เมียหมอ นิยาย บท 7

"อืม~" ความหอมหวานจากเรือนร่างของเด็กสาวมันทำให้สติของเขากระเจิดกระเจิง อารมณ์ดิบที่พยายามสะกดกลั้นมันไว้ระเบิดออกมาในที่สุด ชานนท์เปล่งเสียงครางในลำคอเป็นระยะ บ่งบอกว่าเขาพึงพอใจกับเรือนร่างของเธอขนาดไหน ขณะที่มือหนาสาละวนอยู่กับการบีบเคล้นบั้นท้ายงอนงาม

"อ๊ะ..อ๊า..สะ..เสียวจังเลยค่ะ..อู้ววว~" เฟรย่าบิดเร่าร่างกายไปมาในตอนที่เรียวลิ้นสากตวัดลากวนเป็นวงกลมรอบๆยอดปทุมถันแดงเถือก เธอก้มมองการกระทำของชายหนุ่มด้วยอัตราการเต้นของหัวใจที่รัวเร็ว ความรู้สึกกระสันถูกกระตุ้นออกมาในยามที่ปลายถันโดนดูดดุน

ริมฝีปากหนาเปรอะน้ำลายพรมจูบไปทั่วหน้าอกใหญ่ทั้งสองข้างที่กำลังกระเพื่อมไปมาตามจังหวะการหอบหายใจของเด็กสาว เขาเหลือบมองสีหน้าเสียวซ่านของเธอเพียงนิดโดยไม่มีคำพูดใดถูกเอื้อนเอ่ยออกมา จากนั้นจึงลากริมฝีปากลงไปเรื่อยๆจนถึงหน้าท้องแบนราบ จูบเบาๆใต้สะดือในตอนที่เธอยกตัวขึ้นเล็กน้อย เพียงแค่นั้นร่างกายของเธอก็อ่อยระทวย

"อ๊ะ! จะ..จะทำอะไรคะ" เฟรย่าถามเสียงสั่นเมื่อโดนชานนท์ยกตัวขึ้นมาบนแผงอกแกร่ง เขาปล่อยแขนทั้งสองข้างของเธอให้เป็นอิสระ แล้วค่อยๆดันนิ้วกลางเรียวยาวเข้าไปในช่องทางรักคับแคบที่ไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน

"อื้อ!" เด็กสาวกัดฟันข่มความเจ็บปวด เนื้อตัวสั่นเทิ้มอย่างหนักในตอนที่ชานนท์ดึงนิ้วเข้าออก กระตุ้นน้ำหล่อลื่นให้ไหลทะลักออกมาเบิกทาง

"ครั้งแรกใช่ไหม" ชานนท์ถามเสียงเรียบพร้อมดึงนิ้วออกช้าๆ ทว่าแววตาของเขากลับเปี่ยมล้นด้วยความปรารถนาขณะที่ถอดกางเกงนอนออก

"ครั้งแรกของเราหนูขอแบบไม่ใส่ถุงนะ" มุมปากบางยกยิ้มร้าย เฟรย่าขยับตัวลงมานอนข้างๆอย่างรู้งาน แต่ชานนท์กลับยังนิ่งอึ้งกับคำขอของเธอเมื่อสักครู่ ให้ตายเถอะ! เขาควรรู้สึกยังไงกับคำขอของเธอเนี่ย

"นอกจากดื้อแล้วยังยั่วเก่งอีกนะ" เขาสะบัดหน้าแรงๆไล่ความคิดเหล่านั้นออกจากสมอง แล้วพลิกตัวขึ้นมาเป็นฝ่ายขึ้นคร่อม ตอนนี้ความต้องการมันพุ่งพรวดจนยากจะดับ

"อ๊า..ดะ..แด๊ดดี้ขา~" เพียงแค่ริมฝีปากหนาแตะลงมาตรงลำคอร่างกายก็สั่นสะท้าน เฟรย่ากัดปากเบาๆอย่างยั่วยวนพลางยกมือขึ้นมาขยุ้มผมของชานนท์อย่างถือวิสาสะ

"อื้อ!" จากความเสียวซ่านแปรเปลี่ยนเป็นความเจ็บปวดเมื่อร่องสวาทถูกรุกล้ำจากความใหญ่โตเกินมาตรฐานอย่างอุกอาจ เธอสะดุ้งตกใจจนตัวโยนในตอนที่หัวเห็ดปลายบานพยายามดันฝ่าความคับแน่นเข้ามา

"โอ๊ย!..ดะ..แด๊ดดี้ขาหยุดก่อน~" ชานนท์หยัดกายลุกขึ้น พร้อมดันสองขาเรียวสวยออกกว้าง สีหน้าของเขาเองก็เหยเกไม่ต่างจากเฟรย่า เพราะโดนตอดรัดอย่างหนักจนปวดหนึบ

หัวใจดวงน้อยเต้นแรงไม่เป็นส่ำจนกลัวว่ามันจะหลุดออกมานอกเบ้า เมื่อสายตาปะทะกับแก่นกายใหญ่ที่มีขนาดใหญ่กว่าข้อมือของเธอ ส่วนหัวของมันแดงซ่านเมื่อยามที่ชานนท์ดึงออกมาเพื่อดันเข้าไปใหม่อีกครั้ง ท่อนลำใหญ่โตมีสีขาวอมชมพูราวกับปลายถันของเธอ เนื่องจากถูกโอบล้อมด้วยเส้นเลือดมากมาย

"อ๊ายยยยยยยย!!" เธอสะดุ้งโหยงจนตัวลอยเมื่อจู่ๆชานนท์ก็จับแก่นกายใหญ่ดันเข้ามา ทำให้ส่วนหัวของมันที่กำลังจะดันเข้าไปลึกกว่าเดิมหลุดออกจากช่องทางรัก

เฟรย่าหอบหายใจหนักๆขณะที่จ้องมองหยาดเลือดบริสุทธิ์ที่เปรอะเปื้อนไปทั่วส่วนหัวของแก่นกายใหญ่ เธอลูบหน้าตัวเองเบาๆหวังให้ความเจ็บปวดทุเลาลง ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากันแน่นในตอนที่ชายหนุ่มดันความใหญ่โตเข้ามาอีกครั้ง

ปึก! ปึก!

"โอ๊ย!! พะ..พอก่อน..อึก..นะ..หนูเจ็บ" เขาอัดกระแทกกระทั้นเข้ามาหลายครั้งราวกับกำลังตอกตะปูอย่างไรอย่างนั้น ส่งผลให้เลือดบริสุทธิ์ไหลออกมากระเซ็นเปรอะเปื้อนรอบๆกลีบกุหลาบอวบนูนและแก่นกายใหญ่ ทั้งที่มันเพิ่งรุกล้ำเข้าไปได้แค่ส่วนหัวเท่านั้น

"ใส่ถุงไหม จะได้หล่อลื่นดีกว่านี้" ชานนท์ถามเสียงพร่า แต่เฟรย่ากลับส่ายหน้าปฏิเสธ พร้อมทั้งกอดรัดลำคอเขาไว้แน่น