เมียเก็บมาเฟีย ชุด เทพบุตรมาเฟีย นิยาย บท 1

คฤหาสน์หรูสไตล์นีโอคลาสสิกบนเนื้อที่กว่า 180 เอเคอร์แทรกอยู่กลางแมกไม้อันเขียวขจีย่านชานเมืองของกรุงมอสโก ประเทศรัสเชีย เจ้าของคือคอร์เนล ซีร์ยานอฟ เจ้าพ่อยักษ์ใหญ่แห่งวงการโทรคมนาคม คอร์เนลเป็นบุตรชายของวีแลน ซีร์ยานอฟ อดีตมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ในกรุงมอสโก หลังจากบิดาถูกคู่อริลอบสังหารจนเสียชีวิต คอร์เนลก็จำต้องเข้ามามีบทบาทในธุรกิจของตระกูลซีร์ยานอฟอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง

แม้จะไม่ชอบ แม้จะรังเกียจ แต่ก็ต้องทำเพื่อความอยู่รอด และการเข้ามาบริหารงานของเขาในครั้งนี้นั้นไม่ได้ยึดถือกฎเกณฑ์อันธพาลของพวกมาเฟียรุ่นเก่าๆ เอาไว้อีกเลย

คอร์เนลละเลิกทุกอย่างที่ผิดกฎหมายที่บิดาเคยทำไว้ ไม่ว่าจะเป็นบ่อนการพนัน สินค้าหนีภาษี การเรียกเก็บค่าคุ้มครอง หรือแม้แต่สถานบันเทิงที่มีการค้าประเวณี ธุรกิจสกปรกพวกนี้ถูกยกเลิกไปตั้งแต่เขาก้าวเท้ามาบริหารงานแทนบิดาที่เสียไป

และเพียงไม่กี่ปีคอร์เนลก็สามารถผงาดขึ้นมาเป็นผู้นำของวงการโทรคมนาคมของโลกตะวันตกทั้งหมดได้อย่างน่าทึ่ง การบริหารคนด้วยสมอง การตอบโจทย์ธุรกิจยากๆ และการชิงไหวชิงพริบในสนามแข่งขัน เป็นสิ่งที่เขาคลั่งไคล้ คอร์เนลสนุกกับการบดขยี้คู่แข่งด้วยกลยุทธ์ที่แยบยล ทำให้คู่แข่งไม่มีโอกาสแม้แต่จะร้องอุทธรณ์

ชายหนุ่มโหดเหี้ยม เลือดเย็น และไร้หัวใจอย่างที่สุดเมื่อก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำของตระกูลซีร์ยานอฟ ไม่มีใครขวางทางของเขาได้ ไม่ว่าเขาต้องการอะไร ทุกอย่างเหล่านั้นก็ต้องมากองอยู่แทบเท้า แต่ตอนนี้สิ่งที่เขากำลังต้องการที่สุดก็คือ...

คนทรยศ!

“ตามมันเจอไหม?”

“ไม่เจอเลยครับนาย ผมหาจนทั่วแล้วครับ”

เซอร์เกคนสนิทของคอร์เนลก้มหน้ารายงานด้วยน้ำเสียงยำเกรง อารมณ์ของหนุ่มหล่อตรงหน้านั้นร้อนและแรงแค่ไหน เขารู้ดีกว่าใครทั้งนั้น เพราะทำงานด้วยกันมาหลายปี ตั้งแต่คอร์เนลยื่นมือเข้าไปช่วยชีวิตบุตรสาวของเขาจากไอ้มาเฟียกระจอกเมื่อห้าปีก่อน เขาก็ได้ให้สัญญากับตัวเองว่าจะจงรักภักดีต่อคอร์เนลไปตลอดชีวิต

“ระยำ! พวกนายทำงานประสาอะไรฮ้า! แค่คนต่างชาติคนเดียวก็หาไม่เจอ ทำงานกันแบบนี้มันน่าเอายิงทิ้งนัก”

เซอร์เกรู้ดีว่านายน้อยรูปหล่อปานเทพบุตรของตนเองไม่มีทางทำอย่างที่พูดแน่ เพราะคอร์เนลไม่ชอบตัดสินปัญหาด้วยวิธีที่รุนแรง มือของคอร์เนลไม่เคยเปื้อนเลือด พอๆ กับที่คอร์เนลไม่เคยสั่งให้ลูกน้องอย่างพวกเขาไปทำร้ายศัตรูนั่นแหละ นายน้อยของเขาใช้สมองทุกครั้งในการต่อสู้ ไม่ว่าจะในสนามชีวิต หรือจะในสนามของธุรกิจ และคอร์เนลก็สามารถกำชัยชนะเอาไว้ได้ทุกครั้งอย่างน่าทึ่ง

“สนามบิน ไปตามที่นั่นหรือยัง มันอาจจะกลับเมืองไทย...”

นายน้อยของเขาเดินงุ่นง่านด้วยโทสะแรงกล้า ก็น่าจะโมโหอยู่หรอก เพราะตั้งแต่เกิดมาคอร์เนลยังไม่เคยถูกลูบคมแบบนี้มาก่อนเลยนี่นา และสิ่งที่เจ้าหมอนั่นขโมยไปนั้นเป็นเพชรสีทองน้ำงามที่แทบจะเรียกว่าหายากที่สุดในโลกก็ว่าได้ คอร์เนลรักมันมากพอๆ กับความรักที่มีต่อน้องสาวคนสวยของตัวเองนั่นแหละ

“ผมไปตามแล้วครับ แต่หามันไม่เจอ คาดว่าพวกเซอร์คอฟอาจจะให้ความช่วยเหลือก็เป็นไปได้ครับ เพราะเพชรสีทองนั้นเป็นสิ่งที่ตระกูลใหญ่ๆ ทั้งหลายต้องการครอบครองเช่นกัน โดยเฉพาะพวกเซอร์คอฟ”

คิ้วดกดำที่ยาวขนานไปกับดวงตาคมกริบสีเขียวมรกตเลิกขึ้นน้อยๆ

“นายกำลังสงสัยดินิย่าร์อย่างนั้นหรือ?”

“ถึงแม้นายน้อยกับคุณดีนจะไม่เคยผิดใจกัน แต่ใครๆ ก็รู้ว่าเพชรสีทองนั้นหายากมาก และพวกเซอร์คอฟก็คิดเสมอว่าเพชรสีทองนั้นเป็นของต้นตระกูลตัวเอง และนายหญิงแห่งซีร์ยานอฟใช้วิธีสกปรกแย่งมันมา”

คอร์เนลไม่พูดอะไรออกมาอีก ขณะเพ่งมองออกไปนอกหน้าต่างบานใหญ่ที่อยู่ทางทิศตะวันออกของห้องทำงานส่วนตัวในคฤหาสน์ซีร์ยานอฟ

เซอร์เกมองร่างสูงใหญ่แข็งแกร่งของเจ้านายด้วยความชื่นชม คอร์เนลเป็นสุดยอดของผู้ชายที่ผู้หญิงทั้งโลกฝันหา จึงไม่แปลกที่ผู้หญิงเป็นร้อยเป็นพันคนจะมาต่อแถวกันเพื่อให้นายน้อยของเขาเลือกขึ้นเตียง แม้ความสัมพันธ์จะชั่วข้ามคืน แต่แม่ผู้หญิงพวกนั้นก็ยังยอมทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ขึ้นไปอยู่บนเตียงของคอร์เนล

แน่นอน นายน้อยของเขาจ่ายหนักกับการซื้อสัมพันธ์ทางกายแบบนี้ แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมาก็ไม่มีผู้หญิงคนใดสร้างความประทับใจให้กับคอร์เนลจนถูกเรียกใช้ซ้ำได้เลยแม้แต่คนเดียว ทุกคนถูกปลดระวางเพียงแค่ข้ามคืนเท่านั้น แต่มันก็ไม่น่าแปลกใจนักหรอก เพราะนายน้อยของเขานั้นไม่เคยเห็นผู้หญิงอยู่ในสายตามาก่อน สมองที่ฉลาดจนน่านับถือของคอร์เนลนั้นมีแต่เรื่องงานเพียงอย่างเดียว ผู้หญิงไม่มีประโยชน์ต่อนายน้อยเลยหากไม่ได้อยู่บนเตียง

“ฉันต้องการข้อมูลของไอ้ยอดชายทั้งหมด”

เสียงกระด้างของผู้ชายที่ยืนนิ่งอยู่ที่ริมหน้าต่างหยุดความคิดทุกอย่างของเซอร์เกลงในทันที คนสนิทวัยเฉียดห้าสิบก้มหน้ารับคำสั่ง

“ครับนายน้อย”