เมียเก็บมาเฟีย ชุด เทพบุตรมาเฟีย นิยาย บท 14

ริมฝีปากของหล่อนถูกครอบครองอีกครั้ง ขณะที่เต้างามถูกขยำอย่างรุนแรง หญิงสาวร้องครางออกมา ความเจ็บปวดเริ่มสลายหายไป และในที่สุดก็ไม่มีหลงเหลืออยู่เลย เมื่อความหวานหวามซ่านทรวงแล่นกลับมาสู่ช่องท้อง

“คอร์เนล...”

“นิ่งๆ คนสวย เดี๋ยวจะเจ็บอีกนะ”

เขาเตือนเสียงแหบพร่าที่อัดแน่นไปด้วยความปรารถนา ขณะปลุกเร้าร่างสาวให้กลับมาบานฉ่ำอีกครั้งด้วยการใช้ลิ้นชุ่มฉ่ำของตัวเองตวัดเลียปลายถันสีกุหลาบด้วยจังหวะหนักหน่วง ประกาศความเป็นเจ้าของไปทุกอณูเนื้อสาว

“ไม่ค่ะ ไม่เจ็บแล้ว คอร์เนล...เถอะนะคะ”

เพลิงสวาทที่พุ่งกลับมาใส่ช่องท้องอีกครั้งทำให้สาวน้อยไม่คิดจะรอคอยสิ่งใดอีกต่อไป มือบางที่ยันแผงอกกว้างเอาไว้ตวัดขึ้นโอบรอบลำคอแข็งแรงของคอร์เนล ขณะหยัดกายขึ้นหาราวกับต้องการแสดงให้คนตัวโตรู้ว่าตนเองนั้นกำลังต้องการอะไร

คอร์เนลหัวเราะเบาๆ ในลำคอ กายหนุ่มเกร็งเครียด ความหิวกระหายเบ่งบานอยู่ในดวงตาสีเขียวดุจมรกตคู่นั้น

“ถ้าเจ็บต้องบอกผมนะ”

เขายังลังเลได้อย่างน่าขัดใจ และก็เป็นยาหยีเองนั่นแหละที่เริ่มต้นก่อนทุกอย่าง คอร์เนลหายใจกระชั้นรุนแรงเพราะหมดการควบคุมตัวเอง เขาเดินหน้าขับเคลื่อนเพลงรักเข้าใส่ร่างงามที่แอ่นขึ้นหายิ่งกว่าเต็มอกเต็มใจเสียอีกด้วยลีลาเนิบนาบนุ่มนวล

“คนสวย...คุณน่ารักเหลือเกิน”

หนุ่มหล่อที่ตอนนี้ใบหน้าแดงก่ำด้วยแรงฤทธิ์พิศวาสร้องคำรามออกมาเสียงกึกก้อง เมื่อสาวน้อยคนสวยตอบสนองแรงรักของตัวเองอย่างบ้าคลั่ง ความคับแน่นโอบกระชับรอบกายเขาไว้ในทุกๆ ทิศทางจนเขาหมดทางดิ้นหนี

“ผมกำลังจะคลั่ง ทูนหัว”

ทุกจังหวะการเคลื่อนไหวที่บ่งบอกถึงการเป็นหนึ่งเดียวกันเปลี่ยนแปลงจากนุ่มนวลเชื่องช้ามาเป็นดุดัน บ้าคลั่ง ป่าเถื่อนในพริบตา เมื่อคนตัวโตไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป

“ยอดเยี่ยมเหลือเกิน”

ความเสียวกระสันทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งแม่คุณยกสะโพกขึ้นรับจังหวะรักของเขาด้วยแล้ว ชายหนุ่มก็ยิ่งเข้าสู่ตาจน

“ผมไม่ไหวแล้ว”