เมียเด็ก มันเด็ดมาก [Nc 20] นิยาย บท 22

สัปดาห์ผ่านไป

"แล้วนี่ไม่คิดจะกลับบ้านกลับช่องเลยหรือไง" ผมดุน้องสาวเมื่อเดินเข้ามาเพื่อเปลี่ยนชุดเสื้อผ้าและหอบกระเป๋าออกไป

"หนูได้งานพิเศษจะออกไปอยู่หอพักกับเพื่อน"

"แล้วถ้าเรียนไม่จบน่าดู!!"

"หนูไปโรงเรียนทุกวันนะ"

เอิร์นยังคงดื้อรั้นและไม่มีใครห้ามปรามได้แต่ก็ยังไปโรงเรียนและรับผิดชอบตัวเองเป็นปกติ

เวลาผ่านไปใกล้ค่ำ

บ้านท้ายซอย

"ทำอาหารเรียบร้อยแล้วหรือยัง" กิฟท์ท้าวเอว มองเนตรมิงค์กำลังรีดเสื้อผ้าแม้มือข้างหนึ่งจะยังใช้การไม่ได้มาก

"เรียบร้อยแล้วค่ะพี่กิฟท์"

"ช่วยรีดให้มันเรียบหน่อยได้ไหม"

"เตารีดมันเก่าเลยต้องถูแรงหนูปวดแขนอยู่นะคะ"

"ใครบอกให้มึงหกล้มล่ะอีบ้า!"

สาวน้อยโกหกเพราะไม่อยากทะเลาะหรือบอกเรื่องนี้กับใครแต่พ่อก็ไม่เคยถามแล้วก็เงียบหายไปคงเป็นเพราะต้องขับรถไปส่งของหลายจังหวัดแทบจะไม่ได้กลับบ้าน

ตอนนี้เป็น เวลาเกือบหกโมงเย็น ฉันรีบอาบน้ำแต่งตัวหลังจากทำงานบ้านเสร็จเพราะเป็นวันเกิดของชมพูซึ่งแน่นอนว่าโดนบังคับให้ไป อีกอย่างก็เป็นเพื่อนคนเดียวของฉันนี่นา

"ใส่ชุดนี้ก็แล้วกัน"

เสื้อแขนสั้นรัดรูปสีขาวพร้อมทั้งกระโปรงยีนส์ซีดเกือบถึงเข่าทำให้สาวน้อยโตกว่าวัยขึ้นนิดหน่อยบวกกับความชอบแต่งหน้ายิ่งทำให้ดูน่ารักเกินกว่าจะต้านไหว

หุ่นบางเฉียบแถมผิวขาวเป็นยองใยกำลังเพลิดเพลินกับการหมุนดูสรีระตัวเอง

ผับเฉียบ

"โอ้โห คนเยอะจังเลย" เมื่อมาถึงฉันก็มองซ้ายขวาพยายามโทรหาชมพูแต่ก็ยังไม่รับสาย "ไปไหนนะ.."

ตึก ตึก

"ที่มาเที่ยวผับน่าจะแต่งตัวเซ็กซี่หน่อยก็ไม่ได้หรือไง" เมื่อเห็นด้านหลัวชมพูก็จำได้ทันทีว่าเป็นเพื่อนสนิทรีบตรงดิ่งมาหาอย่างไว

"ให้เซ็กซี่ขนาดไหนเรายังเรียนอยู่มอปลายนะ"

"แต่เราก็อายุสิบแปดปีบริบูรณ์แล้วนิ"

"เราไม่อยากเถียงกับชมพู ส่วนนี่เป็นของขวัญวันเกิดเราถักโครเชต์เป็นผ้าพันคอให้นะ"

เพราะไม่ค่อยมีเงินจึงใช้ฝีมือและไหมพรมที่ซื้อมายังลดราคา

"น่ารักมากเลยขอบใจนะถ้าอย่างนั้นเราไปข้างในกันดีกว่ามีอาหารและเครื่องดื่มเยอะแยะเลย"

สองสาวจูงมือกันเข้าผับแสงสีทำให้เนตรมิงค์มึนงงเพราะเธอไม่ชอบอะไรแบบนี้

"ทำไมเสียงดังจังเลย!" ฉันตะโกนจนสุดเสียงพูดกับใครก็ไม่รู้เรื่องเพราะเพลงดังกลบไปหมด

"นี่มันผับนะไม่ใช่วัดจะให้เงียบได้ยังไง"

"เราไม่ดื่มได้ไหม"

"วันเกิดเราทั้งทีก็มีต้องหัดดื่มเหล้าบ้างสิเผื่อไปเรียนมหาวิทยาลัยจะได้ไม่โดนมอม"

"____"

ที่ชมพูพูดก็มีเหตุผลเพราะถ้าก้าวเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัยคงต้องตามทันคนอื่น อีกทั้งยังเป็นคนเข้าสังคมไม่เก่ง

อึก อึก

รสชาติของแอลกอฮอล์มันขมมากแทบจะต้องกลั้นหายใจแล้วกลืนลง

"ไปเต้นกัน"

ชมพูเห็นเนตรมิงค์กระดกเหล้าไม่วางพอกรึ่มจึงข้อที่ดึงข้อแขนเล็กไปเต้นรวมกับเพื่อนที่มางานวันเกิดของเธอด้วยกัน

"ขอโทษครับ"

"ไม่เป็นไรค่ะ"

ฉันได้แต่ยืนเก้กังแต่ก็เหมือนถูกผู้ชายหลายคนกระแทกร่างจนเซไปมา เขามีท่าทางสนใจพยายามจะพูดแต่ฉันก็เบือนหน้าหนี

"ชมพูเราขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" ท้ายสุดต้องเร่งออกไปทันทีเพราะอึดอัดโดนล้อมหน้าล้อมหลังหายใจไม่ออก

นอกผับ

"เฮ้อออ" เสียงถอนหายใจของฉันเหมือนมีบางอย่างจุกอกทั้งแสงสีทำให้มึนงงแถมยังดื่มแอลกอฮอล์เข้าไปอีก "รู้อย่างนี้เอาหมูปิ้งมาขายด้วยดีกว่า"

สภาพแวดล้อมของกลางคืนมีนักท่องเที่ยวและผู้คนพลุกพล่านสาวน้อยได้แต่มองสิ่งรอบตัวที่เคลื่อนไหวอย่างอิสระก่อนที่สักพักจะไปสะดุดตาเข้ากับใครบางคน

"พี่ล่ำ!!"

มุมสูบบุหรี่

"คืนนี้มึงจะไปกับน้องเชอรี่ไหม" สองถามหายเมื่อเขาพาสาวมามากมายแต่มีคนหนึ่งที่ออกตัวแรงว่าชอบหาญมาก

"ดูก่อนมึงถามทำไม.."

"ปกติไม่เห็นมึงคิดมากแต่ช่วงนี้มึงไม่ค่อยจัดกับกับผู้หญิงที่พวกกูพามาเลยนะ"