หลายวันผ่านไป
ร้านหาญทยานศึก
"นี่เพิ่งหัววันกำลังจะเที่ยงมึงยกเบียร์มาเป็นลังชวนกูแดกเนี่ยนะ" ผมถามไอ้สองที่วันนี้มันหงุดหงิดชอบกล "มีอะไรก็ว่ามา"
"กูมีปัญหานิดหน่อยเลยอยากจะมาปรึกษาและระบายให้ฟังเพราะว่ามึงเป็นเพื่อนสนิทของกู"
"ไว้ใจกูได้เสมอพูดมาเลย"
ไอ้สองจัดแจงรินเบียร์เป็นฟองใส่แก้วผมกับมันก่อนที่จะกระดกรวดเดียวหมด
"มึงหิวน้ำเหรอไอ้สัส ฮ่าๆ"
"เอ่อ มึงฟังเรื่องของกูก่อน"
"ทำมาเป็นเคร่งเครียดคนอย่างมึงมีอะไรให้เครียดขนาดนี้วะ"
"กูดันไปชอบสายไหม.."
สองเปิดประเด็นขึ้นมาทันทีคิ้วหนาขมวดจนติดกันจ้องหน้าหาญก่อนที่จะได้คำตอบกลับ
"กูก็ชอบมีหลายสีดี"
"ใช่จะหวานหน่อยขายตามงานวัด ถุ้ย! นั่นมันขนมสายไหม"
"มึงจะโวยวายทำไม ฮ่าๆ"
ตึก ตึก
และเนื่องด้วยวันนี้เป็นวันหยุดเนตรไม่มีเรียนก็เลยมาอยู่กับหญที่ร้านสักเธอยกต้มจืดมาเป็นกับแกล้มให้สองหนุ่มโดยที่วางบนโต๊ะกลมกลางร้าน
"กูชอบสายไหมไงไม่เข้าใจไหม" สองยังไม่ลดละความพยายามพยามเสียงดังเนตรจึงตอบแทรกกลับ
"ชอบสายหรือเปล่าไม่รู้ แต่ถ้าไม่อยากสายพี่ก็ไปเช้าๆ สิคะ"
"จะตื่นตั้งแต่ตีห้ารอพระบิณฑบาตเลย ถุ้ย! สายไหมที่เป็นชื่อคนกูมาทำอะไรที่นี่เนี่ย"
ยิ่งเพิ่มทวีคูณความหงุดหงิดสองใช้มือตัวเองขยี้หน้าพร้อมกับดึงหัวศีรษะจนทำให้หาญกับเนตรอดขำไม่ได้
"เอ่อ มึงใจเย็น ฮ่าๆ ใจเย็น"
"ก่อนมึงจะบอกกูให้ใจเย็นมึงหยุดขำก่อนไอ้หาญกูมาเพื่อปรึกษามึงสองผัวเมียรุมกวนตีนกูซะงั้น"
"มึงก็อธิบายทีเดียวสิจะเว้นจะหยุดทำไม ฮ่า"
ผมยกเบียร์กระดกดื่มพร้อมจ้องหน้าที่ดูท่าทางหัวร้อนมากและไม่เคยเป็นมาก่อน ผมเงื้อมือกระชากเอวบางของเนตรมิงค์มานั่งตัก
"กูหนักอกหนักใจว่ะ" สองพรั่งพรูพลางยกแก้วเบียร์ดื่มก่อนจะกระแทกวางลงโต๊ะ "เสือกไปทำอีสายไหมท้อง"
"หะ!!!"
เสียงหาญกับเนตรมิงค์อุทานขึ้นมาพร้อมกันตกใจก่อนสองจะพูดต่อ
"บอกกับกูว่าท้องสองเดือนแต่กูก็คบมันได้เดือนเดียว"
"หะ!!!"
หาญกับเนตรมิงค์อุทานขึ้นมาพร้อมกันอีกครั้ง และก็ตั้งใจฟังอย่างใจจดใจจ่อรอสองก็พูดต่อ
"ที่สำคัญนะกูป้องกันตลอดไม่เคยสดหรือว่าสอดใส่แบบไม่สวมถุงซักครั้งเดียว"
"หะ!!!"
"เว้ยยย จะหาอะไรนักหนาเนี่ยกูตกใจสรุปกูมาทำไมวะเนี่ย!!"
สองคนยังอุทานพร้อมกับตะเบ็งเสียงด้วยความหงุดหงิดสุดขีดก่อนที่ทั้งคู่จะตั้งสติ
"เอ่อ มึงใจเย็นก่อน ว่าแต่สายไหมของมึงอายุเท่าไหร่เป็นใครทำไมกูไม่รู้มึงไปแอบเอากันตอนไหนเจอเมื่อไหร่วะ"
"ทานโทษนะไอ้หาญ..กูต้องตอบคำถามไหนก่อนรัวจนกูงงไปหมดแล้วไอ้ฉิบหาย!!"
"มึงใจเย็น ฮ่าๆๆ"
"กูคิดผิดหรือคิดถูกมาปรึกษามึงเนี่ย"
"เอ่อ!!เชื่อใจกู"
เพื่อความเป็นเพื่อนรักหาญจึงจัดการเคลียร์ปัญหาทุกอย่างโดยที่นัดอีกฝ่ายไปที่ผับจนกระทั่งสอบทราบความจริงว่าผู้หญิงของสองโกหก
อึก อึก
แก้วเหล้าถูกกระดูกลงคอในกลุ่มมีหลายคนที่นั่งล้อมกระทั่งสองพูดขึ้น
"เกือบได้เป็นพ่อคนทั้งที่ไม่ใช่ลูกกูแล้วนะเนี่ย" ท่าทางดูเคร่งเครียดหาญตบบ่าแล้วพูดแทรก" เรื่องมันผ่านมาแล้วมึงอย่าคิดมาก"
"ขอบใจมึงมากนะที่ช่วยกู"
"งงกับมึงเพื่อนกันไม่ช่วยกันได้ยังไงวะ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียเด็ก มันเด็ดมาก [Nc 20]
ทนไม่ไหวถึงกับต้องล็อกอินเข้ามาคอมเม้นท์ อิพี่หาญนี่นะ เมียเด็กตัวเองขายหมูปิ้งได้เงินไม่กี่บาทยังไม่ค่อยจะเปย์เลยสักครั้ง ทียัยแฟนเก่ากลับมาจ่ายไปเป็นแสนๆยังยัยนับดาวอีก สะบัดไม่หลุดสักที เห้อออออ...