจ๊ะ" ฉันรีบตักไข่ตุ๋นออกมาจากซึ้งนึ่งแล้วนำใส่จานรองก่อนจะเดินเอาไปให้ลูกสาวสุดที่รักตัวน้อยที่นั่งกอดตุ๊กตารอด้วยความหิว

"น่ากินจังเลยจ๊ะแม่ไข่ตุ๋นของแม่อร่อยที่สุดในโลก^^"

"น่ากินก็กินให้หมดนะอิ่มแล้วแม่มีกล้วยบวชชีให้หนูด้วยน๊า" น้องพอใจแกชอบกล้วยบวชชีมากๆค่ะอาจจะเป็นเพราะตอนฉันแพ้ท้องฉันกินกล้วยบวชชีเกือบทุกวัน  เมนูนี้ยายมักจะทำให้ฉันกินเป็นประจำเพราะมันอิ่มท้องและประหยัดฉันก็เลยชอบทำ เวลาทำหรือได้กินก็จะนึกถึงยายตลอด แต่เหตุผลหลักจริงๆก็คือฉันไม่มีเงินไปซื้อของบำรุงแพงๆกินน่ะอะไรที่หาได้และประหยัดเงินฉันก็จะทำกินเองกล้วยมะพร้าวก็หาเอาในสวน แต่เมนูนี้มีอยู่คนนึงที่ไม่ชอบมันเอามากๆก็คือพ่อของน้องพอใจนั่นเองค่ะ เพราะตอนที่ฉันอยู่บ้านเดียวกับเขาแล้วฉันทำกล้วยบวชชีกินเขามาเทหม้อกล้วยบวชชีของฉันทิ้งลงถังขยะไปทั้งหม้อเขาให้เหตุผลว่าอาหารแบบนี้อย่ามาทำกินในบ้านมันเป็นอาหารของคนจนที่ไม่มีอะไรกินไม่มีเงินซื้อของดีๆกิน คำพูดที่มาพร้อมด้วยคำดูถูกสารพัด เขาชอบหาเรื่องฉันเป็นประจำถ้ามีโอกาสและคอยสรรหาคำมาด่าเพื่อให้ฉันทนไม่ไหวซึ่งฉันก็ไม่ต่ตอบโต้อะไรเพราะอาศัยบ้านเขาอยู่เขาว่าอะไรฉันทำได้แค่เงียบอย่างเดียว 

ย้อนไปหลายปีก่อน....

"ป้าเสียใจด้วยนะลูก ยังไงหนูก็ต้องเข้มแข็งเข้าไว้นะ คิดซะว่ายายไปสบายแล้ว"

"พวกเรากลับก่อนนะ"

"พรุ่งนี้ป้าจะมาใหม่นะ"